بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم [ نگاشته ای به مناسبت شهادتِ مردمِ غیوری که به زیارت مزار حاج قاسم عزیز رفته بودند ] نیمه شب است ! ماه در وسط آسمان می‌درخشد . ابرها می‌روند و می‌آیند . از قابِ پنجره‌ی اتاقم به سقفِ آسمان خیره میشوم و قلم را در دست میگیرم ! قطره های اشک اما زودتر از کلمات از راه می‌رسند . من غمی در دل ندارم من آه و ناله و شیونی ندارم . اشکِ من از فراق است و دوری . نه آن‌که کم آورده باشم . نه ! من فرزند حاج قاسمم ! استوار و مقتدر . هرگز نه از تهدیدها میترسم و نه از ترورهایشان غمی به دل را می‌دهم . زیرا که خمینی کبیر فرمود : بکشید ما را ملت ما بیدار تر می‌شود ‌. جان ؟ ما را زِ از دست دادن جان میترسانید؟ جان که قابلی ندارد . . ما تمام هستی خویش را فدای راهمان میکنیم . تمام دارایی‌مان فدای انقلاب باد ! مردمانِ امروز این کشور همان مردان و زنانِ غیور انقلاب سال ۱۳۵۷ هستند . همان افتخار آفرینان هشت سال دفاع مقدسند . همان ها که حوادث روزگار و تهدیدات و حملات ناجوانمردانه‌ی دشمن سبب نشد تا دست از آرمانهایشان بردارند . ما برادر و خواهرانِ دینی ، ما مردان و زنان مسلمانِ ایرانی ، ما فرزندان انقلاب ، ما سربازان خمینی کبیر و ما شاگردان مکتب حاج قاسم سلیمانی هستیم . دشمنِ ما بداند که حادثه‌ی سیزدهم دی ماه ، نه ترسی را به خانه هایِ ما آورد و نه سبب شد تا از راهمان منصرف شویم . ما مردِ میدانیم . انتقامی سخت در انتظار شماست . انتقامی که خبر از احتضار شما دارد ! مرگی حتمی و ابدی پیش روی شماست . بی شک ما با شهادت به جاودانگی خواهیم رسید . بکشید ما را . . . #طلبه‌ی‌جوانِ‌حزب‌اللهی #حاج_قاسم | #کرمان_تسلیت @Sheikh_Alii