إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ” باطن سوره قدر فاطمه است، كي ميتونه فاطمه رو بشناسه؟”وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْر” اما يه راه داره بتونيم به زهرا نزديك بشيم “اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلی اللَّهِ وَ اِلی رَسُولِهِ وَ اِلی امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلی فاطِمَةَ وَ اِلَی الْحَسَن‌” حسين جان! تويي كه من رو به زهرا مي رسوني…حالا حسينِ فاطمه دست مارو برسونه به دَرِ خونه ي مادرش، اونجا گدايي كنيم…بريم گودال!

یارالی ننه ...

خدا غرورِ هیچ مردی رو جلو زن و بچه اش نشکنه، دو جا بَرا علی خیلی سخت گذشت، یه جا وقتی داشتن از خونه کشون کشون می بردنش، نگاه کرد دید خانومش بین در و دیوار رو زمین افتاده، یه جا هم تو مسجد وقتی شمشیر برهنه رو سر فاتح بدر و خیبر نگه داشتن، نگاه کرد دید خانومش جلو در ایستاده داره نگاه میکنه، وقتی اومد از مسجد بره بیرون، فاطمه که بدون علی بر نگشت، چشمش به چشم فاطمه افتاد، سرش رو انداخت پایین… خجالت زده شد، فاطمه این صحنه رو دید فهمید علی خجالت کشیده … گفت: آقا جان “روحی لِروحِکَ الفِداء، نَفسی لِنَفسِکَ الوِقاء…” آقاجان! خجالت نکشید…نکنه ببینم سرت رو پایین انداختی… خدا هیچ مردی رو خجالت زده ی زن و بچه اش نکنه💔:]

یارالی میدونید یعنی چی؟! یعنی زخمی ِ توهین شده ... یعنی مقدسِی که حرمتش شکسته شده .. یعنی مجروحِ شکسته شده ... یعنی زهرا ... یعنی علی ... یعنی حسین ... :)💔

زبان حال بگم ؟ -زهرای من! اگه تو بری،این بچه هات از همیشه تنهاتر میشن.. زینبِ من هنوز کوچیکه.. چقدر کنار بسترش نشست با زهرا دردِ دل کرد .. امیرالمؤمنین آرام آرام گریه می کرد،کنار بسترِ زهرا… فاطمه جان! بچه های قد و نیم قدت رو‌ کجا میخوای بذاری بری عزیز دلم؟… الهی برات بمیرم که تو هیجده سالگی مثل پیر زنها راه میرفتی مادرجان!.. راحت بگم .. آخه بین در و دیوار چنان لگد زد، گفت: صدای شکستن استخوان هاش به گوشم رسید... میگفت صدای نفسای دردونه علیو شنیدم ولی لگد زدم ...🖤

علی خیبر شکنه، همه عالم میدونن علی خیبر شکنِ، اما یه صحنه ای مردم از علی دیدن تا به حال ندیده بودن، همۀ مدینه شاهد بودن هی زمین میخورد بلند میشد، میگفت: فاطمه.‌!.. کار علی به جایی رسیده حالا میخواد با خانمش حرف بزنه . . .

دوشنبس به اسم امام غریبمون حسن یه چند کلوم بگم و روضه رو تموم کنم : روایت داریم هر شب جمعه که ابی عبدالله مدینه بود … کنار قبرستان بقیع زیارت برادرش امام حسن می رفت… چه امام حسنی قربونش برم .. چشمی که برا غربت امام حسن گریان باشه، گریان وارد محشر نمیشه … الهی بمیرم براش … مگه میشه اینقدر کسی غریب باشه ؟ حتی دوستانش وقتی بِهش سلام میکردن میگفتن: “اَلسلامُ علیک یا مُذِّلَ المؤمنین” غصه، مظلومیت، همین بس این همه سال بعد امیرالمؤمنین می نشست پایِ منبرا… خطبای ملعون، روی منبر می رفتن مولا علی رو لعن می کردن، دشنام می دادن ، بی ادبی می کردن … فقط نوشتن یه جا امام حسن از جا بلند شد دیگه طاقت نیاورد، وقتی مُغیرۀ ملعون رفت بالای منبر .. تا اومد بی ادبی کنه امام حسن بلند شد فرمود : نانجیب تو دیگه بنشین گمان میکنی من از یادم رفته، اون روز تو کوچه با مادرم چه کردی؟ اون صحابی آقا رو دید گفت: آقا من باباتون رو هم توی این سن دیدم اینقدر سر و روش سفید نشده بود که سر و روی شما اینقدر سفید شده؟ حضرت فرمود : آن چیزی که من دیدم اگه بابام هم دیده بود بدتر از این روز من می شد. . .💔

تا همین جا هم بسه، اما شبِ امام حسن ان شاءالله حقش رو ادا کنیم…!

برای این روضه بهترین روضه همون روضه ای است که خودِ امام حسن در عالم رؤیا به عَبدُالزَهرا فرمود: عَبدُالزهرا! اگه میخوای روضه ی ما رو بخونی این طوری که من میگم بخون: روضه ی ما اهل بیت اون ساعتی بود که دستم توی دستِ مادرم بود..خوشحال از مسجد داشتم برمی گشتم ..یه وقت نانجیب اومد جلو راهمون رو سد کرد … عَبدُالزَهرا یه ضربه به مادرم زد اما دو گونۀ مادرم کبود شد…💔

السَّلامُ عَلَىٰ مَوْلانا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ🖤🌿

_

- حاج حسین یکتا میگفت جیگر خانوم حضرت زهرا اگه خنك شه، جیگر زندگیتون خنك‌ میشه.!