تقوا سبب اتصال روحی با امام
تقوا سبب نورانیت و قرب به حضرت ولیعصر (عجّلاللهفرجهالشریف) و اتصال روحی با آن حضرت میشود.
در توقیع شریف امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) به شیخ مفید، امام میفرماید: «... پس هر فردی از شما عمل کند به آن چیزی که به وسیله آن به محبت ما نزدیک میشود و دوری کند از آن چیزهایی که به وسیله آن به اکراه و خشم ما نزدیک میشود. پس به درستی که امر ظهور ما یک دفعه و ناگهانی است، در وقتی که توبه برای فرد، نفعی ندارد و نجات نمیدهد او را از عقاب ما، پشیمانی بر رفتارهای ناپسند. خداوند شما را با الهامات غیبی خود ارشاد و توفیقات خویش را در سایه رحمتش نصیب شما فرماید
- معصیت سبب دوری از امام معصوم
تنها چیزی که نمیگذارد به آن حضرت نزدیک شویم، اعمال سوء و گناهان ماست که آن مولا را ناراحت میسازد در حقیقت علّت اصلی این حجاب بین ما و آن حضرت در خود ماست.
معصیت خدا سبب میشود که دل و قلب انسان از محبت خاندان وحی خالی گردد و بُعد روحی و جسمی از آقا امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) پیش آید و اعمال شایسته ما، این اتصال روحی با امام را از بین برده و سبب دور شدن ما از آن وجود مقدس میگردد
عشق و محبت به امام زمان
امر دوّم برای نزدیک شدن به محضر مبارک امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) عشق به آن حضرت و ایجاد محبت در خود نسبت به آن مقام مقدس میباشد.
راوی سؤال میکند: «آیا شما برای من دعا مینمایید؟ امام رضا (علیهالسلام) میفرماید: آیا تو غیر از این را گمان میکنی؟ راوی جواب میگوید: خیر و سپس حضرت میفرماید:
✅اگر خواستی که دریابی که مقام محبت من با تو و اهتمام داشتن من در امر تو چقدر است، پس به قلب خود نظر کن و ببین که در قلبت و در کارهایت چقدر به من محبت داری و به فکر من هستی؟»
این یک قاعده کلی است که هر قدر شما به شخصی نزدیک باشید و او را دوست داشته باشید او هم شما را به همان مقدار دوست خواهد داشت لذا امام در حدیث میفرمایند که به خود نظر کن و آنگاه درجه محبت خویش را نسبت به ما بسنج. پس بدان به همان مقداری که تو به یاد ما هستی ما هم به یاد تو هستیم.
مودت بالاترین درجه عشق
گاهی میشود محّب و عاشق، از یک دوستی عادی گام فراتر میگذارد به گونهای که محبوب و معشوق را بیش از خود دوست دارد و او را با همه دنیا عوض نمیکند و حاضر است جان را فدایش کند و اوامرش را بی چون و چرا، اجرا کند در این صورت مقام محبت و مودت به آخرین درجه خود میرسد که شاید قابل وصف نباشد، وقتی چنین حالت و رابطهای بین عاشق و معشوق پدید آمد، هیچ چیز نمیتواند مانع اتصال گردد و هیچ سدی نمیتواند در برابر عاشق بایستد
راه های قرب به امام زمان
البتّه وسائل و راههای دیگری هم وجود دارد که میتواند موجب قرب و نزدیک شدن به آن حضرت گردد که به مهمترین آنها اشاره میگردد:
۱. معرفت و شناخت در حد امکان، از آن چهارده نور تابناک خصوصاً حضرت بقیه الله (عجلاللهتعالیفرجهالشریف).
۲. به یاد آن حضرت بودن در همه اوقات.
۳. انتشار دادن نام و یاد آن حضرت در بین مردم.
۴. عظیم شمردن نام آن وجود مقدس.
۵. گریه و ناله در دوری از آن امام و حزن واندوه در غربت او.
۶. دعا برای تعجیل فرج در هر صبح و شام در اوقات اذان که در توقیع شریف فرمودند: و اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم «برای تعجیل ظهور زیاد دعا نمایید که همانا آن (دعا کردن) موجب گشایش در امور و رهایی شما است.»
۷. هدیه نمودن ثواب عبادات به آن حضرت.
۸. قرائت قرآن و عمل به آن و هدیه ختم قرآن به آن وجود مقدس و مبارک.
۹. توجه به خواندن زیارت عاشورا و زیارت جامعه کبیره و نماز شب که همانا استمرار بر آنها، آثاری بس شگفتانگیز دارد.
۱۰. زیارت نمودن آن حضرت به ادعیهای که در خصوص آن بزرگوار وارد گردیده است.
۱۱. انفاق مال در راه و صدقه دادن برای سلامتی و تعجیل در ظهور آن حضرت.
۱۲. عزاداری و گریه در مصیبت جد بزرگوارش امام حسین (علیهالسلام) و عمهاش زینب (علیهاالسّلام).
۱۳. دوست داشتن خوبان و شیعیان مخلص و محبان واقعی آن حضرت و احترام گذاشتن به آنها.
۱۴. یاری رساندن به شیعیان آن حضرت و رفع مشکلات دوستان آن بزرگوار.
البتّه از این نکته نباید غافل شد که ارتباط و انس با حضرت ولی عصر امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) اعم از ملاقات میباشد و میتواند جلوههای دیگری از جمله خواب، ارتباط قلبی و... داشته باشد.
خدایا توفیق درک انس و محبت مولایمان امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) و توفیق زیارت آن حضرت را به ما آن عنایت فرما و ما را از سربازان و یاوران مخلص آن حضرت مقرر گردان «آمین یا رب العالمین»
آثار عشق به خداوند
هر که خدای متعال را با چشم دل بیابد و بذر دوستی اش را در دل خود قرار دهد فقط با نزدیکی به او آرامش می یابد و در حالت رضا و خشنودی زیادی محبّت اجرای خواسته های الهی گرچه دشوار هم باشد بسیار گوارا و لذت بخش خواهد بود و لذا کلام و سخن محبوب برای او بسیار گوارا خواهد بود و از اینکه به جائی رسیده که خدای متعال او را مورد خطاب قرار داده و به او مسئولیت داده و از او تعهد گرفته که به درستی به وظائف خود عمل نماید احساس غرور و سرمستی می کند . به همین جهت انسان محبّ و دوستدار خدا با کلام الهی همراه بوده و روزانه آنرا با تأمل و تدبّر قرائت می کند .