سندی که گفته شده #سندالرسول... یافت نشد، این به این معنا نیست که بی سند باشه ،بلکه حقیر سندی ندیدم...لذا کلیات متن رد نمیشه. حضرت علی (ع) می‌فرمایند: "یَابْنَ آدَمَ، إذا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبحَانَهُ یُتابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَأَنْتَ تَعْصِیهِ فَاحْذَرْهُ" ای فرزند آدم، هنگامی که ببینی پروردگارت پی در پی نعمت‌هایی را بر تو می‌فرستد در حالی که تو معصیت او را می‌کنی بترس (که مجازات سنگینی در انتظار توست )».نهج‌البلاغه، حکمت ۲۵؛[۱] 👈در مقابل معاصی و گناهانی که بندگان انجام می‌دهند، خداوند با انسان سه نوع معامله می‌کند: 1⃣ گاهی فوراً او را مجازات می‌کند که این یک نوع محبّت نسبت به بنده است که او را بیدار می‌کند. بسیاری از بلاها کفّاره معصیت است،2⃣ گاهی خداوند مهلت می‌دهد تا از این مهلت استفاده کند و برگردد و توبه کند. 3⃣خداوند در مقابل معصیت بنده‌اش به او نعمت می‌دهد چون قبلًا هشدار داده ولی اثر نکرد. و مستحق مجازات است؛ امّا خداوند به او نعمت می‌دهد و این نعمت دادن به دو علت است،🔺 یکی اینکه غافل و مغرور بشود و بیشتر گناه کند و 🔺دوم اینکه بعد از دادن نعمت‌های فراوان، یک دفعه مجازات می‌کند که این نوع مجازات خیلی دردناک است که انسانی را که غرق در نعمت است یک دفعه غرق در عذاب کنند، و در اصطلاح قرآن نام این نعمت را عذاب #استدراجی می‌گذارند: «وَالَّذِینَ کَذَّبُوا بِأَیاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَایَعْلَمُونَ»؛ و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، ما آنان را از جایی که نمی‌دانند، به تدریج به سوی عذاب پیش می‌بریم ».[۲] برای کلمه #استدراج دو معنا ذکر شده یکی اینکه چیزی را به تدریج بگیرند چرا که اصل این ریشه از « #درجه» گرفته شده که به معنای #پلّه است که هرگاه چیزی را به تدریج و مرحله به مرحله بگیرند یا گرفتار سازند به این عمل استدراج گفته می‌شود. معنای دیگر استدراج « #پیچیدن» است؛ همان گونه که یک #طومار را به هم می‌پیچند .[۳] هر دو معنی به یک مفهوم کلی که همان انجام تدریجی باشد برمی‌گردد. 👈خداوند گناهکاران و افراد سرکش را، فوراً گرفتار مجازات نمی‌کند، بلکه درهای نعمت را به روی آنها می‌گشاید که یا این نعمت‌ها باعث #بیداری آنها می‌شود و یا اینکه به #بی‌خبری آنها می‌افزاید که در این صورت مجازاتشان به هنگام رسیدن به آخرین مرحله از نعمت، #دردناک است، چرا که در حالی که غرق در ناز و نعمت هستند خداوند همه نعمت را از آنها می‌گیرد و #طومار زندگی آنها را درهم می‌پیچد. امام صادق (ع) در حدیثی می‌فرمایند: موقعی که خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد به هنگامی که #گناهی انجام می‌دهد او را گوشمالی می‌دهد تا به یاد #توبه بیفتد، و هنگامی که شر بنده‌ای را (بر اثر اعمالش) بخواهد موقعی که گناهی می‌کند #نعمتی به او می‌بخشد تا استغفار را فراموش کند و به آن گناه ادامه دهد، این همان است که خداوند عزوجل فرموده: «سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَایَعْلَمُونَ»؛ یعنی از طریق نعمت‌ها به هنگام #معصیت‌ها آنها را به تدریج از راهی که نمی‌دانند گرفتار می‌سازیم ».[۴] یکی از یاران امام صادق (ع) عرض کرد: من از خداوند #مالی طلب کردم به من روزی فرمود، #فرزندی خواستم به من بخشید، #خانه‌ای طلب کردم به من مرحمت فرمود، من از این می‌ترسم نکند این #استدراج باشد، امام فرمود: اگر اینها توأم با #حمدوشکر الهی است استدراج نیست ( #نعمت است ).[۵] ویا در جایی دیگر امام صادق علیه السلام می فرماید: إنّه لَیکونُ لِلعبدِ مَنزِلةٌ عند اللّه ِ فما یَنالُها إلاّ بإحْدى خَصْلتَینِ : إمّا بذَهابِ مالِهِ أو ببَلِیّةٍ فی جَسدِهِ .حدیث امام صادق علیه السلام :بنده را نزد خداوند منزلتى است که بدان نمى رسد مگر با یکى از این دو: 🔺 یا با از بین رفتن دارایى اش،🔺 یا با رسیدن بلایى به جسمش. پس آنچه در مضون برخی روایت ها در مورد کیفیت برخورد خداوند با انسانهای خوب یا بد آورده ، به حسب بلا و یا رشد برای انسانهاست. ✍ #یاسریع‌الرضا 🔵🔴🔵 ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin