بَرَهوت تی‌وی
✳️ بزرگترین فاجعه‌ی صنعتی تاریخ
🔹اجساد زیادی در خیابان‌ها انباشته شده است؛ همه حیوانات مرده‌اند! مثل اینکه جنگی رخ داده باشد؛ بیش از ۳۰۰۰ نفر در همان ساعات ابتدایی کشته شده‌اند! ظرفیت بیمارستان‌ها تکمیل شده و انبوه جسدها با هم سوزانده می‌شود.
🔸مردم محلی به حال آنهایی که مرده‌اند، غبطه می‌خورند چون کسانی‌که زنده مانده‌اند با مرگی آهسته و پر درد روبه‌رو خواهند شد. چه اتفاقی افتاده بود؟
🔹تأسیسِ کارخانه‌ی آفت‌کشِ اتحادیه‌ی کاربید در نزدیکی شهر #بوپال هند کار خود را کرده بود. در ساعات اولیه‌ی ۳ دسامبر ۱۹۸۴، گاز متیل ایزوسیانات از این کارخانه نشت کرد و بیش از ۵۰۰.۰۰۰ نفر از ساکنان شهر را در معرض ۴۵ تن گاز بسیار سمی قرار داد. «وارن ادرسون» مدیرعامل آمریکاییِ کارخانه در همان ساعاتِ ابتداییِ فاجعه، از #هند فرار کرد و به آمریکا بازگشت.
🔸در اوایل دهه ۱۹۸۰ تقاضا برای آفت‌کش‌ها کاهش یافت و مقدار زیادی سمِ بسیار خطرناکِ متیل ایزوسیانات در کاخانه انبار شد. پیش از این بارها نشت جزئی مواد سمی از این کارخانه رخ داده بود اما مسئولان کارخانه اقدامی نکرده بودند. بروز فاجعه در کارخانه بوپال بسیار قابل انتظار بود.
🔹نشت سم باعث مرگ ۷۰۰۰ نفر در عرض چند روز شد. باد گاز را به سمت محله‌های فقیرنشین و شلوغ شهر می‌برد و افراد زیادی را پیاپی به کام مرگ می‌فرستاد. تا امروز بیش از ۲۵.۰۰۰ نفر بر اثر این فاجعه از بین رفته‌اند. آنهایی که زنده مانده‌اند دچار نارسایی‌های ریه، قلب و چشم شده‌اند. زنان بارداری که در معرض این گاز بودند، کودکانی ناقص و بیمار به دنیا آوردند.
🔸شرکت یونیون کاربید یک شرکت چند ملیتی آمریکایی بود که تلاش می‌کرد از عواقب بزرگترین فاجعه‌ی صنعتیِ تاریخ، شانه خالی کند. دولت آمریکا رسما از تحویل دادنِ وارن ادرسون (مدیرعامل کارخانه) به دادگاه جنایی بوپال خودداری کرد.
🔹دولت هند خواستار بیش از ۳ میلیارد دلار خسارت شد اما دادگاه عالیِ هند در سال ۱۹۸۹ حکم به پرداخت فقط ۴۷۰ میلیون دلار به بازماندگان داد و به هر بازمانده فقط ۲۲۰۰ دلار پرداخت شد.
🔺مواد شیمیاییِ رها شده در کارخانه همچنان به نشت و آلودگیِ آب‌های زیرزمینی ادامه می‌دهد و این تراژدی تلخ را تکرار می‌کند.
🔺@barahoot_TV1
بَرَهوت تی‌وی
✳️ بزرگترین فاجعه‌ی صنعتی تاریخ
⭕️ به مناسبت سالروز وقوع فاجعه‌ی بوپال
🔹اجساد زیادی در خیابان‌ها انباشته شده است؛ همه حیوانات مرده‌اند! مثل اینکه جنگی رخ داده باشد؛ بیش از ۳۰۰۰ نفر در همان ساعات ابتدایی کشته شده‌اند! ظرفیت بیمارستان‌ها تکمیل شده و انبوه جسدها با هم سوزانده می‌شود.
🔸مردم محلی به حال آنهایی که مرده‌اند، غبطه می‌خورند چون کسانی‌که زنده مانده‌اند با مرگی آهسته و پر درد روبه‌رو خواهند شد. چه اتفاقی افتاده بود؟
🔹تأسیسِ کارخانه‌ی آفت‌کشِ اتحادیه‌ی کاربید در نزدیکی شهر #بوپال هند کار خود را کرده بود. در ساعات اولیه‌ی ۳ دسامبر ۱۹۸۴، گاز متیل ایزوسیانات از این کارخانه نشت کرد و بیش از ۵۰۰.۰۰۰ نفر از ساکنان شهر را در معرض ۴۵ تن گاز بسیار سمی قرار داد. «وارن ادرسون» مدیرعامل آمریکاییِ کارخانه در همان ساعاتِ ابتداییِ فاجعه، از #هند فرار کرد و به آمریکا بازگشت.
🔸در اوایل دهه ۱۹۸۰ تقاضا برای آفت‌کش‌ها کاهش یافت و مقدار زیادی سمِ بسیار خطرناکِ متیل ایزوسیانات در کاخانه انبار شد. پیش از این بارها نشت جزئی مواد سمی از این کارخانه رخ داده بود اما مسئولان کارخانه اقدامی نکرده بودند. بروز فاجعه در کارخانه بوپال بسیار قابل انتظار بود.
🔹نشت سم باعث مرگ ۷۰۰۰ نفر در عرض چند روز شد. باد گاز را به سمت محله‌های فقیرنشین و شلوغ شهر می‌برد و افراد زیادی را پیاپی به کام مرگ می‌فرستاد. تا امروز بیش از ۲۵.۰۰۰ نفر بر اثر این فاجعه از بین رفته‌اند. آنهایی که زنده مانده‌اند دچار نارسایی‌های ریه، قلب و چشم شده‌اند. زنان بارداری که در معرض این گاز بودند، کودکانی ناقص و بیمار به دنیا آوردند.
🔸شرکت یونیون کاربید یک شرکت چند ملیتی آمریکایی بود که تلاش می‌کرد از عواقب بزرگترین فاجعه‌ی صنعتیِ تاریخ، شانه خالی کند. دولت آمریکا رسما از تحویل دادنِ وارن ادرسون (مدیرعامل کارخانه) به دادگاه جنایی بوپال خودداری کرد.
🔹دولت هند خواستار بیش از ۳ میلیارد دلار خسارت شد اما دادگاه عالیِ هند در سال ۱۹۸۹ حکم به پرداخت فقط ۴۷۰ میلیون دلار به بازماندگان داد و به هر بازمانده فقط ۵۰۰ دلار پرداخت شد.
🔺مواد شیمیاییِ رها شده در کارخانه همچنان به نشت و آلودگیِ آب‌های زیرزمینی ادامه می‌دهد و این تراژدی تلخ را تکرار می‌کند.
🔺@barahoot_tv1