فرض کن در حال پیاده‌روی هستی و تو فکر کباب ترکی موکب جلویی غرق شدی که ناگهان آب پرفشاری روی صورتت پاشیده میشه! خیلی لذت‌بخش بود، مگه نه؟

این کاری بود که دوستان آب‌پاش در طی مسیر انجام می‌دادن و مردم رو از گرمازدگی و داغی آفتاب نجات میدادن مخصوصا اینکه اگه زائرا چفیه داشته باشن و چفیه‌شون خیس بشه، اصلا انگار کولر به خودشون وصل کردن!

این روزا عطر اقاقی‌ و می‎‌خوام تلخی چای عراقی‌ و می‌خوام

چه خوش است که در گرماگرم مهمانی اربعین، دل به صاحب ضیافت بسپاریم با دعای فرج!

هنگامی که هوا تاریک می‌شود اغلب موکب‌داران که در نزدیکی مسیر پیاده روی خانه دارند زائران را با احترام به خانه‌های خود می‌برند و از آنان پذیرایی می‌کنند.

اربعین داغِ حرم بر دلمان ماند که ماند! دلم بدجوری شکست... لا أَرَى لِكَسْرِي غَيْرَكَ جَابِراً برای دل شکستگی‌ام جبران کننده‌ای جز تو نمی‌بینم...

در موکب‌های تنهایی‌مان بنشینیم و زانوی غم‌ بغل بگیریم و یک‌یک ستون‌های کم‌سعادتی را بشماریم.