#شهیدانه 🔻دخترک با چشمانی خیس، به کادوهای بسته‌بندی‌شده نگاه می‌کرد. چه رؤیاهایی که شبانه بافته بود و با رج به رج آن خندیده بود، #بغض کرده بود از شدت خوشحالی، اشک ریخته بود از شوق و بو کشیده بود #عطر_تنی را که روی این تارهای بافته نشسته بود. حالا چند روزی است که این تار بافته‌شده ریش‌ریش شده، از هم رفته و دیگر عطر تن هیچ‌کس از آن به مشام نمی‌رسد! بوی #خون می‌آید، بوی #باروت و خاک، صدای هیاهو و #فریاد زنان و کودکان از این تارهای از هم‌رفته به گوش می‌رسد... تصویر #پیکری زخمی بر تارهایش نقش بسته، دخترک صاحب پیکر را می‌شناسد. روزی در #آغوش او کلمه #بابا را هجی کرده بود. او در این هیبتی که درون تصویر متلاشی شده قد کشیده بود... نوازش‌های صاحبش را چشیده، #قربان‌صدقه‌هایش را شنیده و به خاطر سپرده بود. دختر این‌بار نگاه غمبارش را به تابلوی روی دیوار می‌دهد و بعد نگاهش نام نشسته در گوشه قاب را هدف می‌گیرد: #حسن_حزباوی! پدرش در کوت عبدالله #اهواز چشم باز کرده بود. خلق و خویش آیینه تمام‌نمای #شهدا بود اینطور دیده بودند و می‌گفتند! برای دفاع از #حرم که رفته بود پدرش ناراضی بود، ناغافل رفت! ناغافل هم #شهید شد... دخترک روزهای خوش قبل از این واقعه را دور می‌کند. #بیست‌وسوم_آذر روز تولدش بود، خانواده در تکاپو بودند کادوهایش را زودتر بگیرند و آماده کنند. قرار بود سوپرایز شود. اما قضیه برعکس شد! پدرش کادوی تولدش را زودتر از #محبوب خویش دریافت کرد و او بود که با خبر پروازش خانواده‌اش را سوپرایز کرد، زودتر از لحظه #موعود، ناغافل! حالا اما دخترک از بین این همه #حسرت فقط بغض غافلگیر کردن پدر و رؤیایی که بافته بود به دلش ماند... رؤیایی که رؤیا ماند و تحقق نیافت... ♡سالگرد #شهادتت_مبارک بهترین بابای دنیا!♡ 📸 #سالگرد_شهادت شهید مدافع حرم #شهید_حسن_حزباوی #اهواز 🗓تاریخ تولد: ۲۳ آذر ۱۳۶۱ 🗓تاریخ شهادت: ۱ آذر ۱۳۹۳ 🥀مزار شهید: گلزار شهدای اهواز 🕊محل شهادت: سوریه 🚩شهدای مدافع حرم خوزستان 🆔 @basijiyanegomnam