🔷 حماسۀ روستای دولاب 🔶 محمدرحیم حمه‌ ویسی در اوایل پیروزی انقلاب و حتی قبل از آن، گروهک‌های ضد انقلاب چه کومله و چه دموکرات به روستای دولاب رفت‌ و آمد داشتند، این گروهک‌ها اکثرا به زور از مردم روستا پول و آذوقه می‌گرفتند، مردم روستایی که خود در فقر و نداری زندگی می‌کردند اما مجبور بودند برای اینکه مورد آزار و اذیت این گروهک‌ها قرار نگیرند هرچه در دست و بال داشتند به آنها می‌دادند حتی در مواردی به خانه مخالفان خود حمله می‌کردند و آنها را به اسارت می‌گرفتند. خود بنده حدود ۷ ماه و ۲۰ روز در اسارت این گروهک‌ها بودم و انواع شکنجه‌های روحی و روانی را می‌دادند، اما پدرم با پرداخت مبلغ زیادی پول به آنها توانست من را آزاد کند. البته از ما قول گرفتند که اگر یکبار دیگر علیه آنها حرفی بزنیم و یا اقدامی انجام دهیم تمام اموال پدرم را مصادر می‌کنند، البته بعد از آزاد شدن هم چندین ماه تحت تعقیب این گروهک‌ها بودم و حتی از خانه نمی‌توانستم بیرون بیاییم. در اسفندماه سال ۵۹ اعضای کومله وارد روستا شدند و در آن زمان به زور ۲۸۷ هزار تومان را با عنوان «یارمه‌تی» یا کمکی از مردم روستا جمع‌آوری کردند و در نهایت اقدام به مصادره کامل تکیه دولاب کردند و قرآن‌های موجود در آنجا را از بالای پشت بام به داخل گل و خاک پرت کردند، تکیه‌ای که در اعتقاد نه تنها مردم روستا بلکه اکثر مردم منطقه جایگاه والایی داشت. مردم روستای دولاب از این حرکت کومله بسیار ناراحت و عصبانی شدند و دیگر تحمل این همه جور، ظلم و ستم آنها را نداشتند، لذا تعدادی از جوانان روستا در مسجد روستا دور هم جمع شدیم، وضو گرفتیم و دست روی قرآن گذاشتیم و قسم خوردیم که در دفاع از روستا و ایستادگی در مقابل ظالم و مشی ضد دینی این گروهک‌ها با هم هم‌پیمان شویم و مسلح شویم... #خاطرات_انقلاب #افشای_دشمن #دشمن_شناسی #ملت_مظلوم https://eitaa.com/basiratnews