هم اکنون می‌توانید با کلیک بر روی لینک زیر به اتاق تدبر درقرآن وصل شوید http://eitaa.com/joinchat/405012492Cc725cc528e

فرصتی برای شستشوی روح از آلودگی‌ها ماه رجب یک نهر و دریایی است که انسان می‌تواند خودش را در آن دریا شستشو دهد، بشوید و پاک کند. وقتی شما به یک محفل مهمانی دعوت می‌شوید، نمی‌گویید به‌هرحال خانه‌ی آنها حمّام دارد، آنجا حمّام می‌روم و خودم را می‌شویم! کدام انسان عاقلی این‌کار را می‌کند؟! کسانی که توبه را برای ماه مبارک رمضان می‌گذارند و می‌گویند شب‌های احیا می‌نشینیم قرآن سر می‌گیریم و توبه می‌کنیم، مثل همین است. می‌گویند در محفل مهمانی خدا می‌رویم، آنجا توبه می‌کنیم و خودمان را می‌شوییم!!! نه، عقل سلیم می‌گوید شما خودتان را از قبل بشویید. خودتان را از آلودگی‌ها، چرک، نجاسات و هرچه که سبب شده بوی بد و گند بدهید و بدنتان کثیف و آلوده شود، پاک و تمیز کنید. ماه رجب برای این بوده که انسان خودش را شستشو دهد.

ماه مبارک رجب از ثوبان غلام پیامبر(ص) نقل شده که گفت: ما جمعی در خدمت پیامبر(ص) بجایی می رفتیم عبورمان به گورستانی افتاد، حضرت اندکی در میان قبرها بایستاد و سپس به راه افتاد. من عرض کردم توقف شما در قبرستان به چه خاطر بود؟ حضرت سخت گریه کرد و ما نیز محزون و گریه کردیم، سپس فرمود: ای ثوبان اینان در قبرهایشان معذّبند آنچنان که من ناله آنها را شنیدم و دلم به حالشان به رحم آمد و از خدا خواستم عذابشان را تخفیف دهد و خداوند اجابت فرمود و اگر اینها در ماه رجب روزه گرفته بودند، در قبرهایشان عذاب نمی شدند. عرض کردم: یا رسول اللّه روزه و عبادت در ماه رجب از عذاب قبر ایمنی می دهد؟ فرمود: آری سوگند به آنکه مرا به حق فرستاد هر مرد و زن مسلمانی که یک روز از رجب را روزه بدارد و یک شب آن را به عبادت برخیزد و جز رضای خدا نظری نداشته باشد عبادت هزار سال در نامه عملش ثبت گردد که روزهایش را روزه و شبهایش را به عبادت گذرانده باشد و... بحارالانوار، ج 49، ص 39.

جهت برآورده شدن حاجت نماز روزهای پنجشنبه

برای دسترسی اعمال وادعیه و مناجات های ماه رجب کلیک کن http://eitaa.com/joinchat/470876178Ce87705ba3b

آرزویی داشتم که به قدری دور می‌دیدمش و دست نایافتنی که آن را گذاشته بودم در پستوی دلم زیر یک عالمه آرزوی دیگر. گاه گاهی به آن سر می‌زدم و آهی می‌کشیدم. بعد هم دوباره زیر بار آرزوهای دیگر رهایش می‌کردم. نداشتنش زیاد آزارم نمی‌داد. چون قبول کرده بودم که بعید است محقّق شود. چند روز پیش، کسی آمد به سراغم. اجازه گرفت وارد دلم شود. اجازه دادم. خواست به پستوی دلم سر بزند. منعش نکردم. رفت در پستوی دلم. آرزوها را یکی یکی زیر و رو کرد. معلوم بود که دنبال یک آرزوی معین می‌گردد. وقتی رسید به همان آرزویی که گفتم برداشت و روی دست گرفت. نگاهش کرد. سر و روی آرزویم پر بود از گرد و غبار زمان. رنگ رخساره‌اش خبر می‌داد از شب و روزهای زیادی که در پستوی دلم بوده و منتظر نشسته تا روزی به تحقّق نزدیک شود. آرزویم را روی یک دست گرفته بود و با دست دیگرش سر و رویش را تمیز می‌کرد. تمیز کردن آرزو که تمام شد از پستو بیرونش آورد و گذاشت دم در خانۀ دلم. گفتم: این جا چرا؟ گفت: دیگر این قدر دور نبین این آرزو را. این را گفت و رفت. حالا دیگر شب و روز من در تسخیر این آرزوست. صدای در می‌آید، می‌گویم کسی آمده تا بشارت تحقق این آرزو را بدهد. نامه‌رسان می‌آید، می‌گویم نامۀ امضای آرزویم را آورده. کسی با لبخند به دیدارم می‌آید شک نمی‌کنم که لبخندش به خاطر مژده‌ای است که از تحقّق این آرزو برایم آورده. آرام و قرار ندارم. لحظه‌ها یک جور دیگری برایم می‌گذرد. انتظار خبری از تحقّق این آرزو تازه به من فهمانده، انتظار چیست؟ این، بار چندمی است که به من فهمانده‌ای انتظار چیست و خوب‌تر از گذشته فهمیده‌ام حالی که به تو دارم

شب جمعه است و اموات چشم‌انتظارند... هدیه برای این عزیزان فراموش نشه...

جهت مشارکت در هزینه های جشن میلاد حضرت علی علیه السلام کلیک کنید http://eitaa.com/joinchat/3548053534C77f6131815 التماس دعای فرج...

آرشیو معاد شناسی کلیک کن https://eitaa.com/joinchat/2243559440C168ad44fb7

برای دسترسی اعمال وادعیه و مناجات های ماه رجب کلیک کن http://eitaa.com/joinchat/470876178Ce87705ba3b