رمان /بدون تو هرگز8 علی زنده است ▪️ثانیه ها به اندازه یک روز ... و روزها به اندازه یک قرن طول می کشید... ▪️ما همدیگه رو می دیدیم ... اما هیچ حرفی بین ما رد و بدل نمی شد ... از یک طرف دیدن علی خوشحالم می کرد ... از طرف دیگه، دیدنش به مفهوم شکنجه های سخت تر بود ... هر چند، بیشتر از زجر شکنجه ... درد دیدن علی توی اون شرایط آزارم می داد ... ▪️فقط به خدا التماس می کردم ...- خدایا ... حتی اگر توی این شرایط بمیرم برام مهم نیست... به علی کمک کن طاقت بیاره ... علی رو نجات بده ...بالاخره به خاطر فشار تظاهرات و حرکت های مردم ... شاه مجبور شد یه عده از زندانی های سیاسی رو آزاد کنه ... منم جزوشون بودم ... ▪️از زندان، مستقیم من رو بردن بیمارستان ... قدرت اینکه روی پاهام بایستم رو نداشتم ... تمام هیکلم بوی ادرار ساواکی ها ... و چرک و خون می داد ...بعد از هفت ماه، بچه هام رو دیدم ... پدر و مادر علی، به هزار زحمت اونها رو آوردن توی بخش ... ▪️تا چشمم بهشون افتاد ...اینها اولین جملات من بود: ... علی زنده است ... من، علی رو دیدم ... علی زنده بود ...بچه هام رو بغل کردم ... فقط گریه می کردم ... همه مون گریه می کردیم متن کامل را در سایت #به_دخت بخوانید. 🔺️نویسنده:زینب حسینی ✅ https://behdokht.ir/64886/ #behdokht.ir #behdokht_ir #به_دخت #بهدخت #به_دخت_داستان_بلند #شکنجه #ساواک #شاه #انقلاب #آزادی #ارتش #زینب_حسینی #رمان_بدون_تو_هرگز #بیمارستان #تظاهرات #فرار_شاه #امام_خمینی #اسلحه #التهاب #گارد