در مجموع سریال سنجرخان سریال خوبی بود.ارزش دیدن داشت. یکی از ضعف هاش یکدست نبودن گویش بازیگراش بود. یا باید گویش همه رو از اول تهرانی میچیدن یا یکدست لهجه ی کردی مثل سریال نون خ. تو متن بالا نوشتم چی کشیدن خونواده های شهدا از این جهت بود که این سریال معرف یک قهرمان ملی بود که مخاطب باهاش ارتباط برقرار کرده بود. میتونست همزاد پنداری کنه با خانواده سنجر یا حتی برادر یا رفیقش ماهی! مخاطب این دلکندن و با تمام وجود میتونست حس کنه و تازه اینجا باید گفت: چی کشیدن خانواده های شهدا. یه بنده خدایی نوشته شهید ؟؟؟؟!!! سنجر؟!!! طبق این فیلمنامه عامل اصلی کشتن سنجر، انگلیسیا بودن اسمشو هرچی دوست دارید بذارید. شهید یا غیر شهید هدف اصلی این متن مسئله ی دلکندن بود مسئله ی وداع این ماجرا بود خداحافظی سخت ترین کاره سخت ترین روضه برای امام حسین (ع) هم روضه ی وداع گفتم وداع اشعار روضه ها تو سرم یکی یکی دارن اعلام حضور میکنن. چقدر تو روضه ها این یه بیت خوندنش برام سخت بود... تا بیایم غریب لب تشنه با خدا دردِ دل مفصل کن با مناجات ته گودال ، نیزه هارا کمی معطل کن💔 #امان_از_وداع