🔴از غارت و تجاوز تا شکنجه و بیگاری
↙️روایت ماموستای اهل سنت از جنایت تجزیهطلبان علیه مردم کُرد
🔹اقدامات تجزیهطلبانه گروهکهای معاند نظیر کوموله و دموکرات در اوائل انقلاب به جنایتهای آنها علیه مردم مسلمان کُرد رسید. ماموستا عزت احمدی درباره عملکرد گروهکها در مناطق مرزی کردستان میگوید: «پس از پیروزی انقلاب، پادگانهای مرزی ارتش تخلیه شدند و این گروهها به راحتی به عراق رفت و آمد داشتند. آنها معمولاً ارزاق خود را از مردم روستاهای مرزی به زور میگرفتند. در سال 58 حزب دمکرات از مردم بیگاری میگرفتند و تسلیحات و همچنین مهمات خود را به وسیله مردم به نواحی مختلف میفرستادند.
🔹اهالی روستاها نیز چون در مقابل آنها بیدفاع بودند چارهای جز اطاعت از اوامر آنها را نداشتند. افزون بر این مسائل قشرهایی از مردم از جمله معلمان و روحانیون اهل سنت که طرفدار جمهوری اسلامی بودند ناچار بودند به شهرها و مناطقی که گروهکها حضور کمتری داشتند مهاجرت کنند. آنها روحانیون اهل سنت منطقه را به دلیل همکاری با جمهوری اسلامی زندانی و مجازات میکردند. آنها، بنده را به دلیل اینکه در روستا علیه آنها و اقداماتشان موعظه میکردم به مدت شش ماه در روستای شرکان زندانی کردند و هر روز با شیوههای مختلف بنده را شکنجه میکردند...»
🔹عزیز فتحی نیز در وایت مشابهی میگوید: «پیشمرگان دمکرات هنگام عبور از جادهها از ماشینهای در حال عبور سواری میخواستند و رانندگان مجبور بودند آنها را تا هر جا که میگویند، برسانند و گرنه بهعنوان جاش (مزدور) دستگیر میشدند. در روستاهایی که حزب پایگاه زده بود مردم روستا مجبور بودند لباسهای آنها را شسته غذایشان را تأمین نموده و در مقر حزب بیگاری بدهند.
🔹از هر خانه سه مَن گندم برای مصرف پایگاه میگرفتند و علیرغم آنکه غذای کافی در پایگاه به این صورت جمعآوری میشد باز هم روستائیان فقیر مجبور بودند از آنها در منزل خود پذیرایی کنند و این مهمانان مسلح ناخوانده و بیانضباط گاهی از تجاوز به ناموس میزبان خود شرم و ابایی نداشتند.
🔹رفتار افراد حزب دمکرات با اسرا و گروگانها نیز بیش از این وحشیانه بود. حتی صد نفر را در طویلهای زندانی میکردند و زندانیان مجبور بودند در همین طویله غذای خود را آماده کنند. غذای زندانی گاه به یک وعده در روز میرسید در حالی که برای پیشمرگان علاوه بر غذا، مشروب خواریشان هم برقرار بود.
🔹زندانیان از هر گونه امکانات بهداشتی محروم بودند، در عوض انواع و اقسام شکنجه از زدن با چوب و کابل گرفته تا آویزان کردن بر درخت و انداختن در آب سرد رودخانه در زمستان و ایجاد وحشت به وسیله تیراندازی از نزدیک روشهایی بود که این حزب به کار میبرد. اسیران را با پای برهنه از این روستا به روستای دیگر میبردند و گاهی آنها را برای مجازات به بیگاری میگرفتند تا سنگها را از این کوه به آن کوه حمل کنند.»
📚منبع: کتاب انقلاب اسلامی در کردستان، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
📢#برای_آگاهی_جامعه_شما_نشر_دهید
➖➖➖➖➖➖➖➖
☫ ما ادعا نداریم که بهترین کانال خبری هستیم؛ اما مدعی متفاوتترین کانال خبری تحلیلی در حوزه سیاست و تحلیل مسائل و حوزه نفوذ و امنیت در سطح ملی و جهانی هستیم
@basiratdashtebashim