🔴 چطور سیاهی ها را فریاد کنیم؟
🖌 #محسن_مهدیان
🔻 در چند ده روز گذشته جامعه رسانه ای ما درگیر با چند موضوع تلخ بوده است. از رومینا تا آسیه پناهی تا غیزانیه تا عمران محمدی و این روزها هم طبری و ...
🔻سوال خیلی ها اینست که چطور به این موضوعات بپردازیم که مطالبه ما مورد سواستفاده ضدانقلاب قرار نگیرد.
🔹پاسخ اول و کلیدی اینست که مطالبه این موضوعات اولا باید در دست انقلابی ها باشد. هیچ سیاهی نباید سفیدنمایی شود. هیچ تلخی را نمی شود مزه کرد و به ناخوشی اش بی اعتنا بود. ظلم در هر اندازه ای در جمهوری اسلامی قباحت ایدئولوژیک دارد نه صرفا نگرانی بابت کارآمدی. انقلاب اسلامی شکل گرفت تا بساط ظلم برچیده شود. غصه عمیق مولا از ماجرای خلخال و زن یهودی، قصه باشد یا افسانه، مبنای دینی و منطقی در حکومت دینی دارد. بیرق مطالبه ایندست مسائل نیز باید دست انقلابی ها باشد. باید فریاد کنند؛ آنهم به صدای بلند.
🔹با این توضیح چه کنیم که مطالبه ما دستاویز ضدانقلاب نشود؟ چه کنیم پازل ضدانقلاب را کامل نکنیم؟ بالاخره ضدانقلاب لاشخور وار نشسته و مترصد است ظلم را امری دامنگیر در انقلاب نشان دهد.
🔻سوال اینست که چه کنیم تا دچار خطای تحلیل و خطای مطالبه نشویم؟
🔹خلاصه و روان و ساده بگویم؛ به اثر رفتارمان در مخاطب توجه کنیم. اگر اثر رفتار ما این شد که مخاطب احساس کرد سیاهی سراسری است یعنی به خطا رفتیم. اگر حس کرد گرفتار بن بستیم دچار اشتباه شدیم. اگر ناامید از آینده شد یعنی به هدف نزدیم.
🔹اگر سوال کرد پس فرق ما با طاغوت و دیگر حکومت های مستبد چیست یعنی مصداق را تعمیم به ساختار دادیم؛ فرد خطاکار را به خطای نظام ارتقا دادیم و فساد مصداق را تبدیل به فساد سیستمی کردیم. نقد و مطالبه ما چه در ساحت ادبیات و چه بیان مشکل یک تفاوت جدی با ضدانقلاب دارد و آن اثرش بر مخاطب است.
🔹ایجابی بحث کنیم. جوان انقلابی وقتی ظلمی را پی گیری می کند در نهایت مخاطب باید حس "حرکت" کند. حس اینکه در حال شدنیم. در حال اصلاحیم. مطالبه باید مخاطب را به حرکت برای اصلاح وادار کند نه نشستن و ناامیدی.
🔹خیلی وقت ها نقدها، ولو نقد دولت و قدرت نتیجه اش می شود قهر مردم از صندوق. اگر نقد کردیم و آنوقت مردم را برای تغییر وضع موجود پای صندوق آوردیم، هنرست واگرنه همان می کنیم که زمین بازی رقیب بدذات است. چنان مطالبه و نقد کنیم که انتخاب مردم تغییر کند نه با هر نوع انتخابی خداحافظی کنند. در مکتب امام و به حکم مردمسالاری، رای سبز و بنفش و سیاه از بی رایی بهترست.
✅ #خلاصه؛ نقد کردن تمام حیثیت نظام، نه لازم بلکه واجب است، اما نتیجه اش باید امید به اصلاح باشد...همین ملاحظه سبک و ادبیات و روش نقد را تعیین می کند.
#لگدپرانان_دلسوز‼️
🔴 شماها ساکت🤫
🔹شماها که هم حزبی تان همسرش رو کشت و زن را متهم کردید.
🔹 وزیر مسکن تان خبرنگار را زد و چشم بستید.
🔹 وزیر بهداشت تان پیرمرد را تحقیر کرد و دفاع کردید.
🔹 نماینده تان مامور را هتاکی کرد و سکوت کردید.
🔹 سال ۸۸ مامورین ناجا را زدید و بالاسرش سوت و کف زدید.
✅ #خلاصه: شماها ساکت🤫🤫
🔴 #سرخط_تحلیلی | ایران به سمت چین چرخیده یا به سمت منافع ملی؟‼️
✍ حمزه نژاد
🔻 وزیرخارجه چین با حضور در ایران سند راهبردی همکاری ایران و چین امضاء میکند.
با اعلام این خبر برنامه پژواک های مختلف در فضای رسانهای و افکارعمومی پیچیده و خواهد پیچید.
🔹تیرماه ۱۳۹۹ کافی بود ربیعی سخنگوی دولت صرفا از پیش نویس این سند بگوید تا بهانه ای شود برای فضاسازی و حاشیه سازی های عجیب رسانه ای!
