#حسین_زنده_جاوید ... تحریف معنوی هدف قیام عاشورا ۱_ عده ای از مسلمانان می گویند امام حسین شهید شده است تا گناهان ما بخشیده شود، یعنی او ما را بیمه کرده و هر چقدر گناه کنیم ولی در عوض اگر اشکی بر او بریزیم باعث بخشودگی گناهان ما می شود. یعنی نغوذبالله امام حسین میگوید؛ من شرکت بیمه ی از گناه برایتان درست کرده ام، هر چقدر دلتان میخواهد گناه کنید و بد باشید، اشک بر من شما را از آتش جهنم در امان میدارد! والله اگر کسی روزه دار باشد و این حرف را از قول امام حسین بگوید روزه اش باطل می شود. اباعبدالله برای مبارزه با گناه قیام کرد. البته لازم به ذکر است که این فکر ما را یاد دنیای مسیحیت می اندازد و ملت مسلمان، ندانسته خیلی چیزها از مسیحیت بر ضد اسلام گرفته است. (متاسفانه) همان اصول اعتقادی مسحیت که فادی نامیده میشود. الفادی لقبی است که برای حضرت عیسی( ع) گذاشتند یعنی عیسی به دار کشیده شد تا کفاره ی گناهان امت باشد. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... تحریف هدف عاشورا (۲) عده ای می گویند: میدانید برای چه امام حسین نهضت کرد و کشته شد؟ ما میگوییم چرا؟ آنها(تحریف کنند گان عاشورا) می گویند: یک دستور خصوصی بود و به او گفتند برو خودت را به کشتن بده! پس به من و شما ربطی ندارد و فقط برای او بوده است. یعنی هدف امام قابل پیروی کردن نیست و به دستورات اسلام که عمومی و کلی است ربطی ندارد. جواب: اصلا این حرف درست نیست واحتیاجی به دستورخصوصی نیست، زیرا دستور خصوصی ر ا وقتی میدهند که دستورهای عمومی خداوند کافی نباشد و اگر ما قبول کنیم که دستور خصوصی بوده، پس حادثه ی کربلا و عملِ امام حسین(ع) را از مکتب عملی بودن، خارج کرده ایم و اثر حا دثه ی کربلا را عقیم کرده ایم. حسین بن علی (ع) یک مکتب بوجود آورد که همان مکتب عملی اسلام است. امام حسین می فرمایند: "اسلام دینی است که به هیچ مومنی (حتی نفرموده به امام) اجازه نمی دهد که در مقابل ظلم و ستم و مفاسد و گناه بی تفاوت بماند." پس تحریف معنی هدف عاشورا، از تحریف لفظی در عاشورا، صد درجه خطرناکتراست. یعنی حادثه ی عاشورا را از یک مکتب قابل پیروی توسط آزادگان جهان خارج می کنند. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... علت زنده نگه داشتن عاشورا چرا ائمه ی اطهار گفته اند این نهضت باید زنده بماند و فراموش نشود و مردم باید برای امام حسین (ع) گریه کنند؟ چرا ما نام حسین بن علی را زنده نگه میداریم؟ چرا هر سال باید یاد او را تجدید کنیم؟ چرا؟ چرا؟ - آیا فقط و فقط برای تسلّی دل مادرشان حضرت زهرا (س) است؟ با اینکه میدانیم در بهشت همراه فرزند بزرگوارشان هستند. - آیا چون امام حسین (ع) بدست یک عده مردم تجاوزکار، بی تقصیر کشته شده است؟ با اینکه میدانیم روزانه هزاران نفر در تمام دنیا بی تقصیر بدست آدمهای مقصر ومتجاوز کشته میشوند. - آیا بخاطر اینکه امام حسین (ع) بطور تأثّر آوری کشته شده و خونش هدر رفته است؟ با اینکه میدانیم روزانه هزاران نفر در دنیا به طرز فجیعی کشته میشوند و خونشان هدر می رود. - آیا ... پس برای چه باید همه ساله محرم و حادثه ی عاشورا را زنده نگه داریم، و برای مصیبتهای امام حسین و خاندان محترم شان اشک بریزیم؟ بر سر وسینه زنیم؟ در این راه خرج ها کنیم؟ و آن اجر و مزد ها که در احادیث آمده است برای چیست؟ ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... آنها که توصیه کردند، عزای حسین بن علی باید زنده بماند برای این بوده که: _ هدف امام حسین، مقدس بود. _ امام حسین، یک مکتب بوجود آورد. _ می خواستند مردم، همیشه این مکتب عملی را ببینند. _ هرگز نمونه ای از یک مکتب عملی در دنیا پیدا نمی کنیم. _مانند شخص و شخصیت حسین بن علی (ع) در دنیا نمونه ای ندارد در: ابتلاء به مصیبت در حادثه ی عاشورا (چه برای خودش و چه برای خاندانش)، در تجلّی جلوه ی توحید درخداشناسی، در ایمان کامل به جهان دیگر، درمقام رضا و تسلیم در برابر پروردگار و از صبر، از مردانگی، از طُمأنینه ی نفس، از ثبات و استقامت، از عزّت و کرامت نفس، از آزادیخواهی و آزادی طلبی و از اینکه در فکر و خدمت دیگر انسان ها باشد. آنوقت می گویید چرا نام حسین بن علی باید زنده باشد؟ زیرا بدیل ندارد و مثل و مانندی ندارد. و بدانید زنده نگه داشتن نام و نهضت امام حسین (ع) برای این است که پرتوی از روح حسین بن علی بر روح ما و شما بتابد. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... کدام اشک ارزش دارد؟ اگر اشکی که ما برای امام حسین (ع) میریزیم، در مسیر هماهنگی روح ما باشد، پرواز کوچکی است که روح ما با روح حسینی می کند. اگر ذرّه ای از غیرت، حریّت، ایمان، تقوی و توحیدِ امام حسین(ع) بر ما بتابد و چنین اشکی از چشم ما جاری شود، آن اشک بی نهایت قیمت دارد. اگر گفتند آن اشک به اندازه ی بال مگس هم که باشد یک دنیا ارزش دارد، باور کنید. اشکی که برای عظمت و شخصیت حسین بن علی باشد ارزش دارد. اشکی که نشانه ای از هماهنگی با امام حسین و پیروی کردن از او باشد ارزش دارد. بله حتی به اندازه ی بال مگس باشد. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... روح شکست ناپذیر سبحان الله! امام‌حسین (ع) در روز عاشورا چندین بار خطبه در حد اعلاء خواند، به حدی که پس از حضرت علی ( ع) کسی این چنین خطبه ی پر شوری در دنیا نخوانده است. اباعبدالله (ع) که جوانانش جلوی چشمش کشته می شوند و در اوج تشنگی آسمان را تیره و تار می بیند و در ظاهر همه چیزش را از دست داده، ولی با خطبه هایی که می خواند دشمن را شکست روحی می دهد و دشمنان در مقابل منطق اباعبدالله می شکستند. تا جایی که، عمر سعد از لشگریان خود ترسید که مبادا سخنان حسین بن علی بر آنها تأثیر گذارد و از آنجایی که روح دشمن شکست خورده بود و حتی از سرداران لشکرش مانند حر بن ریاحی به همراه سی نفر، به امام حسین پیوسته بودند. پس عمر سعد به لشکریانش دستور داد فریاد بزنید و به دهانهایتان بزنید تا صدای حسین را کسی نشنود. آیا این علامت شکست دشمن و پیروزی حسین بن علی (ع) نیست؟ آیا این بزرگداشت همه ساله نمی خواهد؟ اگر گفتند عزای اباعبدالله را زنده نگه دارید برای این است که این نکته ها را بفهمیم و عظمت امام حسین را درک کنیم تا معرفت امام، ما را بالا ببرد، ما را انسان کند، ما را اهل حق و عدالت و آزادگی کند و یک مسلمان واقعی از ما ساخته شود. پس مکتب حسین(ع) یک مکتب انسان ساز است. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... تحربفی دیگر، زین العابدین بیمار ما همیشه امام زین العابدین را به صورت یک مریض زرد رنگِ تب داری که همیشه عصا بدستش است و کمر خم کرده و راه می رود و آه می کشد معرفی کرده ایم !!! زین العابدین بیمار ... ایشان لقب های بسیاری دارند السّجاد، ذوالثفنات، و ... فقط در ایام حادثه ی عاشورا امام سجاد بیمار بودند (شاید تقدیر الهی بود تا امام زنده بماند و نسل امام حسین از این طریق محفوظ می شد) البته چندین بار دشمنان میخواستند امام سجاد را بکشند، ولی چون بیمار بودند می گفتند اِنَّهُ لِمابِهِ او خودش دارد می میرد. همین تحریف باعث شده عده ای آه بکشند و ناله کنند و خودشان را به موش مردگی بزنند تا مردم به آنها احترام بگذارند و بگویند: آقا را ببینید درست مانند امام زین العابدینِ بیمار است. خیر. اینگونه نیست. امام سجاد (ع) با امام حسین و امام باقر، از نظر مزاج و بنیه هیچ فرقی نداشتند. حتی امام سجاد (ع) بعد از حادثه ی کربلا چهل سال در کمال سلامت زنده ماندند. فلسفه ی امامت بعنوان سرمشق و الگو است ولی وقتی چهره ی این شخصیت امام سجاد، آنقدر مشوّه و خراب شد دیگر این شخصیت خیالی، قابل و لایق پیروی کردن نیست. واقعاً خطر تحریف ضربه ای غیرمستقیم و خنجر از پشت زدن است. ادامه دارد...

