یہ دورانے بود سیمم وصل بود بہ ابراهیم هادے یادمہ دقیق بہ خودم میگفتم پس چرا اون هوامو نداره ... عصر پنجشبه بود رفته بودم گلزار شهدا گمنام هوا ابری بود ُ بارون میومد ... نشسته بودم کنار اون شهیدی که بیشتر باهاش رفیق بودم به این فکر میکردم که چرا داش ابرام هوامو نداره ! چرا بهم محل نمیزاره ! خیلی بهم ریخته بودم ! یهو دیدم یکی از راویای راهیان نور که خیلیم رفیق بودیم پشت سرمه! سلام و حال و احوال پرسی کردیم بهم گفت چیه مشتی گرفته ای!؟ داستان داش ابرام ُ گفتم که فلانه و بهم محل نمیزاره کلی خندید ... بعدم گفت: #مشتے_تا_اونا_یادت_نباشن_نمیتونی_به_یادشون_باشی بعدم گف: برو ببین چیکار کردی ک داش ابرام همیشه به یادته بغضم گرفت ... سرم ُ انداختم پایین ُ عذرخواهی کردم بازم مث همیشه گفتم: #شرمنده‌تونم اون روزا گذشت ... خطا رفتم ... حال خوب ِ اون روزا رو ازم گرفتن ... حالا ک نگاه میکنم میبینم دیگه یاد ابراهیم نیستم ... این ینی وقتی به عشق اون گناه نمیکردم باعث شده بود به یادم باشه و منم به یادش باشم ... آره رفقا ... نگیم شهدا یادمون نمیکنن اینکه تو یاد شهیدی ینی اون داره پیش امام حسین یادت میکنه رفقات با شهدا دوطرفه ست #عاشقانه_های_منوشهدا @basijalborz_irankochak