ما ناراحتیم که گنبد امیرالمومنین علیه السلام را نمیتوانیم از نزدیک ببینیم ولی امام در قلب ما استقرار دارد و در دل ماست. هر شیعه ای هر وقت اراده کند و دلش هوای امام را کند به پشت بام برود، دو رکعت نماز بخواند و مطمئن باشد ایشان جواب سلام را مضایقه نمیکنند. جواب آماده است. حوائج ما را میدانند و ما هم در این ایام که احتیاجمان بیشتر است دست از دامنشان برنمیداریم، متوسل میشویم، با ایشان حرف میزنیم و سفره دل را برای امام علیه السلام باز میکنیم. همه باید یقین داشته باشند که امام در همه جا حضور دارد و ناظر بر حالات و احوالات ماست. اشک ما را میگیرد و ذخیره میکند. دل ما را خودشان به هیجان میآورند. صاحبدل خودشان هستند و حوایج ما را میدانند و جواب میدهند. امیدواریم همیشه زائر باشید یقینا حاجات زوار نوشته خواهد شد.
بسمالله و بالله و فی سبیلالله ....
با بالهای دل بارگاه امیرالمومنین را زیارت می کنیم
به سمت ایوان طلا میروم قطرات اشک ارام ارام پهنای صورت را می پوشاند. به کجا امد ه ا م ؟ پاهایم کجا را لمس میکند؟ ضریح راه به نظاره مینشینم درود خدابرتو که همنشین پیامبربودی و گنجینه دانشش و خیرخواه امتش…
به سمت ایوان طلا میروم قطرات اشک ارام ارام پهنای صورت را می پوشاند. به کجا امد ه ا م ؟ پاهایم کجا را لمس میکند؟ ضریح راه به نظاره مینشینم درود خدابرتو که همنشین پیامبربودی و گنجینه دانشش و خیرخواه امتش…
اشک امان نمی دهد و دل عقده میگشاید عقده خواندن امین الله در محضر حضرت امیر..
میزبانان این ضیافت هم در حال تدارک اند. تدارک هر آنچه در توان دارند تا در طبق اخلاص گذاشته و مهمانان آن معشوق عزیز را پذیرایی نمایند. عشق عجیبی است؛ گویی شعله های آتش این عشق سر به فلک کشیده است. آری، آتش عشق حسین(ع) شعله ی سربه فلک کشیده و حرارتی سرد ناشدنی دارد