#حسین_زنده_جاوید ... دو چهره ی واقعه کربلا حادثه ی عاشورا و واقعه ی کربلا دو صفحه دارد. ۱_ صفحه ی سیاه ظلمانی کربلا: از نظر جنایاتی که در کربلا شده است مانند کشتن بی گناهان، کشتن جوانان، کشتن شیر خوار، اسب بر بدن مردگان دوانیدن، آب به انسان ها ندادن، شلاق زدنِ زن و بچه، اسیری بردن زن و بچه و . . . قهرمان حادثه، شمر، یزید بن معاویه، عمر سعد، خولی و... است. در اینجا ما فقط باید مرثیه سرایی کنیم و مصیبت زده باشیم. در این صفحه مَلَک هم به خونریزی انسان در نزد خدا اعتراض می کند و بشر سر افکنده است. ۲_ صفحه ی نورانی و افتخار کربلا: در این صفحه، حماسه است تجلّیِ حقیقت و حق پرستی و انسانیت است. جنبه ی حماسی کربلا بر جنبه ی جنائی آن می چربد. حسین (ع) که فقط یک تنِ کشته شده ی سر جدا نیست، بلکه او یک مکتب است که بعد از کشته شدنش، زنده تر می شود. حضرت زینب (س) هم به یزید گفت: "وَ لا تُمیتُ وَ حَیَّنا مطمئن باش تو نمی توانی برادر مرا بکشی و بمیرانی." او نمرد بلکه زنده تر شد. _حتی بنی امیه بعدها فهمید کشته ی حسین بن علی از زنده اش مزاحم تر و خطر ناک تر است. زیرا حتی تربت او کعبه ی صاحبدلان است. _ ویا متوکل عباسی یک زمانی فهمید سر مغنیه ی کاخش (زنی که مسئول رقاصه ها و آوازخوان ها) پنهانی به زیارت قبر امام حسین رفته است. من نمی گویم آن صفحه ی تاریک را نباید دید بلکه باید دید و خواند و مرثیه سرایی کرد ولی باید این مرثیه خوانی ها مخلوط شود با حماسه ی امام حسین و در رثای یک قهرمان مبارز با ظلم و انحراف. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... حماسه ی حسینی کلمه ی حماسه یعنی شدت، صلابت، شجاعت و حمیّت. اشعار حماسی، داستان های حماسی، افسانه های حماسی، رجز های حماسی، سخنان و سخنرانی های حماسی، حادثه های حماسی، شخصیت های حماسی و ... داریم اما حماسه ی حسینی با همه ی آنها تفاوت های اساسی دارد. در تمام حماسه ها، جنبه ی قومی گرایی، نژادگرایی، هم وطنی گرایی، همشهری گرایی، ملی گرایی و... کاملا موج می زند و در همه ی داستانها و اشعار واقعی و تخیلیِ حماسی، اختصاص به یک قوم و نژاد مشخص، آب و خاک یک مکان معین کاملاً ملموس است. اما حماسه ی امام حسین (ع) غیر از همه ی آنها است زیرا حسین (ع) یک شخصیت حماسه ی انسانیت و بشریت است نه حماسه قومیّت و ملیت خاصی. سخن حسین، حادثه ی حسین، روح حسین، همه چیز حسین علیه السلام هیجان است، تحریک است، درس است، القاء نیرو است، سرود و نشید انسانیت است. چون حماسه ی حسین (ع) بالاتر از یک حماسه ی صرفاً قومی و عربی و ویا بقول ایرانی ها چون زنش ایرانی بوده، ایرانی و شرقی و ملی و.... می باشد.‌ از نظر برتری و قوّت و قدرت حماسه از جنبه های انسانی بسیار بالایی برخوردار است به حدی که در دنیا حماسه ی امام حسین، بی نظیر است. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... علماء و تحریفات وظیفه ی علماء، در دوران ختم نبوّت مبارزه با تحریفات است حتی اگر مردم خوششان نیاید. وظیفه ی علماست که مشت دروغگویان را باز کنند و با اکاذیب مبارزه کنند. فقها در باب غیبت مطلبی دارند و می گویند یکی از موارد استثناء غیبت، جُرحِ راوی است. یعنی اگر شخصی حدیثی از امام و یا پیامبر روایت می کند و متوجه شدید که در آن تحریف رخ داده است، بر علماء است که او را رسوا کنند. اینجا مرده و زنده هم ندارد. یک عالِمی ممکن است در یک زمینه خیلی بزرگ هم باشد مانند ملا حسین کاشفی که مرد خیلی ملایی هم بوده است، ولی کتاب روضه الشهدایش پر از دروغ باشد به همه