🌹طنز جبهه!😜 (8) 🌿... در یکی از پاسگاه های جزیره مجنون مستقر بودیم. هر روز حوالی ساعت یازده قایق تدارکات می آمد وسه وعده روزانه "ناهار،شام، و صبحانه" فردا را میداد و می رفت.👋😵 یه نفر از بچه های تدارکات گردان این مسئولیت خطیر😜 را بعهده گرفته بود.😞 چانه زنی ها برای افزایش سهم غذا بی فایده بود. تا اینکه فریبرز و بچه ها فکرها را روی هم ریختند😇 و طرحی نو در انداختند.😛 اجرای این طرح مهارت خاصی می خواست...🎩 🌿...فردی با اعتماد به نفس بالا و گویش شمرده کلامی و مطلع به احکام شرعی 😂بله حدس شما درست است👈 جناب فریبرز خان که هم طلبه بودند و سخنران زبر دست👌😊 سریع تا قبل از ظهر یکی از ملحفه های تر و تمیز را انتخاب کردیم و تبدیل به یه عمامه درشت کرده و بر سر فریبرز گذاشتیم.😜 یه پتو را لوله کردیم که حکم متکا پیدا کرد و فریبرز به آن تکیه داد😐😂حوالی ساعت یازده طبق روال معمول قایق غذا  آمد.😗  در همان ابتدا ابهت حاج آقا فریبرزچشم نیروی تدارکات را گرفت.😬 حاج آقا فریبرزما هم کم نیاورد و در منزلت رزمندگان اسلام چند حدیث گفت و در ثواب رسیدگی به امور "تغذیه" آنان نهایت هنر خود را به نمایش گذاشت.😂 آن روز دیگ ها کاملا پر شده بود. همه ما آماده انفجار خنده بودیم. ولی با سختی و مشقت فراوان به هر طریق جلوی خود را گرفته بودیم😑 که یک مرتبه, آن نیروی تدارکات راجع به احکام غسل ارتماسی سوالی را از جناب حاج آقا فریبرز مطرح کرد😨 🌿...همه مات شده بودیم و نگران😣 که آیا توان و عقل کلامی فریبرز یارای پاسخ گویی به این مساله را دارد!؟ یا خیر!؟😛 و آیا رها شدن از مخمصه این سناریو به خیر خوشی تمام می شود؟😮 یا خیر!؟😵 🌿...سوال این بود: آیا به هنگام انجام غسل ارتماسی کش تنبان مانع محسوب میشود یا خیر😂 فریبرز قیافه 👳 عالمانه ائی به خود گرفت🙏 و با تیز هوشی, درنگ عالمانه ای👳 کرد و دستی به ریش خود کشید. 😬 همه ما میخ این صحنه شده بودیم.😳 یک مرتبه با تمام مهارت پاسخ داد:👈 بستگی به کش تنبان دارد😬 اگر کش تنبان ایرانی😁 باشد بلامانع است و غسل صحیح... 😂 آن روز اون بنده خدا قانع از پاسخ  رفت و ما تا شام فقط می خندیدیم😂 چشمتان روز بعد نبیند ,فرداي آنروز قایق که آمد فریبرز عمامه ای بر سر نداشت و پشت قبضه نشسته بود....😇 همین صحنه کافی بود که نیروی تدارکات،  رو دست خوردنش را متوجه شود.🎩هیچی، یک هفته ای ریاضت و گرسنگی می کشیدیم...😵😰 #کتاب_گلخندهای_آسمانی #ناصر_کاوه @barnamehaye_farhangi

📣کشکول (171_99):👇 ✧ چهار ذکر ارزشمند آرامش بخش ✧ 💟امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی‌برد؟ ❶ در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ】⇦سوره آل عمران، آيه ۱۷۱ ❷و در شگفتم برای کسی‌که اندوهگین است، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنْ الظَّالِمِینَ】⇦سوره انبيا، آيه ۸۷ ❸و در شگفتم برای کسی‌که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنّ الله بصیرٌ بالعباد】⇦سوره غافر، آیه ۴۴ ❹و در شگفتم برای کسی‌که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد! 【مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ 】 📓 🌹طنز جبهه!