🔹چی شد که شمر، شمر شد؟! داشتم یه کتاب حدیث درباره امر به معروف می‌خوندم. احادیثی که درباره مقام آمرین به معروف و میزان تقرب اونها به خدا بود. مثل این حدیث که: «کسی که امر به معروف و نهی از منکر کنه، جانشین خدا روی زمین و جانشین پیامبره».(۱) یا این حدیث که: «کسانی هستن که نه پیامبرن و نه شهید؛ اما روز قیامت همه به مقامشون غبطه می‌خورن و اینها کسانی هستن که امر می‌کنن به چیزی که خدا دوس داره و نهی می‌کنن از چیزی که خدا بدش میاد».(۲) با خوندن این روایات، از این همه مقام قربی که خدا برای آمرین به معروف قائله، شگفت زده شدم. یعنی تا این حد؟ موندم ائمه علیهم السلام با این همه تعریف و تمجید از امر به معروف کننده، چیو می‌خوان به ما ثابت کنن؟ مگه کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنه، امام زاده‌س که اینقدر تو روایات تحویلش گرفتن؟! داشتم همینطور احادیث رو مرور می‌کردم تا رسیدم به حدیثی از امام حسین علیه السلام که فرمود: «قیام من برای امر به معروف و نهی از منکره».(۳) به فکر فرو رفتم. غرق صحنه‌هایی از کربلا شدم که تو مقاتل خونده بودم؛ امام حسین علیه السلام یه طرف، عمرسعد و شمر ملعون هم یه طرف. راستی اگه امام حسین‌ع برای امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد، شمر کثیف کی بود که در مقابل امر به معروف امام حسین‌ع ایستاد؟! خدایا هیچ وقت ما رو در زمره کسانی که امر به معروف و نهی از منکر کننده رو تضعیف می‌کنن، قرار نده! ۱) مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۲، ص ۱۷۹ ۲) مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۲، ص ۱۸۲ ۳) بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۳۲۹ #امربه‌معروف_و_نهی‌ازمنکر #جانشین_خدا