و از تو درباره خوشبخت می پرسند! به آنها بگو او همان کسی است که: دست خداوند را روی قلبش حس میکند رحمت خداوند را در لحظات زندگی میبیند و با آرامشش دنیای اطراف را زیبا میسازد. ــــــــــــــــــــــــــــ🌸📖ــــــــــــــــــــــــــ

چِقدر به دیدارِ مَهدی مشتاقم :)🤍 #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج

تا حالا دندون پزشکی رفتین؟ ‏اول دکتر چندتا⁩ سوزن میزنه تو لَثه تون بعد اون آنگِل(چیزی که شبیه مَته ست) رو می گیره دستش، بعضی وقتا از شدت درد دسته های صندلی رو محکم فشار می دیم و اشک تو چشمامون جمع می شه، من حتی به خاطر حساسیت دارویی فشارم می افته و کار به آب قند و آب‌میوه آوردن می کشه. . . ‏چرا نمی زنیم تو‌ گوشِ دُکتُرُ؟ ‏این همه دردُ تحمل می کنیم! این همه فِرِز، آمپول، کُندانسور، سوند، کاروِر و فایل خُب اعتراض کنیم بهش دیگه، چرا اعتراض نمی کنیم؟ ‏تازه وقتی کارمون تموم می شه کلی هم از دکتر تشکر می کنیم و بیرون که می خواهیم بیاییم می گیم: خانم دکتر ببخشید وقت بعدی کِی هستش؟ چِرا نمی خواهیم خُدا رو به اندازه یه دندون پزشک قبول داشته باشیم؟ به دکتر اعتراض نمی کنیم چون می دونیم این درد فلسفه داره و منجر به بهبود میشه، میدونیم یه حکمتی داره، خُب آخه خُدا هم حکیمِ، بیایید وقتی دَرد و رَنجی رو تو زندگی ما فرستاد ازش تشکر کنیم و بگیم: خُدا جان نوبتِ بعدی کِی هستش؟ #صبر_زیباست #خُدا_حَکیم_است_و_عَلیم

🎶 خداوندِ تبارک و تعالی که غَفور است و رحیم است، صبور است و حَلیم است، نصیر است و رئوف است و کریم است 🎵 تو خُدایِ مَنی، مَن برای توام و تو بَرایِ منی #از‌اون‌آهنگ‌قَشنگا👌🏾

«خُدایِ مهربون! من همیشه منتظر تدبیر و برنامه‌های قشنگت برای خودم و زندگیم هستم. من هيچ‌وقت از صبر کردن خسته نمیشم! چون میدونم برنامه هایی که برای من در نظر داری ارزش صبر کردن داره:).»

خُدایا! دنیا بدون آبجی کوچیکه خیلی کِسل‌کننده و بی‌روح می‌شُد. ممنون که خواهر رو آفریدی❤ #خواهرانه #تولد #یونیکورن #صورتی #ازدوست‌داشتنی‌ها سورپرایز خواهرِ کوچیکه وسط درس و کار🙈 #الهی_شکرت

چه رَمزِ راز آلودیِ این ذکر الله اکبر :)) - کتاب وقتی کوه گم شد| زندگی حاج احمد متوسلیان

📚 وقتی که کوه گُم شد/ pdf زندگی حاج احمد متوسلیان

چونکه خیلی هاتون پیام دادین و pdf کتاب خواستین براتون گذاشتم،

هجدهمین سحرِ رمضان، دردناک ترین ساعات این ضیافت است! آسمان و زمین، عجیب بوی درد گرفته اند. میدانی... شق القمری در کوفه درپيش است که بر غربت هزار ساله تو، تلنبار شده است. حِصن حَصین زمین، آماده پرواز می شود. و این اولین بار است که شیعه دردِ یَتیمی را به جان خویش می خرد! تصورِ دردهای فردا، استخوان سوز است! علی با همه هیبتی که آسمان را به تعظیم واداشته است، به محرابی میرود که قرار است ماه را در آن بشکافند. وای که دردِ این ثانیه ها پایِ قلمم را لَنگ می کند! یوسفم... من نخستین بار، بویِ درد را از مَشام رمضان ادراک کرده ام. علی همه پناه من و همه پناه اهل زمین و آسمان است. من بی علی هزار بار یتیمی را تجربه کرده ام. فاجعه ای ست رمضان های بدون تو! نميدانیم بر کدامین درد شکیبایی پیشه کنیم؟ بر هیبت آنکس که از دست میدهیم، یا بر غُربت آنکس که به دستش نمی آوریم؟ تو بگو شیعه چند سال دیگر به تحمل این درد محکوم است؟ لیلةالقدر در پیش است... و من فقط یک نشانی از پیراهنت می خواهم! تقدیر مرا به همین یک نشانه زیبا کن. . .