ارتفاع چشمانت از زمین تا ماه؛ بلند است می شکنم مگذار از عسلِ چشمانت بیوفتم.... @bavareparvanegi

من لشکری شکست خورده در دل دارم خشم شبِ چشمانت؛ حتما نابودم میکند @bavareparvanegi

محبوبها نازک دلند! خطاهای کوچک را با مجازاتی بزرگ تنبیه میکنند، قهر میکنند و مگر بزرگتر از قهر تو هم تنبیه هست؟ اگر خطایم بزرگ باشد؛ چه کند این بیچاره من؟!... و مگر خطایی بزرگتر از ناامیدی هست؟ @bavareparvanegi

افتادن از چشم تو درد دارد... @bavareparvanegi

دل تو دل کعبه نبود.... @bavareparvanegi

مانند چهارشنبه آخر هر سال مبهوتم همه به نامم جشن میگیرند اما درست در دیروزم و به کام سه شنبه نامم چهارشنبه سوری و سوری در بساط ندارم جیبهایم پر از خیال آجیل است و در میانه شادی های زودگذرِ مردم شهر آتشی در دل نهفته دارم که از شدت شرر؛ دامنگیرِ دامنِ بهار میشود و میسوزاند دلم را و خاکستر میکند خیالم را که هر روز برای تو جلوه ایی جدید و تازه داشت.... ترقه های من بی صدا می ترکند و بغضم میگیرد چرا کسی فریادهای مرا نمی شنود؟ چرا کسی چهارشنبه اخر سال را جشن نمیگیرد ؟ چرا هیچ کودکی در من شادی نمیکند و هیچ بزرگسالی به من لبخند نمیزند؟! همه فقط در من خطر را میفهمند و اضطراب را تلقین میکنند... باور مردمان مرا نیز از خودم میترساند باورم این است من خطرناکم و اضطراب آور!..., @bavareparvanegi