📌 امنیت ناپایدار کشورهای عرب منطقه 🔸حادثه اخیر حمله هواپیماهای رژیم صهیونیستی به قطر، که با عبور از حریم هوایی کشورهای عربی منطقه بدون کوچک‌ترین واکنش دفاعی از سوی آنان صورت گرفت، تنها نمادی از عمق فاجعه امنیتی است که کشورهای عربی منطقه را فراگرفته است. این رویداد چند حقیقت تلخ را برملا کرد: ۱. نقض حاکمیت ملی رژیم صهیونیستی حتی خود را موافق ندید تا پیش از عبور از حریم هوایی کشورهای مذکور، به طور رسمی به آنان اطلاع دهد. این رفتار، نشان‌دهنده نگاهی تحقیرآمیز و عدم باور به شأن و حاکمیت ملی این کشورها از سوی تل‌آویو است. ۲. وابستگی مطلق به سیستم‌های امنیتی غربی پدافند هوایی قطر—که تحت کنترل مستقیم آمریکاست—هیچ عکس‌العملی در برابر حمله نشان نداد. حتی سیستم‌های پیشرفته شناسایی دوست از دشمن نیز نتوانستند تجاوز را تشخیص دهند یا مانع آن شوند. این موضوع به وضوح نشان می‌دهد که امنیت این کشورها نه برآمده از اراده و توان داخلی، بلکه وابسته به تصمیمات مراکز قدرت در واشنگتن و تل‌آویو است. ۳. انفعال در مدیریت بحران در لحظه وقوع حمله، مقامات قطری و سعودی—با تصور اینکه هدف حمله، ایران یا یمن است—هیچ تحرکی برای مقابله یا حتی هشدار به طرف‌های احتمالی نشان ندادند. این انفعال، حاکی از فقدان یک دیدگاه امنیتی مستقل و توانایی تحلیل میدانی در بین تصمیم‌گیران امنیتی این کشورهاست. ۴. امنیت کاذب ناشی از قراردادهای تسلیحاتی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، بزرگ‌ترین واردکنندگان سلاح در جهان هستند، اما این حجم از خرید تسلیحات—عمدتاً غربی—نه تنها امنیت واقعی برای آنان به ارمغان نیاورده، بلکه وابستگی آنان را به پشتیبانی فنی و عملیاتی بیشتر کرده است. 🔺اتکای کامل به قدرت‌های خارجی برای تأمین امنیت، نه تنها راهکار پایدار نیست، بلکه خود به عاملی برای تهدید حاکمیت ملی و تقویت روحیه تجاوزپذیری در مقابل متجاوزان تبدیل شده است. تا زمانی که این کشورها به سمت ساخت توانمندی‌های دفاعی مستقل، هوشمند و بومی حرکت نکنند، همچنان بازیچهٔ منافع ژئوپلیتیک قدرت‌های بزرگ و رژیم صهیونیستی خواهند بود. این وابستگی امنیتی، هزینه‌های سیاسی و استراتژیک سنگینی برای ملت‌های منطقه داشته و خواهد داشت. 〽️مقام معظم رهبری در باره اهمیت امنیت درونزا هر کشوری می‌فرمایند: " اینکه یک کشور بتواند امنیّت را با نیروهای قاهر و قادر و مسلّط خودش تأمین بکند، افتخار بزرگی است. و آن کسانی که با توهّم تکیه‌ی به دیگران، و با تکیه‌ی به دیگران گمان میکنند که امنیّت خودشان را میتوانند تأمین کنند، بدانند که سیلیِ این را بزودی خواهند خورد"(۱۱/۷/۱۴۰۰) #امنیت‌درونزا