※بین الطلوعین واژه عجیبی است! واژه‌ای که صفی از مفهوم در امتدادش ردیف می‌شود. هر طلوعی، در پس  یک طلوع دیگر اتفاق می‌افتد! از لحظه‌ای که خط سپیدی دلِ  سیاهی را می‌شکافد، جریان طلوع شروع می‌شود؛ تا آنکه کم‌کم سپیدی قدرت گرفته و بر سیاهی غالب می‌شود! آنوقت دیگر سراسرِ آسمان را نور دربر می‌گیرد، و ذره‌ای از سیاهی باقی نمی‌ماند. بین‌الطلوعین را لحظه‌ی رفت و آمد تمام فرشتگان روز و فرشتگان شب در زمین می‌دانند! فقط همین فاصله است که تمام ملائک خداوند در زمین حضور دارند، و انرژی زمین به بالاترین سطح ممکن می‌رسد. ※ شناخت باطن بین‌الطلوعین، و حقیقت ماجرای طلوع، مقدمه‌ی فهم زمانی است که در آن هستیم. جریان حق طلوع اولش را از سر گذرانده، و در حال قدرت گرفتن برای غالب شدن بر سیاهی است. نور که غالب شود؛ همه‌ی جهان را فرا خواهد گرفت در .... طلوع دوم ! باصلوات نشر دهید↙️ eitaa.com/banoyealam

#سلام_صبحگاهی از پس ابرهای انبوه غیبتت خورشید وجودت دلگرممان می‌سازد! بتاب مِهر زیبای عالم، که روز دیدنت چیز دیگریست... السَّلاَمُ عَلَى بَقِيَّةِ اللَّهِ فِي بِلاَدِهِ وَ حُجَّتِهِ عَلَى عِبَادِهِ

. زیارت آنلاین؛ وصل شدن به مهربانی‌های امام رضا(ع) همین حالا مهمان نگاه نورانی امام بشید: 🌹 آرامش قلب 🌹 گشایش روزی 🌹 پاسخ دعاها eitaa.com/banoyealam "یا علی بن موسی الرضا، به حق خودت ما رو مهمون کن" این دعوت رو به عزیزانتون هم برسونید.

هدفت این باشه که ، حداقل ۳ نفر رو به پخش زنده دعوت کنی! 📩 بهشون بگو فقط یه سلام بدن و برن! 🤲 بعدش ببین چقدر حس قشنگی داره که تو شدی وسیله‌ی یه لحظه‌ی نورانی... حالا نوبت توئه! همین الان لینک پخش زنده رو بفرست... و بیا توی جمع زائرای دل!

آدم‌ها، مانند شعله‌های شمع و زغال یک فوتِ ملایم حتی شعله‌ی شمع را خاموش می‌کند، اما یک بادِ تند نه‌تنها شعله‌ی زغال را خاموش نمی‌کند، بلکه آن را شعله‌ورتر هم می‌سازد. آدم‌ها نیز چنین‌اند؛ برخی مانند شعله‌ی شمع‌اند و در برابر کوچک‌ترین ناملایمتی خاموش می‌شوند. برخی دیگر درست مثل شعله‌ی زغال، حتی در سخت‌ترین شرایط و شداید، شعله می‌کشند و نیرومندتر می‌شوند. آیا آدم‌های شکننده سزاوار سرزنش‌اند؟ هرگز! چراکه حد و توان آن‌ها همین است. در طبیعت هم بعضی درخت‌ها در برابر بادهای تند مقاوم‌اند، خم می‌شوند اما نمی‌شکنند. برخی دیگر اما، در هم می‌شکنند و خرد می‌شوند. آیا درختی که شکسته و خرد می‌شود، سزاوار سرزنش است؟ نه! شاید ریشه‌اش در زمین سست بوده، شاید خاکش فقیر بوده، شاید سال‌ها تشنگی کشیده است. و این همان قصه‌ی آدم‌هاست. برخی توان استقامت در برابر طوفان حوادث را دارند و از سختی‌ها عبور می‌کنند. برخی دیگر نه، می‌شکنند و سقوط می‌کنند. اما آیا سزاوار سرزنش‌اند؟ خیر! قفس پرنده و دامِ فتنه‌ها پرنده‌ای را تصور کنید که در دامِ شکارچی گرفتار می‌شود. آیا سزاوار سرزنش است؟ هرگز! شاید قفس آن‌قدر ماهرانه طراحی شده که راه گریزی نداشته باشد. شاید گرسنگی، او را به سوی دام کشانده باشد. شاید ناآگاهی‌اش باعث این اسارت شده باشد. انسانی که در دام فتنه‌ها می‌افتد نیز چنین است. شاید شرایط او را به اینجا کشانده، شاید نیازهایش او را مجبور کرده، شاید ناآگاهی‌اش سبب شده باشد. پس همه‌ی انسان‌هایی که در مسیر خطا قرار گرفته‌اند، لزوماً سزاوار سرزنش نیستند، زیرا همه از روی بدی و شرارت اشتباه نمی‌کنند. #نکات_تربیتی eitaa.com/banoyealam

نقش شرایط در خطاهای انسانی گاهی محیط، گاهی ضعف‌های شخصیتی، گاهی ناآگاهی و گاهی نیازها، فرد را به ورطه‌ی اشتباه می‌کشاند. همه‌ی گرفتاران، مقصر نیستند. برخی مقصرند، اما بسیاری قربانی شرایط‌اند. بر همین اساس، امام (علیه‌السلام) فرمودند: «ما کُلُّ مَفتونٍ یُعاتَبُ»؛ یعنی هر فریب‌خورده‌ای سزاوار سرزنش نیست #نکات_تربیتی eitaa.com/banoyealam

ماهی‌ای را تصور کنید که در آبی کم‌عمق گرفتار شده و در گل و لای مانده است. آیا این ماهی سزاوار سرزنش است؟ آیا تقصیر اوست که آب کم شده؟ در زندگی نیز چنین است. از نگاه امام (علیه‌السلام)، برخی افراد در مشکلاتی گرفتار می‌آیند که خود باعث آن نبوده‌اند. شاید جامعه، شاید تربیت، شاید فقر، شاید ناآگاهی یا عوامل دیگر، آن‌ها را در گل و لای خطاها گرفتار کرده باشد. نه هر انسانی که در مسیر اشتباه قرار گرفت، از روی قصد و نیت بد بوده است. گاهی شرایط او را به اینجا کشانده و اگر دستی برای کمک به سمت او دراز شود، دوباره می‌تواند برخیزد. درست مانند همان ماهی که اگر آبی روانه‌ی او شود، دوباره زنده می‌شود، نفس می‌گیرد و زندگی را از سر می‌گیرد. #نکات_تربیتی eitaa.com/banoyealam

به جای قضاوت، راهی برای کمک بیابیم پس به‌جای عجله در قضاوت، باید راهی برای کمک و هدایت او پیدا کرد. بسیاری از افراد، اگر فرصتی دوباره داشته باشند، می‌توانند تغییر کنند. این همانند آب گل‌آلود است که اگر فرصت دهی، زلال می‌شود. پس حکمت حکیمانه «ما کُلُّ مَفتونٍ»؛ در حقیقت به ما گوشزد می‌کند که در برخورد با خطای دیگران، با درک و مدارا رفتار کن، نه شتاب در ملامت و نه عجله در قضاوت. و پیش از هر چیز و بیش از هر چیز، ببین و بیندیش که چه عاملی او را به این حال و روز افکنده است. #نکات_تربیتی eitaa.com/banoyealam