😜👇 🌿... یکی از بچه ها درخط مقدم برای اولین بارش بود که مجروح می‌شد😰 و زیاد بی‌تابی می‌کرد😵 یکی از برادران امدادگر باتفاق👥 فریبرز خودشان را رساندند بالای سر مجروح و امدادگر شروع کرد به بستن زخم های برادر مجروح 👌 و فریبز هم برای اینکه به آن برادر مجروح روحیه بدهد باخونسردی گفت:👇 🌿... چیه، چه خبره؟!😵 تو که چیزیت نشده بابا! 😎تو الان باید به بچه‌های دیگرهم روحیه بدهی، آن وقت داری ناله وگریه می‌کنی؟!😰 😋تو فقط یک ترکش نقلی خوردی!💫 ببین بغل دستیت, شهید شده وهیچی هم نمیگه!! 😄 این را که گفت بی‌اختیار مجروح برگشت و چشمم افتاد به بنده خدایی که بغل دستش شهید شده بود!😰 بعد توی همان حال که درد مجال نفس‌کشیدن هم نداشتد کلی خندید😄 و سپس با خودش گفت👈 عجب عتیقه‌ ایی هستی آقا فریبرز...😜😊😍 🌿... آتیش توپخانه عراق در منطقه بی سابقه بود😇 و به حدی زیاد شده که در عقبه منطقه😖 همہ اتوبوس🚌ها سرو تہ🔁ڪردند و داشتند بہ سرعت منطقہ رو ترڪ😎🌚 مےڪردنند ، من و فریبرز هم با یه ماشین بودیم و همین که این صحنه را دیدیم😂 دور زده و پشت سر بقیه خودروها قرارگرفتیم😄 آتیش🔥هر لحظہ سنگین تر مےشد.😖 🌿... راننده اول وقتی دژبانے😎 رسید در حالے ڪہ جلوی او را گرفتہ بود🚫و طناب⛓را در دست داشت گفت:🗣« اخوی ڪجا❓ گفت : « شهید دارم😔» دژبان راه رو باز ڪرد و رو بہ دومـ2⃣ـے گفت:🗣 «شما ڪجا برادر» او هم بلافاصلہ گفت « مجروح دارم🤕💉» و دوباره دژبان راھ🛣رو باز ڪرد✅ و سرانجام رو بہ سومـ3⃣ـے ڪہ ما بودیم و فوق العاده هم دست پاچہ ڪرده بودیم گفت: « شما دیگہ ڪجا😑😐» و فریبرز ڪہ دیگہ نمےدونست تو اون موقعیت چے بگہ🎩😣 و فقط براے اینڪہ چیزے گفتہ باشہ👈 با عجلہ گفت : مفقود الاثر دارم!😄 واین جمله تاریخی فریبرز برای خودش و دیگران سالها موجب خنده و شادی دیگران شده بود😝😁😳 #کتاب_گلخندهای_آسمانی #ناصر_کاوه @barnamehaye_farhangi

🌹طنز جبهه! 🌿...در روزهای پیش از عملیات بودیم در عید غدیر به رسم استحباب، همه گردان دست در دست هم دادند و من صیغه اخوت و برادری را میان همه خواندم👋 فریبرزهم دوید و دستش در دست من گذاشت👥 و با👤من😭شد👇 دادش صیغه ائی...😁 دست ها را در هم گره کرده و قرار گذاشتیم تادر عملیات آینده درهر شرایطی یاور هم بوده و حامل جسم مجروح و یا شهید هم باشیم.😍 🌿...به شب عملیات رسیدیم .آتش شدید دشمن امان مان را بریده بود. در ابتدای ورودی شهر با ترکشی زخم عمیقی برداشتم و زمین گیرم شدم.😋 خبر به برادران صیغه ایم آقا فریبرز رسید و طبق پیمان برادری که داشتیم، در آنی بالای جسم نیمه جانم آمدند و هن هن کنان و در آن شیارهای پر پیچ و خم، عزم انتقال جسم سنگینم را به عقب کردند...😇 🌿 ... با حال زاری که داشتم صدای فریبرز را می شنیدم که غمگینانه زیر لب زمزمه می کرد و از ناراحتی می نالید.😇 از آن همه علاقه ای که در او نسبت به خودم می دیدم از برادری خود با او لذت😍 می بردم. برای تسلای او تمام انرژی خود را جمع کرده و گفتم: 👇 "نگران نباش، به خدا خوب خواهم شد و بین شما باز می گردم"😢 فریبرز هم با لهجه شیرین و عامیانه اش گفت:👇 "بابا کی نگران توهه😳 به خاطر تو داشتم به خودم بد می گفتم که این چه صیغه اشتباهی بود که با تو بستم. حواسم به هیکل سنگینت نبود."😰یادم باشه دیگه قبل از صیغه برادری😵اول به هیکلش نگاه کنم😋😰و سالهاست جمله اش نقل هر مجلس مان شده و بهانه ای برای خندیدن مان.😊😂 #کتاب_گلخندهای_آسمانی #ناصر_کاوه @barnamehaye_farhangi