دروغ بسته حتی درمورد ابن زیاد و عمر سعد. که در آن نوشته است ابن زیاد، پنجاه خروار زر سرخ به عمر سعد داد که آمد کربلا و دست به این کار زد! هر کس بشنود می گوید، پس عمر سعد خیلی هم تقصیر نداشته، به هر کسی پنجاه خروار طلا بدهند این کارها را در کربلا می کرد. یعنی این اغراق و تحریف، خاصیت حادثه ی کربلا را از بین می برد و حقیقت مکتب امام حسین را بی اثر می کند و دشمنان را تطهیر می کند. و یا ملا آقای دربندی که آدم خوبی بوده و واقعا نسبت به امام حسین مخلص بوده و فقه و اصول را هم خوب می دانسته ولی در کتاب اسرارالشهاده خود حادثه ی کربلا را به کلی تحریف کرده، زیر و رو کرده است. آیا ما به خاطر اینکه او عالِم بوده و مخلص امام حسین بوده، باید در باره ی کتاب ضعیفش سکوت کنیم؟ خیر، باید جُرح شود و این وظیفه ی عالِم است. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... بیعت و انحراف تاریخ اسلام مورخین نوشته اند سَمُرُه بن جُندَب هشت هزار مثقال، زر گرفت و یک حدیث در مورد حضرت علی (ع) جعل کرد. بنابراین، برای آنها تغییر دادن و انحراف در تاریخ ایجاد کردن، کار مشکلی نبود، چون آنها بیعت را به زور می گرفتند، تاریخ را هم به زورِ پول می نوشتند. بعدها هم که نمی گفتند، امام حسین به زور و جبر بیعت کرد. آن وفت امام را می بینیم که به تنهایی در مقابل تقاضای نامشروع یک قدرت بسیار بسیار جبار ایستاده است و حاضرنیست رأی و عقیده ی خویش را بفروشد و تظاهر کند. بعد از آنکه اصحاب امام حسن علیه السلام سستی نشان دادند و امام حسن با معاویه صلح نامه ای امضاء کرد، در آن صلح نامه آمده بود که اگر معاویه می خواهد حکومت کند، به مدت محدودی حکومت کند و پس از آن مسلمانان خودشان انتخاب کنند. تا آن زمان مسئله ی خلافت و حکمت، موروثی نبود و فقط دو تفکر بر جامعه ی مسلمانان حاکم بود. ۱ _ خلافت مسلمین فقط و فقط شایسته ی کسی است که پیغمبر اکرم (ص) به امر خدا او را منصوب کرده باشد (حضرت علی و فرزندانش ). ۲_ مسلمانان خودشان حق دارند خلیفه ای را برای خود انتخاب کنند. اما معاویه، در فکر موروثی کردن حکومتش بود و بیعت کردن امام حسین (ع) یک انحراف بزرگ در اسلام و امامت و خلافت بوجود می آورد. ادامه دارد... @basiranpouya

#حسین_زنده_جاوید ... بیعت و تبدیل خلافت به سلطنت طبق صلحنامه ی بین امام حسن (ع) و معاویه، قرار نبود که یک خلیفه، تکلیف مردم را برای تعیین خلیفه ی بعدی معیّن کند و برای خودش جانشین تعیین کند. که اگر این چنین شود هم خلاف نظر رسول الله است و هم خلاف نظر مسلمانان. و معاویه مخصوصاً امام حسن (ع) را با مسمومیت کشت، تا مدعی برای رهبری مسلمانان وجود نداشته باشد. معاویه تصمیم داشت تا نگذارد خلافت از خاندان ابو سفیان بیرون برود و به قول مورّخین خلافت را تبدیل به سلطنت کند. البته خودش می دانست کار سختی است و فعلاً زمینه مساعد نیست و در باره ی جانشینِ پس از خودش خیلی فکر می کرد و با دوستان خاصِّ خودش حرف می زد ولی جرأت اظهار آن را نداشت و فکر نمی کرد عملی شود.‌ آن طوری که مورخین نوشته اند، کسی که معاویه را به این کار تشجیع و تشویق کرد و مطمئن ساخت که این کار عملی است، مُغیره بن شُعبه بود. مردی از دُهات عرب که خیلی نقشه کِش و زیرک بود. او که قبلا حاکم و والی ‌‌‌کوفه بوده و از اینکه معاویه او را عزل کرده بود، خیلی ناراحت بود و الان هم به خاطر طمعی که به حکومت کوفه داشت نقشه کشید و رفت نزد یزید و آتش عشق به خلافت بر جهان اسلام را در دل یزید روشن و شعله ور ساخت. ادامه دارد.... @basiranpouya