هر چه فکر کردم دیدم از وقتی که جنگ تحمیلی شروع شد تا به حال هرچه شهید آوردند دل‌ها را لرزاند و خون ریخته‌شان برکتی شد برای انقلابی زیستن‌مان. بعد از ۴۰ سال شهید دادن در جبهه‌های نبرد تن به تن نظامی، باز شهید آوردند اما اینبار بوی دیگری داشت. یه دوره‌ای می‌گفتیم شهدا شرمنده‌ایم. یه دوره‌ای از جبهه جامانده‌ها سینه می‌زدند و دلشان داغ بود از فراق رفیق‌هایی که جنس نفس‌هایشان خدایی بود. احساس می‌کنم داغی که الآن داریم بسیار سنگین‌تر از داغ‌های گذشته است. قبلاً داغ فراق داشتیم و حال، داغ غربت. آری، بعضی از شهدا همانند سیدالشهداء شهید می‌شوند و سر می‌دهند. عده‌ای دیگر از پهلویشان خون می‌آید، به خود می‌پیچند و نحن ابنا الحیدر می‌گویند، این‌ها وارثان و فرزندان مادر هستند. عده‌ای دیگر دست‌بسته شهید می‌شوند و وارثان غربت پدرمان هستند. حالا شهدایی آورده‌اند که جنس مظلومیت و غربتشان فرق می‌کند. آن‌ها وارثان غربت کریم‌آل‌عبا هستند. تشییع غریبانه‌تان را تبریک می‌گویم. #ادینه شهدایی #بصیرت_افزایی #پیامبر(ص)امام حسن مجتبی علیه السلام @basiratafzaiei