💥فرمانده لشگر بی ریا:👇 🌹وقتی رسیدیم به نقطه ای که باید مستقر می شدیم، چادرها را علم کردیم و پست های نگهبانی را چیدیم. من پاس یکی مانده به آخر بودم. پست بعد از من ناصری بود. می دانستم کجا می خوابد. وقتی پاس من تمام شد، برگشتم و رفتم بالای سرش. پتو را کشیده بود رویش. اسلحه را گذاشتم روی پایش و گفتم: پاشو! نوبت نگهبانی توست. او هم بلند شد و بدون این که چیزی بگوید، رفت سر پست. تازه چشم هایم گرم خواب شده بود که دیدم کسی تکانم می دهد.چشم ریز کردم، ناصری بود. گفت: الان کی سرپسته؟ گفتم: مگه نرفتی؟ نه، می بینی که! پاشدم و سرجایم نشستم. خودم اومدم بالای سرت بیدارت کردم. و با دست اشاره کردم به گوشه چادر. ولی من امشب اونجا نخوابیدم. جا نبود، مجبور شدم این طرف بخوابم. تو کی رو فرستادی سر پست؟ شانه بالا انداختم که یعنی نمی دانم. هر دو بلند شدیم و رفتیم پست نگهبانی. دیدیم زین الدین است. اسلحه را انداخته بود روی دوشش و داشت با تسبیح ذکر می گفت. آن شب، مهدی زین الدین همراه جواد دل آذر آمده بودند سرکشی... قبلش هم شناسایی بودند. شب را همان جا توی چادر ما خوابیدند. هر چه کردیم که اسلحه را بدهد و برود بخوابد، نداد. گفت: من این جا کار دارم. باید نگهبانیم رو بدم. شما برین...ماند تا پستش تمام شود... 💥زمان شاه شخصی با زن و دو بچه تصمیم میگیرن که از قم بیان به خرم اباد و مدتی در اونجا زندگی کنن... با خانواده سوار اتوبوس میشن تو راه راننده اتوبوس برای نماز اول وقت صبر نمیکنه .به راننده میگه صبر کن راننده میگه خوبی پدر جان از جای نیفتادی پایین،این شیعه امیر المومنین میگه پس بزن بغل ما پیاده می شیم... پیاده میشن و نماز رو میخونن بعد نماز کنار جاده در 45کیلومتری خرم اباد می ایستند تا ماشین گیرشون بیاد ولی از دست قضا هیچکس سوارشون نمیکنه و این مرد با اساس و زن و بچه 45کیلومتر پیاده روی میکنه تا شهر فقط اینطور کسی میتونه بشه پدر شهیدان مهدی و مجید زین الدین... 💥 گفتگو با معشوق:👇 🌹 از خط که برگشته بود همه سر و صورت و حتی پلک هایش خاکی شده بود آنقدر خسته بود که با خودم گفتم حتما نماز صبحش هم قضا می شود....اما دل عاشق در انتظار لحظه گفتگو با معشوق است و شب میعادگاه و عاشق کجا خستگی می شناسد.... با صدای ضجه و ناله شدیدی از خواب پریدم... آرام آرام دنبال صدا رفتم..پشت سنگر در کمال ناباوری فرمانده لشگر را دیدم مهدي زین الدین طوری در نماز گریه می کرد که گویی گناه کارترین فرد روی زمین است...یاد گرفت نماز شب بخواند. تا آخر عمرش ندیدم یک شب نخواند... 💥لاله‌های_آسمونی:👇 🌹یکبار که آمده بود مرخصی.