احمدرضا بیضائی سال ٨٤ تهران سعادت آباد پارك شقايق خوابگاه دانشجويان متأهل دانشگاه تهران، سعادت آباد بود. دوره تخصص اونجا بودم. محمودرضا گاهى مى اومد بهم سر ميزد. اون روز از خوابگاه اومديم تو پارك قدم بزنيم اين عكسا رو اونجا ازش گرفتم. اوقات خوش آن بود كه با «تو» به سر شد... #براى_محمودرضا https://t.co/hUmzU9Wyrs

💠پدر بزرگوار شهید بیضائی : ...با مکافات کوثر را قانع کردم که امکان تماس با بابایش مقدور نیست اما آن شب یکی از سخت‌ترین شب‌های زندگی من سپری شد. اگر ائمه را الگوی خود قرار دهیم تحمل شهادت محمودرضا آسان خواهد شد. 🆔 @Agamahmoodreza

هرگز نمیـرد آنڪـہ دلــش جلدِ " مشهد " است ... حتـی اگــر ڪہ بال و پرش را جدا ڪنند ... 🆔 @Barayekosar

💠رابطه شهید مسیب زاده و شهید بیضائی از زبان شهید خلیلی👇 ▪️ آموزش عمومی پاسداری که تمام شد ، برای مراسم افتتاحیه اماده شدیم؛ البته مراسم ما همزمان بود با مراسم اختتامیه بچه های دوره قبل. محمودرضابیضائی، مرتضی مسیب زاده،حسن غفاری و محمد قریب از بچه های دوره قبل بودندکه با هم آشنا شدیم .محمودرضا و مرتضی بیشتر شبیه دوقلوهابودند، همه جا باهم بودندو اگر قرار بود حرفی بینشان رد و بدل شود، ترکی باهم صحبت می کردند. شیرینی لهجه آذری محمودرضا و مرتضی از آن طعم هایی بود که بر دل می نشست ♻️برگرفته از کتاب رفیق مثل رسول(زندگینامه شهیدمدافع حرم رسول خلیلی) فصل پنجم صفحه۸۹

اربعين ميخواست بره كربلا. نگران مهرهاى پاسپورتش بود. ميگفت پاسپورتم انقدر مهر سوريه خورده، هر كى تو مرز پاسپورتمو چك كنه ميفهمه من پاسدارام. بچه هاى عراق گفته بودن بيا شلمچه قاچاقى مى بريمت ولى قبول نكرده بود. آخرسرم قسمت نشد تا اينكه ٢٧ روز بعد از اربعين شهيد شد. #براى_محمودرضا https://t.co/oJ4sVdn8IF