eitaa logo
برکات قرآن، نماز، دعا، زیارت و ...
96 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
2.2هزار ویدیو
46 فایل
بیان نکات ظریفی از قرآن، ادعیه و معصومین علیهم السلام رفع اشکالات قرائت قرآن و نماز بسیار آسانست ولی شیاطین انس و جن، آن را سخت جلوه میدهند و از یادگیری راحت آن ناامید میکنند
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ (ع) در خطبه ۱۸۲ «نهج البلاغه» چه اوصافی را برای (عج) بر می شمرد؟ 🔷 (ع) در بخشی از خطبه ۱۸۲ «نهج البلاغه» مى فرمايد: «او براى و ، زرهى كه حافظ آن است بر تن كرده و را با همه آدابش در برگرفته، به آن نموده و آن را به خوبى شناخته و يكسره به آن پرداخته است». در اينكه منظور از اين كه حكمت همه وجود او را پر كرده و توجّه او را به خود جلب نموده و آن را با همه آداب در برگرفته كيست؟ احتمالات متعددى داده شده است؛ ولى هنگامى كه تعبيرات حضرت را تا پايان تفسير كنيم به روشنى درخواهيم يافت كه اين عبارات تفسير صحيحى جز (عج) ندارد. امام (ع) در ادامه اين سخن مى افزايد: « و براى او گمشده اى است كه همواره در جستجوى آن است، و نيازى است كه پيوسته در طلب آن است». 🔷اين سخن تأكيد ديگرى است بر اينكه آن مرد الهى، برنامه كارش بر اساس قرار گرفته، و قبل از ايجاد هر تحوّلى، و برقرار مى كند؛ اين سخن هماهنگ با چيزى است كه در روايات درباره (عج) آمده است. از جمله در حديثى از امام باقر (ع) چنين مى خوانيم: «هنگامى كه به پا خيزد دست خود را بر سر بندگان بگذارد [آنها را تحت تربيت خود قرار دهد] و به اين وسيله هاى آنها را متمركز سازد و افكار آنها را كامل كند». [۱] 🔷در ادامه در بيان يك ويژگى ديگر (عج) مى فرمايد: «او به هنگامى كه اسلام غروب كند، همچون شترى كه از راه رفتن بازمانده، بر زمين قرار گرفته و سينه به آن چسبانده است، پنهان خواهد شد». هنگامى كه شتر از راه رفتن باز مى ماند بر زمين چنان پهن مى شود كه انتهاى دم او به زمين مى چسبد و حتى پايين گردن خود را نيز بر آن مى نهد و اين، نشانه نهايت خستگى است و عرب از آن به عنوان كنايه براى نهايت ضعف و ناتوانى استفاده مى كند. اين سخن اشاره آشكار ديگرى به يكى از اوصاف (عج) است، كه در او، و در نهايت ضعف قرار مى گيرند و دشمنان از هر سو براى محو اسلام و شكست مسلمين قيام مى كنند. 🔷امام(ع) در پايان اين فراز به نكته روشن ترى در اين زمينه مى پردازد و مى فرمايد: «او باقيمانده اى از و و از جانشينان پيامبران اوست». همان گونه كه از بيان اين اوصاف به دست مى آيد جمله هاى بالا مرجع ضميرى جز (عج) نمى تواند داشته باشد، به ويژه اينكه واژه هاى (بقية الله) و و در فرهنگ دينى ما كاملا منطبق بر آن حضرت است. 🔷از اين بخش خطبه كه اشارات روشنى به (عج) داشت، به خوبى استفاده مى شود كه بر خلاف تصوّر ناآگاهان، تكيه گاه اصلى (عج) بر ، و است؛ نه قيامى نظامى و مملوّ از خونريزى. او چنان را بالا مى برد كه با پاى خود به سوى يك حكومت سراسر عدل و داد پيش مى روند. بى شكّ در آغاز راه، اقليّت ماجراجو و منحرف و گردنكشان زورگو و ظالمى در اين طريق سدّ راهند كه (ع) آنها را با قدرت نظامى خود بر مى دارد. او پيوسته در طلب دانش و است و همچون جدّش پيغمبر اكرم (ص) با زبان حال و قال مى گويد: «رَبِّ زِدْنِي عِلْماً». [۲] پی نوشت: [۱] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، محمد بن على‏، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، اسلامية‏، تهران‏، چ ۲، ج ‏۲، ص ۶۷۵، (باب فی نوادر الكتاب) [۲] سوره طه، آيه ۱۱۴ گردآوری از کتاب پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دارالكتب الاسلامية‏، تهران‏، چ ۱، ج ۷، ص ۶۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
🌖 یَجعَل لَکُم فُرقانا 👌 و ازباطل و است كه به اهل تقوا داده مى‌شود و به و و وابسته نيست.
و تنها به دست خداست. «إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ، يُرِدْكَ بِخَيْرٍ» 🍁 هر و شرّ نيست، گاهى حوادث تلخ براى بيدارى يا است. «بِضُرٍّ» و نه «بَشِّرِ» 🍁مقصود خدا، رساندن است. از اين رو در مورد خير، «يُرِدْكَ» و اراده به كار رفته و در ، تعبير «يَمْسَسْكَ» آمده است. 🍂 كه به انسان مى‌رسد، است، نه . «لِفَضْلِهِ» 🍁 خدا، بر اساس است و او در كنار او معنى مى‌شود. 🍁 در دعاى كميل نيز مى‌خوانيم: «اللّهم اغفر لى الذنوب الّتى تغيّر النعم» صفحه221 ➖➖➖ 🔸استاد قرائتی 🆔@noor133Qoran