💠 خطر ضعف فرهنگی 🔸 ﴿و اللّهُ یعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ﴾؛[1] خدا تو را از مردم حفظ می ‌كند، اولاً رسول گرامی در ردیف اوحدی از مبلغان الهی است، از كسی ترسی ندارد! از بشر هراسناك نبود تا در اثر ترس از مردم از تبلیغ حادثه تاریخی غدیر تسامح كند؛ زیرا به شهادت قرآن كریم آن روزی كه همه مسلح بودند و رسول گرامی بی سلاح بود از هیچ كس ترسی نداشت. او از چه می ‌ترسید؟ با تشریح فضای حجاز از یك سو و تحلیل فضای جهان معاصر بعد از فتح مكه از سوی دیگر، روشن شده است كه پیغمبر از احدی در جنگ نظامی، قدرت نظامی و مانند آن هراسی نداشت. اینكه در بخش پایانی آیه فرمود خدا تو را از مردم حفظ می ‌كند، معلوم می ‌شود خطر نظامی نبود؛ عمده خطر سیاسی و جو سازی مردم حجاز بود كه مبادا بگویند رسول گرامی برای این داعیه، داعیه رسالت در سر پروراند كه مردم را محكوم خاندان خود كند، پسر عمو و داماد خود را جانشین خود كند و امارت بر مردم را میراث و موروث خاندان خود كند و مانند آن. اگر مردم در اثر ضعف فرهنگی دچار چنین شبهه ‌ای شدند آنگاه چه كند؟ این ترس همیشه هست. وجود مبارك رسول گرامی هم چنین ترسی را داشت كه اگر مردم نتوانند تشخیص بدهند كه این حكم «حكم الله» است، ولایت علی ‌بن ‌ابی‌ طالب در رخداد غدیر نصب الهی است، وكالت نیست ولایت است، من نگفتم خدا گفته است، شخصیت حقیقی و حقوقی علی همانند ندارد، این‌‌چنین نیست كه سخن از امارت و حكومت و سلطنت و امثال ذلك باشد. 🔸 اینكه فرمود: ﴿وَ اللّهُ یعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ﴾ یعنی من طرزی انجام می دهم كه طرز فكر مردم عوض بشود، مردم كاملاً بفهمند، دیگر این را توطئه ندانند و دیگر تو را متهم نكنند. ذات اقدس الهی با چنین اهمیتی حادثه غدیر را برای رسول گرامی (علیه وعلی آله تحیه و الثناء) تحلیل كرد و تبیین كرد. [1] سوره مائده، آیه67. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1383/02/06 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

درس اخلاق #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 💟 مرگ گاه 🔶 همه ما یک حدّ خاصی داریم، هر کسی در هر رشته‌ای که باشد به هر حال یک مختصر بلد است و بقیه را بلد نیست، همه ما همین طور هستیم! اگر کسی #خط_قرمز خود را بشناسد و آنچه را که نمی‌ داند نگوید، هم در مسایل اجرایی هم در مسایل تقنینی، هم در مسایل قضایی، هم در مسایل تعلیمی و فرهنگی؛ آنچه را که ما نمی ‌دانیم، واقعاً بگوییم نمی ‌دانیم و اظهار نظر نکنیم. 🔶 در بخشی از فرمایشات حضرت امیر (سلام الله علیه) این است که فرمود آن‌ که نمی ‌داند ساکت باشد مشکل حل است؛ اما سرّ آن [حل نشدن] این است که همه حرف می ‌زنند و اظهار نظر می ‌کنند. ما باید بدانیم که واقعاً محدودیم، حدّمان مشخص است، خیلی از جاها نمی ‌دانیم و آن جا بگوییم که نمی ‌دانیم! فرمود شما این طورید که یک خط قرمز دارید، یک نقطه قرمز دارید و مدار بسته ‌اید، ولی من جلویم باز است، این خیلی حرف است! فرمود «مَنْ تَرَک قَوْلَ لَا أَدْرِی أُصِیبَتْ مَقَاتِلُه»،[1] این از بیانات نورانی حضرت است در نهج ‌البلاغه؛ فرمود خیلی از ما باید بگوییم «لَا أَدْرِی» که خیلی از چیزها را نمی ‌دانیم، اگر کسی «لَا أَدْرِی» را ترک کرد، به آن مرگ ‌گاه او به هر حال سنگ و تیر می‌ آید. بعضی جاهاست که اگر به آنجا تیر یا سنگ آمده آدم نمی ‌میرد، مثلاً به پا یا به دست آدم [ضربه وارد شود] به هر حال مریض می ‌شود، ولی نمی ‌میرد؛ اما چند جای بدن است که وقتی سنگ یا تیر بیاید کشنده است، اینها را می ‌گویند «مقاتِل» یعنی محل قتل. فرمود اگر کسی این قول «لَا أَدْرِی» را ترک کند، آن #مرگ_‌گاه خود را در هدف رسیدن تیر قرار داده، تیرها می ‌آید: «مَنْ تَرَک قَوْلَ لَا أَدْرِی أُصِیبَتْ مَقَاتِلُه». [1]. نهج البلاغه، (صبحی صالح)، حکمت85. #انسان_کامل #خط_قرمز