eitaa logo
کانال براهین پاسخگویی به شبهات مذهبی وسیاسی روز
3.7هزار دنبال‌کننده
14.6هزار عکس
5.7هزار ویدیو
124 فایل
ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین @barahin آیدی مدیر @Sotoudeh2
مشاهده در ایتا
دانلود
💧 ✨📖✨ وضو در قرآن ⁉️1⃣. آیا در قرآن آیه‌ای درباره وضو وجود دارد؟ معنای وضو و فایده آن چیست؟ 💠﴿یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذٰا قُمْتُمْ إِلَی الصَّلٰاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ إِلَی الْمَرٰافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ إِلَی الْکَعْبَیْنِ ...﴾(1) ✅« ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون به [عزم] نماز برخیزید، صورت و دستهایتان را تا آرنج بشویید؛ و سر و پاهای خودتان را تا برآمدگی پیشین [هر دو پا] مسح کنید ...». 🌸 «وضو» در لغت به معنای نظافت و پاکیزه کردن است و در اصطلاح فقه عبارت است از: «شستن مخصوص؛ که می‌توان آن را به دو صورت انجام داد: ترتیبی و ارتماسی.» 👈 بدین صورت است که به قصد قربت و اطاعت از فرمان خدا، ابتدا صورت و سپس دست راست و بعد دست چپ را بشوید. آن گاه با رطوبتی که از شستن دست بر کف آن باقی مانده، سر را مسح کرده و سپس پای راست و در پایان پای چپ را مسح نماید. 👈 عبارت است از فرو بردن صورت و دست‌ها در آب، به قصد وضو با مراعات شستن از بالا به پایین. گاهی ممکن است بین این دو شیوه تلفیق شود؛ به این معنا که صورت را ارتماسی و دست‌ها را ترتیبی بشوید. این شکل از وضو نیز صحیح است. باید دانست که وضو برای برخی از کارها واجب و برای بعضی دیگر مستحب است. 🌸 وضو دارای دو فایده روشن است: بهداشتی و معنوی. از نظر بهداشتی شستن صورت و دست‌ها - آن هم پنج بار یا سه بار در شبانه روز - اثر قابل ملاحظه‌ای در نظافت بدن دارد. مسح بر سر و پاها - که شرط آن رسیدن آب به موها یا پوست سر است - سبب می‌شود این اعضا را نیز پاکیزه بداریم. ضمن اینکه تماس آب با پوست بدن، اثر خاصی در تعادل اعصاب (سمپاتیک و پاراسمپاتیک) دارد. از نظر معنوی وضو چون با قصد قربت و برای رضای خدا انجام می‌گیرد، اثر تربیتی و اخلاقی دارد؛ زیرا مفهوم باطنی وضو این است: «از فرق تا قدم در راه اطاعت تو گام بر می‌دارم».(2) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📚: رسالهٔ دانشجویی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌های دانشجویی؛ مطابق با نظر ده تن از‌ مراجع عظام؛ (جلد ۱۶)، ص ۶۰ و ۶۱. :1- سورهٔ مائده (۵)، آیه ۶. :2- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۴، ص ۲۹ 🔷🔷🔷🔷🔷