#نهضت_نهج‌البلاغه_خوانی 💠 پرهیز از ریختن آبروی مؤمن «إِيَّاكَ وَ الْتَمَاسَ عَثْرَتِهِ وَ كَشْفَ سَتْرِهِ فَإِنَّهُ مَنْ كَشَفَ سِتْرَ مُؤْمِنٍ مَلَأَ اللَّهُ عَیْبَهُ مِنْ دَارِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ أَلَانَ لَهُ اللَّهُ عَرِیصَةَ الْخِزْیِ فِی الدُّنْیَا لَمْ یَأْمَنْ عَذَابَ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.» 🔻«بپرهیز از دنبال کردن لغزش (مؤمن) و کنار زدن پرده آبروی او! زیرا هر کس آبروی مؤمنی را کنار بزند، خداوند عیبش را از خانه دنیا و آخرت پر می کند (یعنی در هر دو جهان رسوایش می کند) و هر کس که خداوند راه خواری را در دنیا برایش هموار کند (یعنی خوارش کند)، از عذاب خداوند در روز قیامت در امان نیست.» ✍ این کلام امیرالمؤمنین(علیه السلام) چند نکته اساسی را متذکر می شود: 1⃣ نهی از تجسس: دستور می دهد که نباید به دنبال یافتن لغزش ها و عیوب پنهان دیگران بود. 2⃣ نهی از هتک حرمت: به صراحت از "کشف ستر" (کنار زدن پرده) نهی می کند که کنایه از افشاگری و رسوا کردن مؤمن است. 3⃣ عاقبت دنیوی و اخروی: هشدار می دهد که مجازات کسی که آبروی مؤمنی را می ریزد، رسوایی در همین دنیا و همچنین عذاب الهی در آخرت است. این یک وعید شدید است که نشان دهنده حرمت بسیار بالای این گناه است. 4⃣ عدالت الهی: کیفر این عمل، از نوع "قصاص" است؛ یعنی کسی که باعث خواری و رسوایی دیگری شود، خود در دنیا و آخرت خوار و رسوا خواهد شد. 📘#خطبه_258 (نهج البلاغه صبحی صالح) ❇️به جمع ما بپیوندید https://eitaa.com/basijnews_amamhosenisfahan