🌹#من_زنده_ام🌹 #قسمت_صد_و_چهارم در رویا و واقعیت به دنبال کسی بودم که از نگاهش رفتارش صدایش خدا را ببینم به دنبال هرچه بودم در تو یافتم من نمیدانم باید از کجا شروع کنم و حتی باید چه بنویسم. من حتی شیوه ی خواستگاری کردن را هم نمی دانم این اولین بار و قطعاً آخرین باری است که از دختری خواستگاری میکنم این چند خط نیمه تمام را نوشتم تا از ارادتم به شما بگویم که جاودانگی من در ارادت به شماست». برایم منطقی نبود در شرایطی که زنده بودن مفهوم خود را از دست داده کسی به تشکیل زندگی و انتخاب شریک برای زندگی فکر کند. نامه ی سید را به داخل ضریح شاهچراغ انداختم هنوز مشغول دعا و ثنا و نماز بودم صدای داد و بیداد و دعوا توجه همه را به صحن کشید بیرون آمدم. دیدم جنگ زده ها و شیرازیها دست به یقه شده اند و به هم بد و بیراه می گویند شیرازیها شاکی بودند و میگفتند شماها ترسیده اید و جنگ را رها کرده اید و فرار کرده اید و میخواهید مردم از جاهای دیگر بیایند برای شما بجنگند. آنها می خواستند جنگ زده ها را از حرم بیرون کنند. کار به جاهای باریک کشیده بود. جنگ زده ها می گفتند ما به عمر سفره دار بودیم. مهمون نواز نبودیم مهمون پرست بودیم. حالا از بد روزگار ریزه خوار سفره ی شما شدیم. اگر یه تیر زیر گوش شما خالی کنن اون وقت میفهمید جنگ یعنی چی! جنگ زده ها تمام رنج و سختی راه و چند روز گرسنگی و تشنگی را بر سر شیرازی ها خالی کردند از هر گوشه ای یک صدایی و حرفی زده شد. صفای شهر به آدماشه نه به خشت و آجراش و ساختمونای چند طبقه. -هر کی تو شهر خودش شهریاره و کاسب سر بازاره - تا کسی جنگ ندیده باشه معنی شو نمی فهمه. عده ای از شیرازیها به دفاع از جنگ زده ها بلند شدند اما جنگ زده ها آنقدر دلشان پر بود که با همه ی ضعف و بی حالی و خستگی دست بردار آن چند جوان شیرازی که نسنجیده حرف زده بودند، نشدند. دو نفر دیگر هم گوشه ی دیگر حرم دست به یقه شده بودند و می گفتند اگر بیشتر حرف بزنی طوری می زنمت که مثل عکس به دیوار بچسبی اگه شما غیرت و عرضه داشتین جنگ یک روزه رو بیست روزه نمی کردین و نمی اومدین حرم نشین بشین. با خودم گفتم مگر امام نگفته مردم باید مقاومت و دفاع کنند؟ خلاصه کار داشت به جاهای باریک و فحش ها و ناسزاهای کوچه خیابانی میکشید که به خواهر بهرامی که او هم به زیارت شاهچراغ آمده بود گفتم من میرم هلال احمر تا از اونجا برگردم آبادان شیرازی ها راست میگن ما باید دفاع کنیم باید کسی سر راه عراقی ها باشه، اونا که بدشون نمیاد تمام خوزستان رو بگیرن کار ما اینجا چیه؟ بچه ها رو می خواستیم تحویل بدیم که دادیم. با خودم گفتم جنگ مسئله ی ریاضی نیست که درباره اش فکر کنی و بعد حلش کنی، جنگ اصلا منطقی ندارد که با منطق بخواهی با آن کنار بیایی جنگ کتاب نیست که آن را بخوانی جنگ جنگ است. جنگ حقیقتی عریان است که آن را نبینی و دست به آن نکشی در کش نمی کنی آوارگی و غربت و مصیبت و هجران سهم یک یک کودکان و پیرزنان و پیرمردان جنگ زده بود. در لابه لای جمعیت بعضی از شیرازیها که به دفاع از جنگ زده ها وارد معرکه شده بودند دو تا خانواده را که بچه های کوچک داشتند با خود به منزلشان بردند. دیدن این مشاجرات نگذاشت بیشتر از یک ساعت میهمان شاهچراغ باشیم.(۱) 🌱🌱🌱🌱🌱 ۱_ در طول جنگ استان فارس میزبان بسیار خوبی برای جنگ زده ها بود تا آنجا که مردم جنگزده ساکن این استان شدند و حتی بعد از جنگ به شهرهای خودشان بازنگشتند. #بانوان_بهشتی ┄┄┅┅•➰🍃🌸🍃➰•┅┅┄┄ 🧕@banovanebeheshti ┄┄┅┅•➰🍃🌸🍃➰•┅┄┄