فَقاتَلَ حَتّى ضَعُفَ، فَكَمَنَ لَهُ الحَكيمُ بنُ الطُّفَيلِ الطّائِيُّ مِن وَراءِ نَخلَةٍ، فَضَرَبَهُ عَلى شِمالِهِ، فَقالَ: يا نَفسُ لا تَخشَي مِنَ الكُفّارِ وأبشِري بِرَحمَةِ الجَبّارِ مَعَ النَّبِيِّ السَّيِّدِ المُختارِ قَد قَطَعوا بِبَغيِهِم يَساري فَأَصلِهِم يا رَبِّ حَرَّ النّارِ دست‌هایش را که قطع کردند، عباس (عليه السلام) پرچم را با کمک سینه نگاه داشت و مشک را به دندان گرفت که ناگاه تیری بر مشک آب آمد و آبها روی زمین ریخت فَوَقَف العبّاس مُتحيّرا یعنی یک وقت دیدند که ابا الفضل سوار مرکب ایستاده اما متحیر است. متحیر است چه کند؟ دستی ندارد تا بجنگد و آبی ندارد تا به خیمه ها برساند. چه کند؟ من وعده ی آب تو به اصغر دادم یک جرعه برای او نگهداری کن ای مشک نگاه کن به بالای سرم زهراست نشسته، آبروداری کن می نویسند تیری آمد و به چشم عباس اصابت کرد. دست نداشت تا تیر را در بیاورد. خم شد زانوها را بالا آورد و تیر را بین دو زانو گذاشت تا تیر را در بیاورد. eitaa.com/banoyealam

اینجا بود که عمود آهن آمد، «فَنقَلَبَ العباس من فرسه»؛ ابا الفضل از اسب به زمین افتاد فَقَتَلَهُ المَلعونُ بِعَمودٍ مِن حَديدٍ. به فرقم تا عمود آهنین خورد تنم زخم از یسار و از یمین خورد چو دستش را ز تن افکنده بودند علمدار تو با صورت زمین خورد فَلَمّا رَآهُ الحُسَينُ (عليه السلام) مَصروعاً عَلى شَطِّ الفُراتِ، بَكى... از حال خودش هم خبر میداد به امام و خیام طولی نکشید که دیدند صدای عمو آمد: «فنادا یا أَخَا اَدرِک أَخَاک» امام حسین بر اسب سوار شد و به علقمه رفت و فرمود: «  أَلانَ إنکَسَرَ ظَهرِي  وَ قَلَّت حِيلَتِي وَ انقَطَعَ رَجائِي وَ شَمُتَ بِي عَدوِّي وَ الکَمَدُ قاتِلي »  یعنی « الان کمرم شکست و چاره ام کم شد و امیدم قطع و دشمن مرا زخم زبان می زند و غصّه تو مرا می کشد.» eitaa.com/banoyealam

مشارکت درهزینه های عزاداری محرم وصفر کلیک کنید http://eitaa.com/joinchat/3548053534C77f6131815 التماس دعای فرج...

امشب شهادت‌نامه‌ی عشاق امضا می‌شود/ فردا ز خون عاشقان این دشت دریا می‌شود امشب کنار یکدگر بنشسته آل مصطفی/ فردا پریشان جمعشان چون قلب زهرا می‌شود امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی/ فردا صدای الامان زین دشت برپا می‌شود امشب کنار مادرش لب‌تشنه اصغر خفته است/ فردا خدایا بسترش آغوش صحرا می‌شود امشب که جمع کودکان در خواب ناز آسوده‌اند/ فردا به زیر خارها گمگشته پیدا می‌شود امشب رقیه حلقه‌ی زرین اگر دارد به گوش/ فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا می‌شود امشب به خیل تشنگان عباس باشد پاسبان/ فردا کنار علقمه بی دست سقا می‌شود امشب بُوَد جای علی آغوش گرم مادرش/ فردا چو گل‌ها پیکرش پامال اعدا می‌شود امشب گرفته در میان، اصحاب، ثارالله را/ فردا عزیز فاطمه بی یار و تنها می‌شود امشب به دست شاه دین باشد سلیمانی نگین/ فردا به دست ساربان این حلقه یغما می‌شود امشب سر سرّ خدا بر دامن زینب بُوَد/ فردا انیس خولی و دیر نصارا می‌شود ترسم زمین و آسمان زیر و زبر گردد "حسان"/ فردا اسارت‌نامه‌ی زینب چو اجرا می‌شود eitaa.com/banoyealam

امشب، آخرین شب بهشت است بر زمین، و ... فردا روز جهنم است! آخرین شبی که می‌شود دعا کرد، می‌شود به نماز ایستاد، و این صدای پر طنین زمزمه‌ها، از  نجواهای شبانه می‌آید؛ صدای شیرینِ چشیدنِ عسل این آخرین شب است که صحرا نجوایی چنین شیرین را می‌شنود فردا طنین صداها فرق خواهد داشت! eitaa.com/banoyealam