...و خدا اراده فرمود...
تا ولایت و محبّتِ شما
[که هدیهای بهشتی بر زمینیان هستید]
بر جان و جهانمان بنشیند!
نمیدانم لطفِ او...
چه بوده بر من[ما]...
که از میانِ همهی مخلوقاتش...
خواسته تا ولایتتان در دلمان جای خوش کند!
اما خوب میدانم...
اگر قرار بود دَمی بیاید...
و پای محبت شما در میان نباشد...
همان بهتر که با بازدَمی از میان برود!
ما...
به ولایتِ شما پاک شدیم...
شما که پایِ ولایت علی ایستادید!
و این موهبت را...
خدا به شما بخشیده!
و دوستدارانتان را نیز...
از آن، متنعم کردید!
بشارت باد بر دوستدارانِ
صدیقهی طاهره(سلاماللهعلیها)
که با ولایتِ ایشان، پاک شدیم!