مودت بالاترین درجه عشق
گاهی میشود محّب و عاشق، از یک دوستی عادی گام فراتر میگذارد به گونهای که محبوب و معشوق را بیش از خود دوست دارد و او را با همه دنیا عوض نمیکند و حاضر است جان را فدایش کند و اوامرش را بی چون و چرا، اجرا کند در این صورت مقام محبت و مودت به آخرین درجه خود میرسد که شاید قابل وصف نباشد، وقتی چنین حالت و رابطهای بین عاشق و معشوق پدید آمد، هیچ چیز نمیتواند مانع اتصال گردد و هیچ سدی نمیتواند در برابر عاشق بایستد
راه های قرب به امام زمان
البتّه وسائل و راههای دیگری هم وجود دارد که میتواند موجب قرب و نزدیک شدن به آن حضرت گردد که به مهمترین آنها اشاره میگردد:
۱. معرفت و شناخت در حد امکان، از آن چهارده نور تابناک خصوصاً حضرت بقیه الله (عجلاللهتعالیفرجهالشریف).
۲. به یاد آن حضرت بودن در همه اوقات.
۳. انتشار دادن نام و یاد آن حضرت در بین مردم.
۴. عظیم شمردن نام آن وجود مقدس.
۵. گریه و ناله در دوری از آن امام و حزن واندوه در غربت او.
۶. دعا برای تعجیل فرج در هر صبح و شام در اوقات اذان که در توقیع شریف فرمودند: و اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم «برای تعجیل ظهور زیاد دعا نمایید که همانا آن (دعا کردن) موجب گشایش در امور و رهایی شما است.»
۷. هدیه نمودن ثواب عبادات به آن حضرت.
۸. قرائت قرآن و عمل به آن و هدیه ختم قرآن به آن وجود مقدس و مبارک.
۹. توجه به خواندن زیارت عاشورا و زیارت جامعه کبیره و نماز شب که همانا استمرار بر آنها، آثاری بس شگفتانگیز دارد.
۱۰. زیارت نمودن آن حضرت به ادعیهای که در خصوص آن بزرگوار وارد گردیده است.
۱۱. انفاق مال در راه و صدقه دادن برای سلامتی و تعجیل در ظهور آن حضرت.
۱۲. عزاداری و گریه در مصیبت جد بزرگوارش امام حسین (علیهالسلام) و عمهاش زینب (علیهاالسّلام).
۱۳. دوست داشتن خوبان و شیعیان مخلص و محبان واقعی آن حضرت و احترام گذاشتن به آنها.
۱۴. یاری رساندن به شیعیان آن حضرت و رفع مشکلات دوستان آن بزرگوار.
البتّه از این نکته نباید غافل شد که ارتباط و انس با حضرت ولی عصر امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) اعم از ملاقات میباشد و میتواند جلوههای دیگری از جمله خواب، ارتباط قلبی و... داشته باشد.
خدایا توفیق درک انس و محبت مولایمان امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) و توفیق زیارت آن حضرت را به ما آن عنایت فرما و ما را از سربازان و یاوران مخلص آن حضرت مقرر گردان «آمین یا رب العالمین»
آثار عشق به خداوند
هر که خدای متعال را با چشم دل بیابد و بذر دوستی اش را در دل خود قرار دهد فقط با نزدیکی به او آرامش می یابد و در حالت رضا و خشنودی زیادی محبّت اجرای خواسته های الهی گرچه دشوار هم باشد بسیار گوارا و لذت بخش خواهد بود و لذا کلام و سخن محبوب برای او بسیار گوارا خواهد بود و از اینکه به جائی رسیده که خدای متعال او را مورد خطاب قرار داده و به او مسئولیت داده و از او تعهد گرفته که به درستی به وظائف خود عمل نماید احساس غرور و سرمستی می کند . به همین جهت انسان محبّ و دوستدار خدا با کلام الهی همراه بوده و روزانه آنرا با تأمل و تدبّر قرائت می کند .
از دیگر علائم دوستی خدا اینست که انسان عاشق بر خلوت و مناجات با محبوبش حریص است و علاقه مند است در دل شب با او خلوتی داشته باشد و با او نجوا کند .
✅ در بعضی از روایات آمده که خدای متعال به موسی وحی کرد : دروغ می گوید کسی که می پندارد مرا دوست دارد و حال آن که وقتی شب فرا رسید پهلو بر بستر غفلت نهد ، آیا چنین نیست که دوست ، خلوت با دوست را دوست می دارد
از دیگر آثار و علائم محبت الهی که فقط به آنها اشاره می کنیم ، دوستی دوستان خدا و دشمنی دشمنان خدا ، حب اهل البیت ، توکل بر او ، ملازمت با علم ، هم نشینی با زهد ، دوستی با اندیشوران و فقراء ، فرار از گناهکاران ، بر عمد خود صادق و به وعدهء خویش وفادار ، داشتن قلبی پاک ، بر کنار بودن از آلودگی در نماز و همت و تلاش در انجام واجبات است
چگونه محبت خدا را به دل وارد کنیم؟
پناهیان: یکی از راهها برای اینکه محبت خدا در دلمان بیاید و عاشق خدا بشویم این است که آنقدر به محبت خدا فکر کنیم تا از طریق این تفکر، به حب الله برسیم؛ خیلی باید به این محبت فکر کنیم. سعی کنید مدام فکرتان مشغول حبالله باشد، سرِ نماز هم فکرتان مشغول حبالله باشد و به این فکر کنید که اگر من خدا را دوست داشتم چه تحولی در دلم ایجاد میشد؟ خدایی که همۀ دوستداشتنیهای عالم را آفریده است، قطعاً خودش از همۀ آنها دوستداشتنیتر است. وقتی سر به سجده میگذارید یا به رکوع میروید، به این فکر کنید که خدایا! کِی میشود این در به روی من باز شود و من واقعاً تو را دوست داشته باشم. یعنی فکر و ذکرش را رها نکنید