خواهرش حدوداً ۵ ماهه بود. بغلش کرده بود و با بچه حرف می زد، بازی می کرد باهاش. این بچه‏ ی کوچک قه قه می خندید، مجید کیف می کرد. از اتاق آمد بیرون، حواسم بهش بود، داشت با خودش حرف می زد: «تو با این خنده ها و شیرین کاری هات، نمی تونی منو به این دنیا وابسته کنی. با این کارها نمی شه منو از جبهه واداشت.» ساکش رو بست و رفت جبهه... شهید_مجید_زین‌الدین🌷 💥 علاقه به قرآن:👇 🌹 به قرآن خواندن هم علاقه ی زیادی داشت. پنج سالش بود که می دیدم وقتی مادرش روی سجّاده قرآن باز می کند، می رود و می نشیند کنارش و به کلمات قرآن نگاه می کند؛ به قرآن خواندن مادرش همین شد که زود یاد گرفت. خوب و روان قرآن می خواند صدایش هم خوب بود. وقتی که بزرگ تر شد، هر وقت که پیدا می کرد، زود قرآن را از جیبش در می آورد و می خواند، حتّی اگر پنج دقیقه وقت داشت... 💌 مادرش می گفت: « وقتی رسیدیم دزفول و وسایل مان را جابه جا کردیم، گفت: «می روم سوسنگرد.» گفتم: «مادر منو نمی بری اون جلو رو ببینم؟» گفت: «اگه دلتون خواست، با ماشین های راه بیایید. *این ماشین مال بیت الماله.* » 🔸 خانمش می گفت: « ازش گله کردم که چرا دیر به دیر سر می زند. گفت « *پیش زنهای دیگه ام هستم!* » گفتم «چی؟» گفت « نمی دونستی چهار تا زن دارم؟ » دیدم شوخی می کند. چیزی نگفتم. گفت « جدی می گم. من *اول* با *سپاه* ازدواج کردم، بعد با *جبهه* ، بعد با *شهادت* ، *آخرش هم با تو* . » 🗓 ۲۷ آبان ماه سالروز شهادت *شهید مهدی زین الدین* #کتاب_زندگی_به_سبک_شهدا #ناصر_کاوه برشی از زندگی شهید مهدی زین الدّین منبع – کتاب تو که آن بالا نشستی @barnamehaye_farhangi

🌹طنز 🍁🍁🍁🍁 🌿... یه موقع هائی در منطقه به علت ازیاد نیروها,😵 فضای کافی برای استراحت بچه ها نبود... البته به جز 👈برای آقا فریبرز😇 فریبرز نصفه شب, خسته و کوفته از نگهبانی رسيد ديد تو چادر جا نيست بخوابه.😎 شروع کرد سر و صداکردن،😄به بچه هائی که خواب بودند👈 گفت: کمی خجالت بکشید😖 مگه اينجا جاي خوابه؟ پاشيد نماز شب بخونيد، معنویت خودتون بالا ببرید, دعا بخونيد...😳 ما هم تحت تاثير حرفاش بلند شديم و اجبارا مشغول عبادت شديم،😍 و خودش رفت راحت گرفت خوابيد.🎩😵 🌿... تو منطقه بیماری "گال"😇 راه افتاده بود. آنهایی که این بیماری را گرفته بودند، قرنطینه کرده بودند.😎شب بود و همه خسته بودند وهوا هم خیلی سرد بود.😊 بچه ها همه توی سنگر خوابیده بودند و جای کافی هم برای استراحت نبود.😳ناگهان فریبرز با خودش😚 فکری کرد 😥که چطوری برای خودش جایی دست و پا کند...😢 رفت وسط بچه ها دراز کشید و شروع کردم به خاراندن خودش...😵 آنقدر خودش را خاراند که بچه ها به خیال اینکه فریبرز هم "گال" دارد😂 همه از ترس شان رفتند بیرون داخل حسینیه لشگر😄 فریبرز هم راحت تا صبح خوابید... 😝 #کتاب_گلخندهای_آسمانی #ناصر_کاوه @barnamehaye_farhangi

📣📣📣 🔴 #تواضع_فروتنی_شهید_بابائی 👈شهيد بابايي از اتومبيل‌هاي شيك و پر زرق و برق اصلاً خوشش نمي‌آمد و براي اياب و و ذهاب اگر يك وانت هم در دسترسش بود، از آن استفاده مي‌كرد. خدمت به مردم و به خصوص خدمت به رزمندگان برايش از هر كاري شيرين‌ تر بود... يك‌بار با هم در جزيره مجنون بوديم و يك وانت در اختيار داشتيم، هنگام غروب آفتاب مرا صدا زد و گفت: حسن مگر وانت نداري؟ گفتم: چرا👈گفت: ما الان كاري نداريم، بيا برويم اين بسيجي‌ها را از سنگرها به مقرشان برسانيم... گفتم: اين‌ها تمام مسلح هستند و شما شخصيت بزرگي هستيد، ممكن است مشكلي براي شما بوجود بيايد...