🔹وقتی که مشخصا «محمود احمدی نژاد» نسبت به آن موضع گیری کرد به یک خبر داغ رسانه ای تبدیل شد و تفسیرها و تحلیل های مختلفی را به دنبال داشت. جالب است که تحلیل هایی که از این پیش نویس در فضای مجازی منتشر شده است بیشتر از اینکه رنگ واقعیت و واکاوی جزئیات آن باشد، به نوعی واکنشی سیاسی جناحی بود.
🔹برای گروه و نحله سیاسی خاص که قطعا طرفدار همکاری و مذاکره ایران و غرب است، آنهم پس از شکست برنامه جامع مشترک یا همان برجام این موضوع گران و سخت آمده و این گروه سیاسی سعی کرد با تمایلات غرب گرایانه خود موضوع همکاری بلندمدت با چین را بررسی و در فضای رسانه ای واگویه کند. از سوی دیگر برخی از گروه های سیاسی هم آنرا قراردادی پنهانی و به دور از چشم ملت عنوان کردند که هر گاه این موضوع رخ داده است، برخلاف منافع ملت ایران تحرکاتی انجام شده است.
🔹یکی از روزنامه های سیاسی نیز در تیتری قابل تامل این پیش نویس را «چرخش به سمت شرق» نامید. موضوعی که نشان از یک نگاه صفر و صدی و لیبرالی آنهم در حوزه دیپلماسی و خصوصا تجارت بین المللی داشت. اما واقعیت مسئله این است که هنوز این پیش نویس به عنوان یک سند راهبردی همکاری در نیامده است و بنابر قانون این موضوع بایستی مراحل مختلف قانونی اعم از تصویب درهئیت دولت و سپس مجلس شورای اسلامی و باقی مراحل را طی کند که به طور قانونی قابل اجرا باشد.
🔹 #خلاصه ماوقع این است که بهمن ماه ۹۴ و در جریان سفر رئیسجمهور چین به ایران موضوع سند راهبردی ۲۵ ساله مطرح میشود؛ تا اواخر سال ۹۷ متاسفانه از طرف دولت ایران تحرک چندانی در این باره مشاهده نمیشود (احتمالاً دولت همچنان تصور میکرد از آمریکا و اروپا نهایتاً آبی گرم خواهد شد). اما شهریور سال ۹۸ و همزمان با حضور آقای ظریف در پکن اعلام میشود که ایران پیشنویس اولیه درباره سند ۲۵ ساله را به مقامات چینی ارائه خواهد کرد.
🔹دولت چین با اخذ این پیشنویس و با پذیرش چارچوب آن، نکاتی درباره آن نوشته و پیشنویس دومی به ایران ارائه کرده و ایران نیز با اعمال نظرات خود پیشنویس سوم را تهیه کرده است. و آنچه در جلسه اخیر هیئت دولت تصویب شده همین پیشنویس سوم بوده است که احتمالاً یک دور دیگر دادوستد پیشنویسها قبل از توافق نهایی در کار خواهد بود.
🔹حالا بازار گمانه زنی های مختلفی که با اعداد و ارقام مختلفی مطرح شده است بسیار داغ است. جالب است که برخی از روزنامه ها و جراید رسمی کشور نیز به این گمانه زنی ها دامن می زنند اما آنچه در این مسئله مورد غلفت واقع شده است موضوع منافع ملی کشورمان است.
🔹متاسفانه تحلیل مواضع بین المللی ایران خصوصا بحث تجارت بین الملل ذیل مباحث جناحی و سیاسی اغلب با خطای محاسباتی روبرو می شود و این موارد را تا حد موارد جناحی تقلیل می دهد. این در شرایطی است که طبق شعاری که بر سر در وزارت خارجه کشورمان نقش بسته است و شعار معروف « نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» است، اصلا راهبرد سیاست خارجی کشورمان نه تنها گرایش به شرق و غرب نیست بلکه یک نوع موازنه منفی و موازنه مثبت در این خصوص جاری و ساری است.
🔹در واقع موضوع منافع ملی کشورمان در اولویت است و اگر اروپایی ها و غربی ها منافع کشورمان را برآورده می کردند قطعا ایران اسلامی با آنان همکاری مستمر ایجاد می کرد و این موضوع اصلا ناقض همکاری با شرق و کشوری مانند چین نیست بلکه می تواند همراستا با آن حرکتی پیشرونده انجام گیرد.
🔹 آنچه امروز کشورمان به واقع نیاز دارد نگاه تاریخی و راهبرد مناسب به منافع کشورمان است. با توجه به جایگاه ژئواستراتژیک و استراتژیک کشورمان راهبرد موازنه منفی و مثبت در سیاست خارجی راهگشاست و در این حوزه هیچ چرخشی به سمت کشورهای دیگر نه تنها به طور صفر و صدی نباید صورت گیرد بلکه بایستی همکاری برای منافع در هر حوزه و منطقه ای در دستور کار باشد.