صوت قرائت #دعای_عهد قرار صبحگاهی منتظران ظهور سرعت مناسب برای قرائت روزانه

#تلاوت_کتاب_الله 🌿 #تحدیر_جز_بیست_شش 🎤 #قاری_معتزر_آقایی 📜 #حدیث : هر كس فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى‌نويسد و هر كسى كه او را شاد كند، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد، پدر و مادرش دعوت مى‌شوند و دو لباس بر آنان پوشيده مى‌شود كه از نور آنها، چهره‌هاى بهشتيان نورانى مى‌گردد. ☑️حجم: ۳ مگ ⏳زمان : ۳۳ دقیقه #التماس_دعا_فرج 🌼اللهم عجل لولیک الفرج 🌼 •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈• @barnamehaye_farhangi •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈•

راه کارهای زندگی موفق در جزء بیست و ششم •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈• @barnamehaye_farhangi •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈•

💠چه کنیم تا در دنیا راحت زندگی کنیم؟ پاسخ : قرآن می‏ فرماید: لکیلا تاسوا علی ما فاتکم و لا تفرحوا بما آتاکم ... ( سوره حدید، آیه ۲۳) 💠آن گونه باشید که اگر چیزی را از دست دادید، تاسف نخورید و اگر چیزی به شما دادند، زیاد شادی نکنید. 💠راستی آیا می‏ شود انسان این گونه متعادل باشد که دادن‏ها و گرفتن‏ها در او اثری نگذارد؟!!! 💠کارمند بانک، یک روز مسئول دریافت پول مردم می‏ شود و روز دیگر هم مسئول پرداخت پول به مردم می‏ شود. نه آن روزی که پول می‏ گیرد خوشحال است و نه آن روزی که می ‏پردازد، ناراحت. زیرا او می‏داند هر دو روز، امانتداری بیش نبوده است.... 💠برای لاستیک تراکتور،حرکت در زمین هموار و غیر هموار یکسان است، ولی برای لاستیک دوچرخه، تفاوت دارد. 💠نشستن و برخاستن یک گنجشک، روی شاخه گل اثر می‏ گذارد ولی روی درخت تنومند، اثر چندانی ندارد. 💠آری،انسان‏های بزرگ به خاطر سعه ی صدری که دارند، مسایل جزئی در روح آنان اثرچندانی ندارد. 💠امام حسین (ع) ظهر عاشورا در برابر دهها تیر که به سویش رها شد و ده ها داغی که دید، نماز با حال و خشوعی خواند، در حالی که کوچک‏ترین حرکت، ما را از نماز یا خشوع باز می ‏دارد. •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈• @barnamehaye_farhangi •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈•

📚 حکایت از گوسفندی پرسیدند: اگر تو گرگ بودی چه كار می كردی؟ گوسفند گفت: من گرگ ها را به علف خوردن عادت می دادم تا دیگر به گوسفند های بی گناه حمله نكنند. از گرگی هم پرسیدند: اگر گوسفند بودی چه كار می كردی؟ گفت: من به گوسفند ها می آموختم كه چه طور با دو پای عقبشان به سر گرگ ها بزنند و آن ها را بكشند. ذات هیچ حیوانی را نمی توان عوض كرد و آدم ها هم با پوشیدن لباس های رنگارنگ ذاتشان تغییر نمیكند. •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈• @barnamehaye_farhangi •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈•

🔘داستان مدرسه‌ی کوچک روستایی بود که به‌وسیله‌ی بخاری زغالی قدیمی، گرم می‌شد. پسرکی موظف بود هر روز زودتر از همه به مدرسه بیاید و بخاری را روشن کند تا قبل از ورود معلم و هم‌کلاسی‌هایش، کلاس گرم شود. روزی، وقتی شاگردان وارد محوطه‌ی مدرسه شدند، دیدند مدرسه در میان شعله‌های آتش می‌سوزد. آنان بدن نیمه بی‌هوش هم‌کلاسی خود را که دیگر رمقی در او باقی نمانده بود، پیدا کردند و بی‌درنگ به بیمارستان رساندند. پسرک با بدنی سوخته و نیمه جان روی تخت بیمارستان دراز کشیده بود ، که ناگهان شنید دکتر به مادرش می‌گفت: «هیچ امیدی به زنده ماندن پسرتان نیست، چون شعله‌های آتش به‌طور عمیق، بدنش را سوزانده و از بین برده است». اما پسرک به هیچوجه نمی‌خواست بمیرد. او با توکل به خدا و طلب یاری از او تصمیم گرفت تا تمام تلاش خود را برای زنده ماندن به کار بندد و زنده بماند و ... چنین هم شد. او در مقابل چشمان حیرت زده‌ی دکتر به راستی زنده ماند و نمرد. هنگامی که خطر مرگ از بالای سر او رد شد، پسرک دوباره شنید که دکتر به مادرش می‌گفت: «طفلکی به خاطر قابل استفاده نبودن پاهایش، مجبور است تا آخر عمر لنگ‌لنگان راه برود». پسرک بار دیگر تصمیم خود را گرفت. او به هیچ‌وجه نخواهد لنگید. او راه خواهد رفت، اما متاسفانه هیچ تحرکی در پاهای او دیده نمی‌شد. بالاخره روزی فرا رسید که پسرک از بیمارستان مرخص شد. مادرش هر روز پاهای کوچک او را می‌مالید، اما هیچ احساس و حرکتی در آنها به چشم نمی‌خورد. با این حال، هیچ خللی در عزم و اراده‌ی پسرک وارد نشده بود و همچنان قاطعانه عقیده داشت که روزی قادر به راه رفتن خواهد بود یک روز آفتابی، مادرش او را در صندلی چرخ‌دار قرارداد و برای هواخوری به حیاط برد. آن روز، پسرک بر خلاف دفعه‌های قبل، در صندلی چرخ‌دار نماند. او خود را از آن بیرون کشید و در حالی که پاهایش را می‌کشید، روی چمن شروع به خزیدن کرد. او خزید و خزید تا به نرده‌های چوبی سفیدی که دور تا دور حیاط‌شان کشیده شده بود، رسید. با هر زحمتی که بود، خود را بالا کشید و از نرده‌ها گرفت و در امتداد نرده‌ها جلو رفت و در نهایت، راه افتاد. او این کار را هر روز انجام می‌داد، به‌طوری که جای پای او در امتداد نرده‌های اطراف خانه دیده می‌شد. او چیزی جز بازگرداندن حیات به پاهای کوچکش نمی‌خواست. سرانجام، با خواست خدا و عزم و اراده‌ی پولادینش، توانست روی پاهای خود بایستد و با کمی صبر و تحمل توانست گام بردارد و سپس راه برود و در نهایت، بدود. او دوباره به مدرسه رفت و فاصله‌ی بین خانه و مدرسه را به خاطر لذت، می‌دوید. او حتی در مدرسه یک تیم دو تشکیل داد. سال‌ها بعد، این پسرکی که هیچ امیدی به زنده ماندن و راه رفتنش نبود، یعنی دکتر «گلن گانینگهام» در باغ چهارگوش «مادیسون» موفق به شکستن رکورد دوی سرعت در مسافت یک مایلی شد! #هیچوقت_ناامید_نشو •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈• @barnamehaye_farhangi •┈••✾◆✦✧✦◆✾••┈•