#معرفی_مقاله | بررسی انتقادی شبکه شعور کیهانی در عرفان حلقه و مقایسه آن با رحمانیت الهی در آموزه‌های اسلامی ✍ سید شهاب‌الدین عودی و مهدی فرمانیان 💠 چکیده: 🔹 ایران در دو دهه اخیر شاهد پیدایش و فعالیت برخی جریان‌های شبه دینی و معنویت‌گرا بوده که در کانون توجه جامعه‌شناسان، فیلسوفان دین، روان‌شناسان دین، دین‌پژوهان و معنویت پژوهان قرار گرفته‌اند. جریان معروف به «عرفان کیهانی» یا «حلقه» یکی از آنهاست. 🔸 این جریان پایه‌های نظری و عملی خود را بر «شبکه شعور کیهانی»، بنا کرده است. عرفان کیهانی، اگرچه با نگاهی دقیق و ژرف، چیزی جز بافته‌هایی ناموزون، معیوب و التقاطی از آرای مکاتب مختلف نیست؛ اما کوشیده است تا با وام‌گیری از ادبیات زیست‌بوم اسلامی و ایرانی، خود را به‌عنوان مکتبی منسجم معرفتی جلوه دهد. 🔹 مهم‌ترین روش رهبر و گردانندگان این جریان برای رسیدن به چنین هدفی، تطبیق آموزه‌های خود با گزاره‌های تثبیت شده اسلامی است. برای نمونه، رهبر این جریان در جای‌جای آثار خود، شبکه شعور مدعایی خود را با رحمانیت الهی منطبق دانسته است. 🔸 این پژوهش به دنبال این است تا با بررسی و مقایسه شبکه شعورِ کیهانی جریان حلقه، با رحمانیتِ الهی اسلامی، میزان تطابق‌پذیری مدعیات این پدیده با آموزه‌های اسلامی را راستی‌آزمایی کند. 🔹 یافته‌ها حاکی از این است که تصویر ارائه شده از شبکه شعور کیهانی در منابع حلقه با رحمانیت الهی منابع اسلامی هم‌خوان نیست و حاکی از نافرجامی این جریان برای برقراری این‌همانی میان ادعاهای خود با منابع اسلامی است.