✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#غبارروبی_مساجد»         روز شنبه ١۴٠٢/١٢/١٩ ✍️ مناسبت روز: در#دهه_تکریم_و_تعظیم_مساجد قرار داریم و در روزهای گذشته از جایگاه رفیع و ارزش و اهمیت فوق‌العاده‌ #مسجد در نگاه آیات و روایات اسلامی، سخن گفتیم و انشاالله امروز نیز این مبحث مهم را ادامه می‌دهیم؛ مسجد محل عبادت و نیایش با معبود است و انسان هنگامی که در مسجد با خالق یکتا نجوا می‌کند، احساس نزدیکی بیشتری با حضرت حق دارد، چنانچه بنابر آیات و روایات اسلامی، مساجد در هر نقطه از زمین که باشند، خانه خدا و محل تجمع مؤمنین و کانون راز‌و‌نیاز، تعظیم، تکریم، نیایش و سجود در برابر حضرت دوست و جایگاه آزادگان از قید هوا رسته و به حضرت معبود پیوسته است؛ لذا با توجه به جایگاه رفیع مسجد در فرهنگ اسلامی و نقش محوری آن در میان مسلمانان، رعایت حرمت و حفظ نظافت و قداست آن بر همه مسلمانان واجب و اهتمام به حفظ پاکیزگی مسجد یک تکلیف الهی، اخلاقی و شرعی برای عموم مسلمانان است‌؛ چنانچه رسول خدا (ص) همواره سفارش می‌کردند: «مساجدتان را از کثیفی و نجاسات دور نگه دارید.» (وسائل الشیعه/ج۳/ص۵۰۴)‌ و امیرالمؤمنین (ع) نیز یکی از راه‌های جذب مردم به مساجد و جلوه‌ای از رعایت احترام و حفظ قداست مساجد را اهتمام در امر نظافت و پاکیزگی و غبار‌روبی و عطر‌افشانی مساجد دانسته‌اند» (بحار الانوار/ج۱۸/ص ۱۰۷) البته در رابطه با اهمیت و پاداش عظیم غبارروبی و نظافت مساجد، احادیث بسیاری در مکتب اهل‌بیت (ع) وارد شده که در این مجال کوتاه به بخشی دیگر از این روایات اشاره می‌نمائیم: 🔹 پیامبر اکرم (ص): «کسی که در روز پنج‌شنبه و شب‌جمعه، به نظافت مسجد بپردازد، و به اندازه سرمه‌ای که در چشم کشیده می‌شود غبار از مسجد برگیرد، خداوند او را می‌آمرزد.» (وسائل الشیعه/ج۳/ص۵۱۱)‌ 🔹 رسول خدا (ص): «هر کس مسجدی را خاک‌روبی کند، خداوند پاداش آزاد کردن بنده‌ای را برایش می‌نویسد و اگر از این مسجد به اندازه خاشاکی که در چشم می‌رود، غبار بر‌گیرد، خداوند دو‌برابر‌، رحمت خویش را به او عطاء می‌فرماید.» (امالی صدوق/ص۱۸۰) 🔹 حضرت امام رضا (ع): «بهشت و حوریان بهشتی، مشتاق کسی هستند که مسجد را تمیز نموده و آلودگی‌ها را برطرف می‌کنند» (مستدرک الوسائل/ج۳/ص۳۸۵) 🔹 پیامبر اکرم (ص): «مسجد بسازید و خاک و خاشاک را از آن خارج کنید، که هر کس برای خدا مسجد بسازد، خدا در بهشت خانه‌ای برای وی می‌سازد؛ و سپس فرمودند: «(تمیز کردن و) بیرون بردن زباله‌ها از مسجد، مهریه حوریان بهشتی است.» (کنز العمال/ج۷/ص۶۵۵) ✍️ آنچه گذشت تنها بخشی از روایات اسلامی در رابطه با اهمیت و ثواب عظیم نظافت و غبارروبی مساجد است که خوشبختانه چند سالی است در دهه آخر ماه شعبان‌‌المعظم که به عنوان «دهه تکریم و تعظیم مساجد» نام‌گذاری شده، فرصتی برای عموم مؤمنین ایجاد گردیده تا بتوانند در امر نظافت و پاکیزگی مساجد مشارکت کرده و از پاداش بزرگ آن بهره‌مند شوند که البته بدیهی است که مدیریت این وظیفه مهم در مساجد به عهده امام جماعت و اعضای محترم هیأت امناء و بسیج و کانون فرهنگی مسجد می‌باشد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پدر_تمام_خوبی‌ها» مناسبت روز: امروز خجسته زادروز بزرگ‌مردی است که ولادت و شهادتش در خانه خدا بود و در سایه تربیت ناب نبوی، وجود گرانقدرش، سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و فضایل انسانی است؛ آزادمردی که پدرِ امّت بود و پیروان مکتب نورانی او، روز میلاد مسرورش را «#روز_پدر» نامیده‌اند، چراکه ارج نهادن به مقام بلند پدر را از سیره ارزشمند آن حضرت آموخته‌اند؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت این روز خجسته، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) همواره به خود می‌بالند و افتخار می‌کنند که پیشوا و مولا و الگویشان #حضرت_علی (ع) است، چراکه #امیرالمؤمنین (ع) را «انسان کامل» و اسطوره تمامی فضایل و ارزش‌های انسانی می‌دانند؛ در نگاه این مکتب متعالی، «انسان کامل»، مظهر تمامی اسماء حسنای الهی و آیینه تمام‌نمای خدا است که علت اصلی خلقت و سبب ایجاد و بقای نظام هستی است؛ ✍️ استاد شهید مرتضی مطهری (ره) پس از بیان این مطالب، حضرت امیرالمؤمنین (ع) را به‌عنوان #انسان_کامل معرفی نموده و در رابطه با این شخصیت الگو می‌گوید: ⬅️ وقتی شب می‏شود و خلوت شب فرا می‏رسد، هیچ عارفی به پای #علی (ع) نمی‌رسد؛ آن‌چنان روحِ عبادت در او رسوخ می‌کند که گویی در حال پرواز به سوی خداست‏؛ درست همانند وقتی که آدمی در گرماگرم جنگ و ستیز، قسمتی از بدنش مجروح و جدا می‌گردد ولی آن‌گونه متمرکز در مبارزه است که‏ اصلاً احساس نمی‏کند که قطعه‌ای از بدنش جدا شده است؛ #حضرت_امیر (ع) در حال عبادت‏ چنين بود و آن عشق الهی، چنان در وجودش شعله می‏کشید که گویی اصلاً در این عالم وجود ندارد، لذا تیری که بیرون آوردن آن، درد فراوانی داشت، در محراب عبادت از بدنش بیرون می‏آورند، ولی او آن‌چنان مجذوب حق‏ گردیده که کوچکترین دردی را احساس نمی‌کند؛ ⬅️ همین انسان عابد و گریانِ در شب، روز که می‏شود، (برخلاف زُهاد و عُباد ما، که گویی خاصیت زهدشان‏ این است که بر همه مردم مِنّت‏ دارند و رویشان را ترش و عبوس می‌کنند) چنان با چهره‏ی باز و خندان با مردم روبرو می‌شود و به قدری خوش مجلس و بذله‏گو است که دشمنان وقتی بر علیه او تبلیغ‏ می‏کردند، می‏گفتند: علی (ع) به درد خلافت نمی‏خورد، چراکه بسیار خنده رو و اهل مزاح است؛ در حالی که خلافت و حکومت، آدم عبوس می‏خواهد که مردم از او حساب ببرند؛ اما حضرت علی (ع) «جامع الاضداد» بودند، چنانچه سید رضی (ره) در مقدمه نهج‏البلاغه می‏نویسد: مطلبی که همیشه با دوستانم در میان می‏گذارم و اعجاب آن‌ها را برمی‏انگیزد! این موضوع است که جنبه‏های‏ گوناگون سیره گفتاری و عملی امیرالمؤمنین (ع) به گونه‏ای است که انسان، در هر قسمتی از آن وارد می‏شود، با یک دنیای کاملاً متفاوت روبرو می‌گردد؛ گاهی در دنیای‏ عُبّاد است و گاهی در دنیای زُهّاد؛ گاهی در دنیای فلاسفه، گاهی در دنیای عرفا؛ گاهی در دنیای سربازان و افسران؛ و گاهی در دنیای حُکّام‏ عادل؛ و گاهی در دنیای قضات؛ و گاهی در دنیای مفتی‏ها و علماء است؛ علی (ع) در همه‌ی این دنیاها وجود دارد و از هیچ دنیایی از دنیاهای بشریت، غائب نیست؛ ⬅️ او حلیمی در نهایت درجه حلم و گذشت است و در همان حال شجاعی در نهایت درجه شجاعت است؛ چنانچه در یک‌جا، اخلاق او، آن‌چنان لطیف و رقیق و نازک است که نسیم از لطافت این اخلاق، شرمسار می‌گردد و در جای دیگر آن‌چنان روحیه‌ی جهاد و تهاجم و مجاهده‏ دارد که سنگ‌ها و جمادات و فلزات در برابر او، ذوب می‌شوند؛ بنابراین وقتی می‌گوئیم که حضرت علی(ع)، انسان کامل است، یعنی در همه میدان‌های انسانیت و در همه ارزش‌های انسانی، قهرمان و اسطوره است و به راستی «پدر تمام خوبی‌ها» است. ✍️ حالا ما به عنوان پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، می‌بایست چه درسی از حضرت امیرالمؤمنین (ع) بیاموزیم؟ بی‌شک اولین درس در مکتب علوی، درس کمال و جامع بودن است؛ یعنی باید بیاموزیم که یک انسان مسلمان نباید فقط یک ارزش و یک بُعد از انسانیت را بگیرد و ارزش‌ها و ابعاد دیگر را فراموش کند. البته مسلماً ما نمی‌توانیم مانند حضرت امیر (ع)، در همه عرصه‌ها و ارزش‌ها قهرمان شویم؛ اما می‏توانیم همه‏ ارزش‌ها را با یکدیگر دنبال کنیم؛ لذا اگر توان «انسان کامل» شدن را نداریم، لااقل می‌توانیم تبدیل به یک‏ «انسان متعادل» شویم؛ و تنها چنین انسانی می‌تواند ادعا کند که پیرو مکتب اهل‌بیت (ع) و شیعه‌ی امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) است. 📚 برداشتی از کتاب انسان کامل، اثر استاد شهید مرتضی مطهری (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG