eitaa logo
کانال براهین پاسخگویی به شبهات مذهبی وسیاسی روز
3.7هزار دنبال‌کننده
14.7هزار عکس
5.8هزار ویدیو
125 فایل
ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین @barahin آیدی مدیر @Sotoudeh2
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از مهاجر
نماز و روزه‌ای که به خاطر آن پول دریافت شود، چه ارزشی دارد؟ فرق است بین داعی عمل و غایت عمل داعی عمل یعنی ایجاد انگیزه برای انجام دادن عملی که این مرحله قبل از انجام عمل اتفاق می افتد و غایت عمل یعنی هدف اصلی انجام عمل که در حین انجام عمل واقع می شود پولی که برای نماز و ورزه استیجاری داده می شود داعی عمل است یعنی قبل از انجام عمل ایجاد انگیزه می کند برای انجام عمل ولی غایت که همان قصد تقرب به خداست در حین انجام عمل باید باشد لذا شخص با دریافت پول برایش ایجاد انگیزه می شود تا اقدام به خواندن نماز و روزه دیگری کند ولی باید از ابتدای شروع عمل، قصد تقرب داشته باشد . در عموم موارد، اگر پولی در کار نباشد، شخص اجیر هیچ انگیزه ایی ندارد که به نیت میت ما اقدام به نماز و روزه نمی‌کند. لذا باید برای او انگیزه ایجاد کرد ولی در هر حال او از ابتدای شروع عمل باید نماز و روزه را با نیت خلوص وتقرب به خدا انجام دهد لذا اگر کسی پول را دریافت کند و وقتی به نماز می‌ایستد، نیت قربه الی الله نداشته باشد و به خودش بگوید من فقط وظیفه دارم مثل ورزش کردن خم و راست شوم، این نماز نه تنها ارزش ندارد، بلکه باطل است اما درست است که انگیزه وقت گذاشتن برای نماز از سوی شخصی که پول گرفته تا حدودی مادی است ولی همانطور که گفته شد این در مرحله دعای عمل وایجاد انگیزه است که قبل از تحقق عمل است ولی بعد از این مرحله وقتی که شخص اقدام به انجام نماز وروزه کرد باید غایت وهدف عمل او تقرب الهی باشد و هنگام نماز به خداوند توجه داشته باشد وقصد تقرب کند. ضمن اینکه گفتن ذکر خدا و … گرچه در آغاز با انگیزه کارگری برای دیگری باشد، در نمازگزار بی اثر نیست هرچند ارزش آن نسبت به نمازی که بدون هیچ چشمداشتی باشد کمتر است. مرزهای فقه بسیار دقیق است. در واقع خم و راست شدن نماز استیجاری در برابر پول نیست بلکه قرار است پول را برای وقت و انرژی‌ای که می‌گذاریم دریافت کنیم. نیت، رضای خداوند است. آیا این کار مشابه بهشت فروشی کشیشان نیست؟ بهشت فروشی، تفاوت‌های زیادی با نماز و روزه استیجاری دارد: ۱ – در مسیحیت، شخص گناهکار در زمانی که زنده است نیز می‌تواند با پرداخت مبلغی موجب بخشش گناه خود شود در حالی که در نماز و روزه استیجاری، زمان حیات تنها وظیفه ما سعی در جبران توسط خودمان است. ۲ – در مسیحیت، قول بخشیده شدن داده می‌شود اما در اسلام، کسی که نماز و روزه را به جای میت به جای می‌آورد ادعای بخشیده شدن شخص را ندارد بلکه بخشیده شدن او، چیزی میان وی و خداوند است و کسی که نماز و روزه را انجام می‌دهد همچون کارگری است که به خدمت دیگری در اختیار دیگری در آمده و بر اساس دستور او نماز و روزه به جا می‌آورد. ۳ – در اسلام بازماندگان می‌توانند و بهتر است خودشان واجبات میت را ادا کنند و به استیجار (پول دادن برای اینکه کسی دیگر بخواند) کشیده نشود. در واقع در اسلام دریافت این پول در انحصار عالمان نیست و آنها در این موضوع با بقیه مردم برابرند اما در مسیحیت، اولویت با پرداخت پول به کشیش است. نکته‌ای که یادآوری آن مهم است، این است که قرار نیست همیشه بین اسلام و مسیحیت تقابل و جنگ برقرار کنیم. بسیاری از باورهای پایه ادیان ابراهیمی با وجود تحریفات بسیار، اشتراک دارد. قرآن کریم، از مسیحیت با تجلیل یاد کرده است هرچند وظیفه کسی که حق بودن اسلام را می‌فهمد را، مسلمان شدن می‌داند. انصاف این است که اگر پول دریافتی کشیشان به عنوان صدقه دادن برای صاف شدن دل نسبت به توبه باشد، فوایدی هم برای آن می‌توان درک کرد اما از نگاه اسلامی، اگر به عنوان خبر قطعی از بخشش الهی باشد؛ اگر زمینه اعتراف به گناه را فراهم کند و اگر بازدارندگی گناه را کم کند، نادرست است.
هدایت شده از مهاجر
امکان پرداخت پول برای نماز و روزه میت، باعث تبعیض علیه فقرا و امتیازی برای ثروتمندان نیست؟ شخصی که زنده است،‌ باید در مهلت مقرر نسبت به نماز و روزه خود اقدام کند وگرنه مرتکب گناه شده و «اگر فرصت توبه پیدا نکند»، بعد از مرگ «حتی با وجود جبران توسط بازماندگان» ممکن است برخی مشکلات وی باقی بماند و جبران مادی کافی نباشد. وظیفه او این بوده که در مهلت باقی مانده عمر خودش، نماز و روزه قضای خود را به جای آورد؛ ضمن اینکه ممکن است وارثان او به نحوی از زیر هزینه کردن برای نماز و روزه قضای وی فرار کنند. در مورد فقیر تصریح شده است که اگر کسی تلاش خود را در انجام قضاهایی که بر گردنش است انجام داد اما بازهم به انجام برخی از آنها موفق نشد، اگر مال یا وارثانی نداشته باشد که بتوانند برایش جبران کنند، بدون هیچ موخذه ای بخشیده می‌شود زیرا تکلیف از سوی خدای مهربان، بر اساس «وسع و توان» انسان است. بنابراین اگر از این جهت نگاه کنیم، کار فقیر آسان‌تر است زیرا ثروتمند باید منتظر باشد که بازماندگانش برای او اقدام کنند اما تکلیفی برای فقیر و خانواده فقیرش نیست. اما از یک جهت، حکم نماز و روزه استیجاری به نفع فقرا و موجب کاهش فقر در جامعه است. معمولاً کسی که این کار را قبول می‌کند، نیازمنداست و نماز و روزه استیجاری بهانه‌ای برای پرداخت مبلغ به او در قبالی کار وی است. کاری که بی فایده برای معنویت انسان نیست. بنابراین فقیران، تنها دل خوش دارند به رحمت الهی که واسع است و ثروتمند، علاوه بر این دل خوشی، باید وصیت به جبران را نیز به درستی انجام داده و منتظر ادای وصیت توسط بازماندگان باشد. اینجا خوشا به حال فقیر.
هدایت شده از مهاجر
💠ضمنا این حکم اختصاص به نماز و روزه ندارد. اگر پدری به کسی بدهکار باشد، ورثه موظف‌اند در صورت توان آن دین را ادا کنند. اگر این آقای محترم که نماز و روزه استیجاری را مسخره می‌کند، از کسی طلبکار باشد و آن شخص از دنیا برود و فرزندان بدهکار بخواهند دین او را به ایشان ادا کنند، آیا ایشان نمی‌گیرد و آنها را مسخره می‌کند و به آنها می‌خندد، یا خوشحال می‌شود و می‌گوید عجب قانون خوبی‌ است و چقدر بد می‌شد اگر با مرگ شخص دین هم از وراث ساقط می‌شد؟! 💠 این حکم اهمیت تکلیف را نشان می‌دهد، که حتی با مرگ هم برخی تکالیف مانند نماز و روزه برداشته نمی‌شوند. این امر موجب می‌شود که انسان به تکالیفش بیشتر توجه کند و بیشتر پایبند به آن باشد و نگوید گذشته‌ها گذشت، بلکه تا زنده است بکوشد تکالیفش را انجام دهد و دیونش را ادا کند. 💠هنگامی که شخص بداند تکالیف او با مرگش ساقط نمی‌شوند بلکه بر عهده فرزندانش قرار می‌گیرد، از باب عطوفت و دلسوزی به فرزندانش و پیشگیری از به مشقت افتادن آنها می‌کوشد تکالیف و دیونش را تا زنده است خود ادا کند. 💠 فرزندان شخص دنباله وجود و ثمرۀ عمر او هستند، چه بُعدی دارد که با اقدام فرزندان شخص تکلیف او ادا شود، چنانکه در دیون مالی این مساله قابل درک است. 💠بی‌شک پدر و مادر بر گردن فرزند حق دارند و فرزند مدیون والدین و موظف به احسان به آن‌ها است. این تکلیف چنانکه در زمان حیات والدین جاری است پس از مرگ آنها هم جاری است. فرزندان با اعمال نیک و خیرات و مبرات می‌توانند بخشی از دین خود به والدینشان را ادا کنند. 💠خداوند ارحم‌الراحمین است و رحمتش بر غضبش سبقت دارد. خداوند دنبال بهانه برای به جهنم بردن بندگانش نیست، بلکه به دنبال بهانه‌ای برای عفو و بخشش آنهاست. مقتضای رحمت الهی این است که راه‌هایی را برای جبران کاستی‌های بندگانش حتی پس از مرگ آنها باز بدارد تا هرچه بیشتر مشمول لطف و عنایتش قرار گیرند. 💠یکی از حکمت‌های این گونه احکام مأیوس نشدن از رحمت الهی است. بنده چون خداوند را ارحم‌الراحمین می‌داند در هیچ شرایطی از رحمت خدا ناامید نمی‌شود. اگر بنده در پایان عمر توجه کند که تکالیفی از او فوت شده، گرچه نادم و پیشمان و نگران می‌شود اما از رحمت خدا ناامید نمی‌شود و امید می‌برد که فرزندانش بتوانند بخشی از دیونش را ادا کنند. 💠در کنار آنچه گفتیم باید توجه داشت که لازمۀ نماز و روزه استیجاری و مانند آن این نیست که کسی که برایش نماز استیجاری می‌خوانند مانند کسی است که خود در حیاتش نمازش را خوانده است. هرگز این دو برابر نیستند و قطعاً کسی که نماز نخوانده خسارت عظیم کرده است، اما خداوند از باب رحمتش این باب را به روی بندگان عاصیش گشوده تا بخشی از آن خسارت جبران شود.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حسین ستوده۲
سلام دوستان عزیز خیلی سوال می کنند، دولت در این حدود یکسال چه کرده؟! 👇 لینک کتاب یک سال خدمات دولت خدمت شما https://www.president.ir/fa/book
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ایشون اعداد ودرصد ها را آن طوری که دوست داشته نوشته😶  خاتمی در طول ۸سال ریس جمهوری اش دلار ۹۰درصد افزایش قیمت داشت (قیمت۴۸۰تومن تحویل گرفت بعد از هشت سال ۹۰۰تومان تحویل داد) ..... ریسی هم ۲۵۵۰۰تحویل گرفت تا الان( کمی بیشتر ازیکسال)حدود ۶۰درصد قیمت دلار افزایش یافته است (۱۹درصد رو از کجا اورده؟!)
هدایت شده از جان من و سید علی💕
🔴 دولت و معیشت مردم از سیاه نمایی تا واقعیت! 🔹این روزها برخی از به اصطلاح کارشناسان ارشد دولت قبل مصاحبه هایی داشته اند و گفته اند که دولت سیزدهم ضعیف ترین تیم اقتصادی 80 سال اخیر را دارد. یک مقایسه اجمالی داشته باشیم تا فاصله سیاه نمایی تا واقعیت مشخص شود. 🔸دولت قبل ارز را 3 هزار تومان تحویل گرفت و تقریبا 27 هزار تومان تحویل داد یعنی بطور میانگین در طول 8 سال هر سال 110 درصد نرخ ارز در دولت قبل جهش داشت، اما دولت سیزدهم که حدود 16 ماه است سر کار آمده حدود 45 درصد افزایش نرخ ارز را تجربه کرده، البته به همین هم انتقاد داریم اما این را در حالی در نظر بگیرید که دولت قبل هزینه های جاری را تبدیل به پوست موزی زیر پای دولت سیزدهم کرد و دولت فعلی هر ماه بخشی از بدهی های دولت قبل را تسویه میکند، این را در حالی در نظر بگیرید که طرفداران دولت قبل آتشبیار معرکه 3 ماه اخیر بودند و تمرکز دولت را از مسائل مردم برهم زدند. 🔹 و در همین راستا یک سوال اساسی تر اینکه چرا در سال 98 اعتراضات به جنبش فرودستان معروف شد، اما در شلوغی های اخیر خبری از همراهی افرادی که سال 98 فرودستان گفته میشدند نبود؟ چرا در سال 98 مردم مقابل دولت ایستادند اما در شلوغی های اخیر مردم حاضر به همراهی با اغتشاشگران نشدند؟ 🔸جواب مشخص است، دولت سیزدهم دو اقدام مهم در راستای کمک به رفع فقر در کشور داشت، اولی افزایش 57 درصدی حقوق کارگران بود و دومی افزایش چند برابری یارانه ها. در واقع اقشار کم درآمدتر جامعه حال دولت را کنار خود می بینند و این بزرگترین پشتوانه است، بگذار این وسط فرادستان از دولت عصبانی باشند. سیدسجاد پادام ⛔️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. 👇👇 1 📝 :👇 ✍️ سوالتان را کمی جامع‌تر پاسخ می‌دهم: 📢 انواعِ بوسه: 😘 بوسه ی عاشقانه: معاشقه‌ی زوجین 😚 بوسه ی عاطفی: بوسه‌ی فرزندان 🙏 بوسه‌ی تکریم: بوسیدن دستِ والدین، کارگر، یا ضریحِ بزرگان دین 👑 بوسه‌ی تملق: مثلِ بوسه بر دستِ شاه مخلوع ❓وهابی‌هائی که بوسه به ضریحِ امامان را شِرک می‌دانند، آیا وقتِ بوسه بر گونه‌ی همسر و فرزند و اقوام، مشرکند؟! شرک یعنی کسی بگوید خدا دو تا است! آیا بوسیدنِ ضریح یا گاز گرفتنِ لپِ فرزند، معنایَش این است که خدا دو تا است؟! ✅ بوسه‌ی ما به دست یا ضریحِ بزرگانِ دین از باب عاطفه + تکریم است. ما بعنوانِ تکریم کنندگانِ بزرگانِ دین و مرقدهای مقدسه، حی و حاضریم و معنایِ بوسه‌مان را خودمان تفسیر می‌کنیم. ❓اما فرق دست بوسیِ امام خمینی با شاه چیست؟ طبقِ فتوای شهیدِ اول، بوسیدن دست برادران مسلمان به عنوان تعظیم و بزرگداشت مومن، مُجاز است. امام سجاد هرگاه به فقیر چیزی می‌داد دستش را می بوسید؛ به او عرض شد چرا چنین کاری می‌کنی؟ فرمود برای اینکه صدقه قبل از اینکه در دست بنده قرار گیرد در دست خدا قرار می‌گیرد. وسائل الشیعة/ج9/ص435 👳‍♂️ سیره‌ی عملی، گفتاری و وضعیتِ زندگیِ امام چه قبل و چه بعد از تصدیِ مقام رهبری همه و همه نشان‌گرِ تواضع و فروتنیِ ایشان بود؛ کسی که چنین روحیه‌ای دارد با مدح و ستایش و نیز دست‌بوسی، تغییری در حالاتِ درونی‌اش ایجاد نمی‌شد. لذا مراجِعین، بر اساس احترام به جایگاه ایشان به عنوان عالم دینی، نواده پیغمبر و رهبر دینی دست ایشان را می‌بوسیدند. 💂‍♂️ شاه اما نه تنها مانند امام خود را خادم القوم نمی‌دانست که ادعای سَروَری و برتری داشت. او نه مُنتخبِ مردم بود و نه مُنتخبِ خدا؛ علاوه بر این‌که وی بر خلافِ امام، از لحاظ شخصیتی انسانی مغرور، متکبر، دوستدار چاپلوسی و تملّق و تجمل و اشرافی گری بود. دست بوسیِ چنین شخصی قطعا خطاست و قابل مقایسه نیست با بوسیدنِ دست فقیهی که طبقِ روایاتِ اهلبیت، جانشینِ امام زمان است. 📚 در کتابِ اصولِ کافی ـ که معتبرترین کتابِ حدیثیِ شیعه است ـ سه بابِ مستقل کنارِ هم هست بنام هایِ معانقه [=دست در گردن کردن] و مصافحه [=دست دادن] و تقبیل [=بوسه]. به برخی از احادیثِ این سه باب دقت کنید: 1️⃣ امام صادق: وقتی با برادرِ دینیِ خود ملاقات میکنید به موضعِ نورِ او در پیشانی اش [=سجده گاه] بوسه بزنید. 2️⃣ امام کاظم: هر کس خویشاوندی [از محارم] را به مهربانی ببوسد بر او گناهی نیست. بوسه برادرِ دینی به گونه و صورت است و بوسیدنِ امام، بینِ دو چشم. 3️⃣ امام صادق: بوسه بر لب نیست مگر برای همسر و فرزندِ خردسال. ادامه👇
2 ادامه👆👇👇 4️⃣ امام باقر: هر مؤمنى كه براى زيارت برادرش بيرون شود و حق او را بشناسد، در برابر هر گامى كه بردارد، خدا يك حسنه باو دهد و يك گناه از او بزدايد و يك درجه او را بالا بَرَد، و چون در خانهاش را بكوبد، درهاى آسمان برايش گشوده شود و چون ملاقات و مصافحه و معانقه كنند، خدا به آنها روى آورد، سپس به وجود آنها بر فرشتگان ببالد و فرمايد: دو بندهام را بنگريد كه براى من يك ديگر را ملاقات كردند و دوستى نمودند، بر من سزاست كه پس از اين ايستگاه ايشان را بآتش عذاب نكنم، و چون برگردد بشماره نفس كشيدن و گامها و كلماتش فرشته او را بدرقه كنند و تا فرداى آن شب او را از بلاء دنيا و آسيبهاى آخرت نگهدارند، و اگر در آن ميان بميرد از حساب بركنار باشد، و اگر مؤمن زيارت شده هم حق زيارتكننده را چون او بشناسد، مانند پاداش او برايش باشد. 5️⃣ امام صادق: وقتی دو مؤمن يك ديگر را در آغوش كشند رحمت خدا آنها را فرا گيرد... و به آن ها گفته شود آمرزيده شديد، عمل را از سر گيريد و چون با يك ديگر وارد گفتگو شوند، فرشتگان با هم گويند: از آنها دور شويد كه رازى دارند و خدا بر آنها پرده انداخته است. اسحاق گويد عرض كردم قربانت گردم، بنا بر اين، گفتار آنها نوشته نشود در صورتى كه خداى عز و جل فرمايد: "كلمهاى نگويد جز آنكه رقيب و عتيدى نزد وى حاضر باشند". امام صادق آه عميقى كشيد، سپس گريست تا اشكش ريشش را تر كرد و فرمود: همانا خداى تبارك و تعالى براى احترام آن دو مؤمن بفرشتگان دستور داد كه چون بملاقات يك ديگر روند، از آنها دور شوند، و اگر چه فرشتگان الفاظ آنها را ننويسند و سخنشان را ندانند، ولى خداى داناى راز و نهانتر از راز سخن آنها را بداند و حفظ كند. 6️⃣ امام باقر: دو مؤمن بهم بر ميخورند و يكى بديگرى دست ميدهد، پس همواره گناهان آن دو ميريزد، چنان كه برگ از درخت ميريزد، و خدا به آنها توجه ميفرمايد تا از يك ديگر جدا شوند. 7️⃣ امام باقر:هر گاه شخصی با رفيقش دست دهد آن كه دستش را نگه دارد، اجرش بيشتر است ✅ جمع‌بندی: علاوه بر مصافحه [=دست دادن] و معانقه [=دست در گردن کردن] بوسیدن هم مورد توصیه اسلام هست. اما با این تفکیک که بوسه ی از رویِ شهوت فقط به همسر اختصاص دارد. در ملاقاتِ با همجنس و محارم، مصافحه و معانقه، فضیلت داره و نوعی عبادت محسوب میشه اگه توش قصد تقرب باشه. همونطور که توی رویات بالا اومده بوسیدنِ اقوامِ مَحرم مُجاز هست مشروط به عدم شهوت برای طرفین. بوسیدنِ گونه و پیشانیِ مومنان چه همجنس باشند و چه از محارم طبقِ تصریحِ روایت، توصیه شده. مراد از "برادر دینی" توی روایات بالا، مومنانِ همجنس یا محارم هست. ✍ سید محمدمهدی صدری