✍حکایتی بسیار زیبا #حتما_بخوانید #یعقوب_لیث صفاری شبی هر چه کرد ؛ خوابش نبرد ، غلامان را گفت : حتما به کسی #ظلم شده ؛ او را بیابید. پس از کمی جست و جو ؛ غلامان باز گشتند و گفتند : سلطان به سلامت باشد ، دادخواهی نیافتیم . اما سلطان را دوباره خواب نیامد ؛ پس خود برخواست و با جامه مبدل ، از قصر بیرون شد ؛ در پشت قصر خود ؛ ناله ای شنید که میگفت خدایا : یعقوب هم اینک به خوشی در قصر خویش نشسته و در نزدیک قصرش اینچنین ستم میشود ؛ سلطان گفت : چه میگویی؟ من یعقوبم و از پی تو آمده ام ؛ بگو ماجرا چیست؟ آن مرد گفت : یکی از خواص تو که نامش را نمیدانم ؛ شبها به خانه من می آید و به زور ، زن من را مورد آزار و اذیت و تجاوز قرار میدهد . سلطان گفت : اکنون کجاست؟ مرد گفت: شاید رفته باشد . شاه گفت : هرگاه آمد ، مرا خبر کن ؛ و آن مرد را به نگهبان قصر معرفی کرد و گفت : هر زمان این مرد ، مرا خواست ؛ به من برسانیدش حتی اگر در نماز باشم . شب بعد ؛ باز همان متجاوز به خانه آن مرد بینوا رفت ؛ مرد مظلوم به سرای سلطان شتافت . یعقوب لیث سیستانی؛ با شمشیر برهنه به راه افتاد ، در نزدیکی خانه صدای عیش مرد را شنید ؛ دستور داد تا چراغها و آتشدانها را خاموش کنند آنگاه ظالم را با شمشیر کشت . پس از آن دستور داد تا چراغ افروزند و در صورت کشته نگریست ؛ پس ؛ در دم سر به سجده نهاد ، آنگاه صاحب خانه را گفت قدری نان بیاورید که بسیار گرسنه ام . صاحبخانه گفت : پادشاهی چون تو ؛ چگونه به نان درویشی چون من قناعت توان کردن؟ شاه گفت: هر چه هست ؛ بیاور . مرد پاره ای نان آورد و از شاه سبب خاموش و روشن کردن چراغ و سجده و نان خواستن سلطان را پرسید ؛ سلطان در جواب گفت: آن شب که از ماجرای تو آگاه شدم ؛ با خود اندیشیدم در زمان سلطنت من ؛ کسی جرأت این کار را ندارد مگر یکی از " فرزندانم " پس گفتم چراغ را خاموش کن تا " محبت پدری " مانع اجرای عدالت نشود ؛ چراغ که روشن شد ؛ دیدم بیگانه است ؛ پس سجده شکر گذاشتم . اما غذا خواستنم از این رو بود که از آن لحظه که از چنین ظلمی در سرزمین خود آگاه شدم؛ با پروردگار خود پیمان بستم لب به آب و غذا نزنم تا داد تو را از آن ستمگر بستانم . اکنون از آن ساعت تا به حال چیزی نخورده ام. گر به دولت برسی ؛ مست نگردی ؛ مردی گر به ذلت برسی ؛ پست نگردی ؛ مردی اهل عالم همه بازیچه دست هوسند گر تو بازیچه این دست نگردی ، مردی. اگر یعقوب های این زمانه،چراغ خاموش کنند و در پی عدل و انصاف بیفتند،! چندصد آقا و آقازاده به زمین می افتند....!!!! حتما (مصلحت نیست که چراغی خاموش شود.!!) دزدان دغل ، بغل بغل ميدزدند ... از گله ي اشتران جمل ميدزدند ... 💚اللهمَّ‌عَجّل‌لِوَلیکَ‌ِالفَرَج‌❤️ @basir_72

🔻عمل و عکس‌العمل🔻 ✍ قرآن کریم می‌فرماید بازتابِ کارهای خوب و بدِ آدم به خودش برمی‌گرده: 🕋 إِنْ أَحْسَنْتُمْ، أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ، وَ إِنْ أَسَأْتُمْ، فَلَهٰا. (اسراء/۷) 👈 اگر نیکی کنید به خودتان نیکی کرده‌اید، و اگر بدی کنید، باز هم به خودتان بد کرده‌اید. ☝️ چه در برابرِ #خدا، چه در برابرِ #مردم، نیکی و بدیِ ما، به کسی سود یا زیانی نمی‌رسونه، بلکه نتیجه‌اش به خودمون برمیگرده. ❌️ اگر با #خدا و #دینِ خدا خُدعه کنیم و نیرنگ بزنیم، با خودمون خُدعه کردیم و به خودمون کَلَک زدیم. سرِ #خدا کلاه نمیذاریم، سرِ خودمون کلاه میذاریم. 👈 با #مردم هم همینطور: ❌ اگر به کسی #ظلم کردیم، یه جایی تو زندگی نتیجه‌اش رو می‌بینیم، و اگر هم به کسی خوبی کردیم، حتماً نتیجه‌اش رو تو زندگی می‌بینیم... ❌ حقّ مردم رو بخوریم، حقّمون رو میخورند... ❌ سر مردم کلاه بذاریم، سرمون کلاه میذارن... ❌ به ناموس مردم نگاه کنیم، به ناموسمون نگاه میکنن... ❌ به بچّه‌های مردم ظلم کنیم، به بچّه‌هامون ظلم می‌کنند.. و... ☝️ درست مثل یه آینه است، بازتاب چیزهایی که بهش می‌تابند رو بر می‌گردونه. هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی ☝️ دقّت کنیم. اینکه هر کسی، هر کارِ خوب و بدی کنه، به خودش کرده، یک جمله‌ی ادبی یا یک نکته‌ی اخلاقیِ صِرف نیست، این یک حقیقتِ وجودی است.🤔 هندسه‌ی عالَم اینطوری شکل گرفته. یعنی ساختارِ این جهان طوری طراحی شده که هرچی از ما صادر بشه، آثارش به خودمون بر میگرده.😐 👈 به این میگن «قانونِ عمل و عکس‌العمل». و اینطوری میشه که با نیکی‌ها و خوبی‌های خودمون، صاحبِ #بهشتِ خودمون میشیم..😌 و یا با زشتی‌ها و بدی‌های خودمون، صاحبِ #جهنمِ خودمون میشیم..😰 @basir_72

🌹به مناسبت ایام شهادت حضرت صدیقهٔ کبریٰ، فاطمهٔ زهرا(س) «شجاعت در بیان حق» ♦️امام خامنه ای :مگر نمیگوییم که حضرت زهرا(س) با حال ناتوانی به مسجد رفت، تا حقی را احقاق کند؟ ماهم باید در همهٔ حالات تلاش کنیم، تا #حق را #احقاق کنیم. ماهم باید از کسی #نترسیم. ♦️مگر نمیگوییم که #یک_تنه در مقابل جامعهٔ بزرگ زمان خود ایستاد؟ ماهم باید همچنان که همسر بزرگوارش فرمود «لا تَستَوحِشوا فِی طَرِیقِ الهُدیٰ لِقِلَّةِ اَهلِه»(نهج‌ البلاغه/خطبه ۲۰۱)، از کم بودن تعدادمان در مقابل دنیای #ظلم و #استکبار نترسیم و #تلاش_کنیم. 📚کتاب «قطره از دریا نشانی میدهد»/صفحهٔ ۱۶۳ @basir_72