و میزبان خوشگل کوچولویی از زوار #اربعین پذیرایی می کرد...

کودکان هم می آموزند که چگونه غذا فراهم کنند، چگونه از مهمان پذیرایی کنند و چگونه شأن زائر حسین را عظیم بدانند. به علاوه می فهمند که خدمت گزاری به زوار آن چنان اولویت دارد که مادر و پدرها از شغل و کارشان چند روزی دست می کشند تا به شغل مهم تری استخدام شوند.

صدای موکب داری که با لهجه عراقی مردم را برای پذیرایی دعوت می‌کند، کودکان و زنانی که پرچم بدست توی راهند، کوله بار‌های سفری که هرکدامشان با عکس و نوشته حرف های زیادی برای گفتن دارند، همگی دست به دست هم دادند و قصد جانت را کردند یا که نه!شاید سنگ صبورت شدند و دارند با دل سوخته ات، همدردی می‌کنند. برای جاماندگان این صحنه ها، جگر سوز است و برای آن‌ها که حرم ندیدند حسرت است و صد من آه که دامن اسمان را میگیرد.

موکب ها برپا شدند تا مردم از اینجا با دلهای شان  با انبوه زائران در مسیر کربلا هم قدم شوند وبا کاروان زینب(س) پس از یک چله فراق به وصال قافله سالار برسند ، تا قلب های سرگشته به سمت کرب و بلا مایل بشوند و با هر تپش «یا حسین یا حسین یا حسین بگوید

تمام التهاب پیاده‌روی اربعین به‌خاطر ارتباطیست که با امام زمان پیدا می‌کنیم...

درسته که پایی برام نمونده که قدم به قدم زائرها پیاده‌روی کنم، اما خدا رو شکر دست‌هام اونقدر قوی هستند که خستگی رو از پای مسافرای کربلا به‌در کنه. این تنها کاریه که ازم برمیاد برای نذر ظهور شما…

بشتابید فرصت مشارکت باقیست⏫⏫⏫

می‌دانم، جا مانده‌ای! می‌دانم عاشق بودی که مثل زائرین حضرت سیّدالشهدا سلام‌الله‌علیه، برسی به کربلا! و دوست داشتی بروی بین‌الحرمین، بنشینی و یک دل سیر گریه کنی! خوب می‌دانم آرزوی نفس کشیدن در کربلا را داشتی ... ولی نشد! می‌دانم، دلت امان‌نامه می‌خواهد! و دنبال مأمنی هستی که قلبت را حسینی کنی! با من بیا! بیا! با من تا برویم ... اول، کوله‌بار تشویش و نگرانی‌ات را باز کنیم! سپس همراه شویم با حاجتمندانی از جنس خودمان! این‌جا بازماندگانِ زیارتِ اربعین با توشه‌ی توسّل آمده‌اند ... و حسّ عشق و آرامش حسینی و کربلا را در این‌جا جستجو می‌کنند! پاهایت را برهنه کن! مثل پیاده‌روی تا کربلا، مثل بین‌الحرمین! از تماس پاهای برهنه‌ات با سنگ‌های قدیمی این صحن و سرا آرامش بگیر! و داخل شو به بارگاه امن حضرت عبدالعظیم حسنی! به آستانه‌ی درب که نگاه کنی، کاشی‌نوشته‌ای را می‌خوانی به نقل از امام هادی سلام‌الله‌علیه که فرمودند: "من زار عبدالعظیم بِرِی کمن زار الحسین سلام‌الله‌علیه بِکربلا" "هر کس عبدالعظیم را در ری زیارت کند، مانند آن است که حسین سلام‌الله‌علیه را در کربلا زیارت نموده است!" اگر دلت می‌خواهد این لحظه‌های ناب را بیشتر ذخیره کنی و ماندگاریشان را می‌خواهی؛ زیارتت را به نیابت از امام زمانت انجام بده! مثل خیلی‌هایی که امسال اربعین، زیارت را به نیابت انجام دادند. از حرم حضرت عبدالعظیم که بیرون آمدی، سرت را رو به آسمان کن! و خوب نگاه کن و ببین ملائکی را که نامه‌ی عمل تو را می‌نویسند و در بسته‌های نور می‌پیچند و می‌برند تا برسانند به دست حجّت خدا! و یادت نرود که هیچ ثروتی جای این حالی را که پیدا کردی نمی‌تواند بگیرد، و بر این نعمت هزاران شکر واجب است!

#ای که مرا خوانده‌ای... 📖 داستانِ زیارت اربعین سه جوان دانشجو # فصل پنجم: دیدار

و من هر بار که چشمانم را می‌بندم موکب‌های در مسیر طریق را میبینم که خادمانش  تا زوار ایرانی می بینند دست و پا شکسته به فارسی  خوش آمد می گویند و دلشان میخواهد تورا مهمان کنند و هرچه دارند را برایت بیاورند و تو مات این مهمان نوازی شوی، که در هیچ جای دنیا نشانی از آن نیست و نخواهد بود جز در طریق الحسین

«خذني إليك، وخذ ماشئتَ من عُمُري ‏ إلا الرحيل، فإني لستُ أقواهُ!⁩» مرا نزد خود ببر، و هر آن‌چه خواستی از جانم بگیر ‏مگر رفتن را، که در قدرتم نمی‌گنجد!

هزاران سال است که از عاشورا می‌گذرد و تو از خود می‌پرسی پس این همه شور و اشتیاق و این همه شتاب در این راهیان شیدایی کربلا چیست..؟ آن شراب طهورا که شنیده‌ای ساقی اش حسین است و کربلا میخانه ماست ...

می‌شه «یا لیتنی کنت معک» دیگه فقط یه حسرت و آرزو نباشه. می‌شه لبیک گفت و رفت و رسید و «مع امام منصور» شد. همین‌که تو پای پیاده، دل به جادهٔ اربعین زدی، نصف راه رو اومدی. تا کجا حاضری ادامه بدی و پای حرفات بمونی؟