با خنده و با لهجه قزويني گفت: پسر جان آن‌كس كه بايد ببرد مي‌برد. بيا برويم! 😄 خلاصه در اوقاتي كه كاري نداشتيم، به اصرار ايشان مي‌رفتيم و برادران بسيجي را در جزيره جابه‌جا مي‌كرديم و ايشان كه هميشه لباس بسيجي به تن داشت، رزمندگان بسيجي را در آغوش مي‌گرفت و با شوق مي‌بوسيد و مي‌گفت: شما لشكريان امام زمان(عجل) هستيد قدر خودتان را بدانيد...👌 🌷وقتی نبود و مأموریت بود و مدتها می‌شد که من و بچّه‌ها نمی‌دیدمش، دلم می‌گرفت. توی خیابان زنها و مردها را می‌دیدم که دست در دست هم راه می‌روند، غصّه‌ام می‌شد. زن، شوهر می‌خواهد بالای سرش باشد. بهش می‌گفتم: «تو اصلاً می‌خواستی این کاره بشوی چرا آمدی مرا گرفتی؟» می‌گفت: «پس ما باید بی‌زن می‌ماندیم؟» می‌گفتم: «اگر سر تو نخواهم نق بزنم پس باید سر چه کسی بزنم؟» می‌گفت: «اشکال ندارد ولی کاری نکن اجر زحمت هایت را کم کنی، اصلاً پشت پرده‌ی همه‌ی این کارهای من، بودن توست که قدم‌هایم را محکم‌تر می‌کند.» نمی‌گذاشت اخمم باقی بماند. کاری می‌کرد که بخندم و آن وقت همه‌ی مشکلاتم تمام می‌شد. راوی:همسر شهید 🌷من معمولا چند النگوی طلا در دست داشتم و عباس هر وقت النگوهای طلا را می دید ناراحت می شد و می گفت: ممکن است زنان یا دخترانی باشند که این طلاها را در دست تو ببینند و توان خرید آن را نداشته باشند؛ آنگاه طلاهای تو آنان را به حسرت وامی دارد و در نتیجه تو مرتکب گناه بزرگی می شوی. این کار یعنی فخر فروشی. می گفت: در جامعه ما فقیر زیاد است؛ مگر حضرت زینب (ع) النگو به دست می کردند و یا... 🌷حقیقت این است که روحیه زنانه و علاقه ای که به طلا داشتم باعث شده بود نتوانم از آنها دل بکنم؛ تا اینکه یک روز بیمار بودم و النگوها در دستم بود. عباس به عیادتم آمده بود. عباس را که دیدم، دستم را در زیر بالش پنهان کردم تا النگوها را نبیند. او گفت: چرا بالش را از زیر سرت برداشته ای و روی دستت گذاشته ای؟ چیزی نگفتم و فقط لبخندی زدم. او بالش رابرداشت و ناگهان متوجه النگوهای من شد و نگاه معنی داری به من کرد. از این که به سفارش او توجهی نکرده بودم، خجالت کشیدم. بعد از شهادت عباس به یاد گفته های او در آن روزها افتادم و تمام طلاهایم را به رزمندگان اسلام هدیه کردم... راوی: خانم زهرا بابایی, خواهر شهید 🌷زمانیکه در قرارگاه رعد بودیم، گاهی بچه ها هنگام رفتن به حمام، لباس های چرک خود را کنار حمام می گذاشتند تا بعداً بشویند. بارها پیش آمده بود که وقتی برای شستن لباس هایشان رفته بودند آنها را شسته و پهن شده می یافتند و با تعجب از اینکه چه کسی این کار را انجام داده در شگفت می ماندند! 🌷سرانجام یک روز معما حل شد و شخصى خبر آورد؛ آن کسی که به دنبالش می بودید؛ کسی جز تیمسار بابایی، فرمانده قرارگاه نیست. از آن پس بچه ها از بیم آنکه مبادا زحمت شستن لباسهای شان بر دوش جناب بابایی بیفتد یا آنها را پنهان می کردند یا زود می شستند و دیگر لباس چرک در حمام وجود نداشت. 🌹خاطراتى از امیر سرلشگر خلبان, شهيد خلبان عباس بابايى #سالکردشهادت #کتاب_زندگی_به_سبک_شهدا #ناصر_کاوه ╭═━⊰✿•❀•✿⊱━═╮ @barnamehaye_farhangi  ╰═━⊰✿•❀•✿⊱━═╯