#راهکارها_در_نهج‌البلاغه ۵۵ 💠«راهکار #آبادانی_دنیا_و_آخرت» 🔆 «النّاسُ في الدُّنيا عامِلانِ: عامِلٌ عَمِلَ في الدُّنيا لِلدُّنيا، قَد شَغَلَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ، يَخشى على مَن يَخلُفُهُ الفَقرَ و يأمَنُهُ على نَفسِهِ، فيُفني عُمرَهُ في مَنفَعَةِ غَيرِهِ، و عامِلٌ عَمِلَ في الدُّنيا لِما بَعدَها، فجاءَهُ الّذي لَهُ مِن الدُّنيا بغَيرِ عَمَلٍ فأحرَز الحَظَّينِ مَعا و مَلَكَ الدّارَينِ جَميعا، فأصبَحَ وَجيها عِندَ اللّه، لا يَسألُ اللّه َ حاجَةً فيَمنَعُهُ» 🔆 «مردم در دنيا دو گونه كار مى‌كنند: يكى در دنيا براى دنيا كار مى‌كند. چنين كسى را دنيايش از آخرتش باز داشته، براى بازماندگانش بيم فقر و نادارى دارد؛ اما از تهيدستى خويش آسوده خاطر است. چنين كسى عمر خويش را در راه سود رساندن به ديگران مى‌گذراند. ديگرى در دنيا براى بعد از دنيا كار مى‌كند. چنين كسى را روزىِ مقدّر بى هيچ كوششى برسد. پس، از هر دو جهان بهره برگيرد و هر دو سراى را با هم داشته باشد. چنين كسى در پيشگاه خداوند آبرومند است و هيچ حاجتى از خدا نخواهد كه از برآوردن آن دريغ فرمايد. » 📘نهج‌البلاغه،حکمت ۲۶۱ ✅ در نگاه حضرت گروهی از مردم در دنیا برای بعد دنیا کار می‌کنند،و طالب عِزَّت و غِنا هستند. عزّتی باقی و ماندگار .شیفتۀ محبوبیّت‌اند و نوع جاودانۀ آن را خواهانند،محبوبیت موقتی برای آنان کافی نیست. ✅ این بندگان برای زندگی حقیقی کار می‌کنند و زندگی موقت و مَجاز، آنها را سیراب نمی‌کند. دنیا خود به سراغ چنین بندگانی می‌آید، بدون این که خودشان برای دنیا کار کرده باشند. ◀️ *پس دو سهم نصیب‌ این گروه می شود. اینان دنیا و آخرت را باهم دارند و مالک دو عالم می شوند.* اگر برای آخرت کار کنیم حتماً دنیا به ما اقبال خواهد داشت. @beha_togham_alfaraez