•••Helma•••: "در حوالی پایین شهر" #پارت_پنجاه_ششم صبح از خواب بیدار شدم و با دیدن اتاق ساسان متعجب نشستم رو تخت و تازه یادم افتاد دیشب بخاطر ترس از مارمولک واسه خواب اتاقامونو باهم عوض کردیم.... صبححانمو خوردم و رفتم اتاقامونو مرتب کنم. نگاهم رو کتاب آشپزی که میون کتابای روی میز ساسان بود خیره موند. با ذوق برش داشتم و شروع کردم به خوندن. طرز تهیه ی قورمه سبزی نظرمو جلب کرد و دست به کار شدم. عطر خورشت تو فضای خونه پیچیده بود و از این بابت کلی ذوق کردم..... ساعت۱۱ونیم بود. رفتم تو اتاقم و یه شومیز سرخ آبی با شلوار سفید پوشیدم و موهامو دم اسبی بستم. داشتم میز ناهار رو میچیدم که ساسان اومد. سلام کردم جواب سلاممو داد و و با ذوق گفت -- واای رها قورمه سبزی درست کردی؟ لبخند زدم --اوهوم. همینجور که ازتو سینک لیوان برمیداشت لپمو کشید --توام میدونی من عاشق قورمه سبزیم؟ دستمو گذاشتم رو لپم و معترض گفتم --نه! خندید و نشست سرمیز هم واسه من و هم واسه خودش غذا کشید و ناهار رو در سکوت خوردیم.... بعد از ناهار ساسان رفت حمام و منم میزو جمع کردم و ظرفارو شستم. صدام زد --رهاجان بیا! رفتم تو اتاقش --کاراتو بکن بعد از ظهر راه میفتیم بریم شهرستان. --مگه قرارنشد مراسم هفت بریم؟ --چرا ولی با اصرار زیاد تونستم مرخصی بگیرم. --باشه... اول رفتم حمام و بعد یه شلوار کتون با مانتوی کوتاه به رنگ مشکی ساده که دم آستیناش دکمه دار بود و دامن کلوش داشت پوشیدم. روسری مشکیمو مدل لبنانی بستم و نگاهم روی چادر خیره موند. ذوق پوشیدنش وادارم کرد که چادرو سر کردم و تو آینه به خودم زل زدم. ساسان در زد و اومد تو اتاق. خواست حرفی بزنه اما با دیدنم عمیق لبخند زد. --بهم میاد؟ --آره خیلـــی! لبخند زدم و به خودم تو آینه خیره شدم. ساسان کنارم ایستاد. قدم تا سر شونه هاش بود. عمیق گونمو بوسید --رها با چادر بیشتر عاشقت میشم! نمکی خندیدم و گونه هام قرمز شد. --بریم؟ --بریم. کیف دستی کوچیکمو برداشتم و کفشای کالج چرمیمو پوشیدم و سوار ماشین شدیم. توی راه ساسان از یه سوپر مارکت یه نایلون پر از خوراکی خرید. هر خوراکی برمیداشتم هم خودم میخوردم و هم به ساسان میدادم و خیلی برام لذت بخش بود.... از شهر خارج شده بودیم و هوا کاملاً تاریک شده بود. مضطرب صداش زدم --ساسان! --جانم؟ -- انقدر اینجا ترسناکه؟! خندید و دستمو بوسید و تو دستش قفل کرد --ما شاءَ الله لا حَولَ وَ لا قوَّةَ إلّا باللهِ العَلِیِّ العَظیم این ذکر رو پیش خودت تکرار کن. --که چی بشه؟ خندید --مگه نگفتی میترسی؟ --اهان چرا چرا! چشمامو بسته بودم و داشتم ذکر میگفتم. یدفعه با صدای بوق ممتد و پشت بندش صدای فریاد ساسان که گفت --یـــاحسیـــن! دستی جلو صورتم گرفته شد و چشمامو باز کردم. تنها کاری که تونستم انجام بدم جیغ زدن بود و دیگه نفهمیدم چی شد...... "حلما"