شب جمعه است و اموات چشم‌انتظارند... هدیه برای این عزیزان فراموش نشه...

وإن لم أكُن بين جموعِ الزائرين، لبيكَ بقلبي ودمعي وشوقي إليك و اگرچه در جمع زائران تو نیستم با قلب و اشک و دلتنگی‌ام به سوی تو لبیک...

شب جمعه، شب زیارتیِ سید الشهداء، کاشکی با امام زمان صدایِ مادرمون رو می شنیدیم،کاشکی با آقامون صدای مادرِ قد خمیده مون رو می شنیدیم،عرش رو بهم ریخته،هی به سینه می کوبه...:  "بُنَيَّ! قَتَلوكَ، ذَبَحوکَ، وَ مِنَ الماءِ مَنَعوکَ"  بذار یه مقدمه بسازم،یهو نبرمت اون جایی که امام زمان مثل ابر بهار باریده..

لحظه هایِ آخر،لحظه های احتضار،امیرالمؤمنین همه رو ساکت کرد،اما هر کاری کرد دید حسین داره گریه میکنه،اونقدر گریه کرده،چشماش مجروح شده،صدا زد:باباجان! هیچ روزی مانند مصیبتِ تو نیست،مگر روزی که جدم پیغمبر از دنیا رفت... آقا دید حسین آرام نمیگیره،صدا زد:بیا جلو حسین جان! با این دستایِ بی رمقش اشکای حسین رو پاک کرد،یادش اومد پیغمبر خیلی به صدای امام حسین حساس بود،یادِ شبِ آخری افتاد که زهرا گفت: علی جان! خیلی مراقبِ حسینم باش...

دید حسین آرام نمی گیره،دستش رو بلند کرد،گذاشت رو قلبِ سیدالشهداء،حسین جان! خدا صبرت بده..میگن: فرزند هرکاری بزرگترش کنه یاد میگیره،دست که افتاد رو قلبِ سیدالشهداء،آقا آرام شد.... کربلا که رسید،هرچی خواست زینب رو آروم کنه،وداعِ آخر دید حسین رو رها نمیکنه،دستش رو بلند کرد،گذاشت رو قلب زینب،زینب آرام شد

اهل خیمه دارن عمه جانِ رو می بینن،برو خدا به همرات،برو دعایِ مادرم پشتِ سرت،اهل خیمه میگن: زینب آروم شد،اما لحظاتی گذشت،دیدن خانوم از خیمه اومد بیرون،چادرش رو به کمرش بست،از بالایِ تل سرازیر شد،دید دورِ گودال حلقه زدن...* خاک به سَرِ من از غم حسین شکست کَمَرِ من زدنش جلویِ چشایِ تَرِ من خاک به سَرِ من مادرش صدا می زد:پسرِ من تشنگی کشید و سوخت جِگرِ من نا نداشت،سقا نداشت برایِ دست و پا زدن تو قتلگاه جا نداشت جون نداشت،سامون نداشت هر کجا هستی صدا بزن:حسین.....  

بچه ام رو مثل من هم غریب گیر آوردن...

دست بر سینه بگذارید... چشم بپوشانید... مادری، آرام آرام... دارد سمت گودال می‌آید! مادری با قدِ خمیده و... دست به پهلو! جا دارد از این داغ... عالَم خون گریه کند! بیایید خون گریه کنیم!

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ عَلِيٍّ اَلْمُرْتَضَى... سلام بر تو ای یادگار امیرالمومنین . سلام بر تو و بر روزی که زمین درد کشیده را، با عدالت علوی التیام خواهی داد.

دعاى ندبه که از امام صادق علیه‌السّلام نقل شده است، یکی از مهم‌ترین دعاها در عصر غیبت است. مرحوم صدرالاسلام همدانى در كتاب تكالیف الأنام مى‌گوید: از خواص دعاى ندبه این است كه اگر در جایى با حضور قلب و اخلاص تمام و توجه به مضامین عالى آن خوانده شود، عنایت و توجه امام زمان علیه‌السّلام را به آن مكان جلب مى‌كند؛ بلكه آن حضرت در آن جا حضور مى‌یابد؛ چنان كه در بعضى جاها اتفاق افتاده است. این دعا مشتمل بر اِستِغاثه و کمک ‌خواستن از امام زمان علیه السلام و تأسف ‌خوردن بر غیبت آن حضرت و گریه در فراق ایشان است و ندبه نیز به همین معناست.

زندگی... ارزش پیدا کرد... وقتی دل‌گرم به شما شدم! هراس از محشر ندارم... وقتی شما را دارم! قیامت به لحظه است... وقتی محبّتِ شما... در دلم، جاخوش کرده! چه هراس از رستاخیز... وقتی دل به محبّتِ شما -اهل‌بیت- خوش کرده‌ام! من... پُشتم به علی و اولادش گرم است! آی مردم! بلند بگویید... بلند بگوییم... که عاشق زهراییم؛ دل‌بسته‌ی فاطمه(سلام‌الله‌علیها)! #حرف_دل را می‌شنوید باصدای حاج #جواد_غفاریان