🔴 #تا_انتخابات| موضع ارگان حزب اتحاد ملت درباره گزینههای اصلاحطلبان در انتخابات
🔻 #زمانه| محمدجواد روح در یادداشت اخیر خود در نشریه صدا سناریوهای انتخاباتی اصلاحطلبان را تشریح کرده است.
🔻او با نام بردن از عارف، جهانگیری و علی لاریجانی از آنها به عنوان گزینههای محتمل اصلاحطلبان در انتخابات پیشرو یاد میکند. عضو حزب اتحاد ملت با اشاره به سوابق عارف در نهایت مینویسد: او نه درون مجموعه اصلاحطلبان پایگاه حزبی و تشکیلاتی منسجم و قدرتمندی دارد و نه (به دلیل تصویر آرام، مسالمتجو و بهنوعی "بیخاصیت" که از او در سطح افکارعمومی ساخته شده) پایگاه اجتماعی و زمینه رای مناسبی دارد. لذا طرح بحث نامزدی عارف نه در سطح نیروهای سیاسی و نه در سطح بدنه اجتماعی با اقبال مواجه نشده است.
🔹او با انتقاد تلویحی از کارگزاران مینویسد: اگر عارف موقعیت و اعتبار سیاسی خود را بیش از خود به فضاسازی دیگران باخته است؛ وضعیت اسحاق جهانگیری کاملا برعکس است. جهانگیری از فردای انصراف به نفع روحانی، راهی را رفت که کل راه رفتهاش و اندوختهاش در دولتهای هاشمی، خاتمی و روحانی را بر باد داد.
🔹به اعتقاد روح، جهانگیری با یک اشتباه تاکتیکی، استراتژی چند ده ساله خود را به نابودی کشاند و یادآور میشود: بقا در دولت با شرایط پس از تحریمها و ماجرای ارز ۴۲۰۰ تومانی و سایر قضایا، او را در افکارعمومی به چهرهای ناکارآمد (از نظر اجرایی) و بازیخورده و فاقد توان تصمیمگیری (از نظر سیاسی) تبدیل کرده است. او خود را از سطح "یک رییسجمهور بالقوه" برای اصلاحطلبان به "گزینهای از سر ناگزیری" تقلیل داده باشد.
🔹عضو حزب اتحاد ملت درباره علی لاریجانی با بیان اینکه او در ماجرای قرارداد افسانهای ۲۵ ساله با چین عملا جانشین رئیسجمهور شد، مینویسد: موقعیت سیاسی علی لاریجانی نزد اصلاحطلبان از دو نامزد جدی دیگر هم نازلتر است. دلیل آن هم، روشن است. لاریجانی علیرغم همه تعاملاتی که با میانهروها و حتی تاحدی اصلاحطلبان داشته؛ هنوز فاصلهای جدی با اردوگاه اصلاحات دارد. در واقع، در همه این سالها هم همراهی لاریجانی و اصلاحطلبان بر سر اندک موارد مشترک، بهویژه برجام، بوده است.
🔻سردبیر نشریه صدا در نهایت با اشاره به دست خالی اصلاحات یادآوری میکند: اگر عارف، لاریجانی و جهانگیری چهرههای توانمند و باسابقهای در حوزه سیاسی و اجرایی هستند که محبوبیت و پایگاه رای مناسبی ندارند؛ در مقابل، نامزدهایی هم در میان اصلاحطلبان مطرح میشوند که محبوبیت دارند، اما سابقه و توان اجرایی ندارند مانند ظریف و سیدحسن خمینی.
🔴 #تا_انتخابات| کدام گفتمان میتواند پیروز انتخابات ۱۴۰۰ شود؟‼️
🖌 #سید_یاسر_جبرائیلی
🔻در برخی اذهان درباره گفتمان پیروز در انتخابات این تصور غلط وجود دارد که اگر ما فیالمثل شعار کار، مسکن، معیشت، اشتغال و... را مطرح کنیم، میتوانیم پیروز شویم. سوال این است که مگر جریان لیبرال شعارش بیکار کردن جوانان، خراب کردن خانهها، کوچککردن سفرهها و تعطیلی دولت است که آن شعارها در مقابل این شعارها اعتبار پیدا کرده و نظر مردم را جلب کنند؟! همه میگویند میخواهیم این مسائل را حل کنیم. اما گفتمانی پیروز میشود که آن مسیری که برای حل مسئله معرفی میکند، اولا نسبتی با آزردگی مردم از مهمترین شاخصه وضع موجود برقرار کند، ثانیا حرف زدن از آن مسیر با شخصیت کاندیدایی که شعارش را میدهد، نسبتی داشته باشد.
✳️ در دوره مرحوم هاشمی، مردم در عین حال که گرفتار تنگی و سختی معیشت بودند، از خفقان سیاسی هم رنج میبردند. آقای خاتمی روی موج این خفقان سیاسی سوار شد و شعار آزادی سیاسی داد. گفت اگر میخواهیم به توسعه اقتصادی برسیم، مقدمهاش توسعه سیاسی است. رقیب اصلیاش آقای ناطق اما شعارش ادامه راه آقای هاشمی بود. حرف توسعه سیاسی هم با شخصیت آقای خاتمی تناسب داشت.
✳️ آقای احمدی نژاد روی موج تبعیض و بیعدالتی و اشرافیتی که از دوره آقای هاشمی شروع شد و در دوره آقای خاتمی هم ادامه یافت، سوار شد و شعار عدالت و سادهزیستی داد. رقیبش آقای هاشمی خیال میکرد اگر مانند سال ۷۶ آقای خاتمی شعار توسعه سیاسی بدهد رای میآورد! حرف از عدالت و سادهزیستی هم با شخصیت آقای احمدینژاد تناسب داشت.
✳️ آقای روحانی روی موج تحریمهایی که مسببش فتنه ۸۸ بود سوار شد و شعار مذاکره برای رفع تحریم داد. رقبایش یا اساسا ایدهای نداشتند، یا حرفهایی فضایی میزدند که مردم راه حل مسائل خود را در آنها نمیدیدند. شعار مذاکره نیز با شخصیت آقای روحانی تناسب داشت؛ و رای آورد.
🔹معتقدم تنها گفتمانی که میتواند در انتخابات ۱۴۰۰ پیروز شود، گفتمان دولت جوان حزبالهی است. دولت مستقر دو ویژگی دارد؛ یکی پیری و خستگی و یکی لیبرالیسم که از تبعات آن تسلیم و ارعاب و انفعال در برابر جنگ اقتصادی دشمن است. جنگ اقتصادی رزمندگان جوان و مبتکر و شجاع و با همت میخواهد. دولت جوان حزبالهی گفتمانی است که مردم قطعا برای پیروزی در این جنگ اقتصادی به آن اقبال خواهند داشت. ترجیح این است که رئیس این دولت نیز یک جوان باشد؛ اما اگر شرایط مهیا نبود، فردی باید بیاید که تشکیل دولت_جوان_حزبالهی با شخصیتش تناسب داشته باشد.
[