نماز عید فطر در غزه🌱 صبوری و ایمان بالای مردم غزه توی این روزا دیدنی 🥺💔 انشالله بحق حضرت حجت(عج)هر چه زودتر طعم آزادی رو بچشن🇸🇩 #غزه

♥️اینجا؛ جمهوری اسلامی ایران است...🌱🇮🇷

🔴این ساعت یعنی خطبه ی ۱۷۵ نهج البلاغه رعایت حق الناس(وقت مردم)👌 و یعنی دقیق و منظم بودن با وجود حجم کار زیادشان👌 #لبيك_يا_خامنه_ای ♥️

دعای ٢٧ صحیفه برای مرزداران و رزمندگان بسیار سفارش شده است. تونستید بخونید

مکالمه شنیدنی هم‌وطنان هنگام تماشای قاره پیما روسیه😂😂 #ایران #بهشت_ثامن

امنیت اینجوریه که مردم کشورت حتی طی ۴۰سال گذشته نمی‌دونن صدای موشک و توپ چطوریه ،تازه ذوقش رو میکنن اگه اتفاق بیافته😍😊

🔴اقدامات متنوع دولت دکتر رئیسی #برای_جذب_نخبگان👆 روایت پیشرفت🇮🇷✌️ روایت دستاوردهای دولت سیزدهم

خلاصه‌ی تمام تراپی‌ها رو أميرالمؤمنين بهمون گفتن: "اگر به آنچه می‌خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران نباش" حس کافی بودن تزریق می‌کردن وقتی این‌ چیزا مد نبود ❤️ @ketabgoharshad

ما در تورات به بنی اسرائیل خبر دادیم... #ایران_قوی

[ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللهَ رَمی] این آیه شریفه رو زیاد تکرار کنیم...✨

انـجـام شد فــــرمـانده🤍 «یوم الانتقام» #تنبیه_متجاز

آنچه در بامداد ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ گذشت... این آغاز جنگ نیست؛ تلاش برای پایان دادن به جنگ است!

#قدس فتح میشود. و "تو" می آیی... آوینی روایت میکند فتح نهایی را . . . ؛

جایتان سبز که با خون خود امضا کردید پای آن نامه که منشور وفاداری بود

#پوستر 🚨 ✌🏻 چـــرا اسـرائیل نمی‌توانـد با ایـــران وارد جنـگ شــود!؟ #تنبیه_متجاوز

#بقیع💔💔 #بهشت_ثامن

#بقیع #هشتم_شوال 📣 هشتم شوال سالروز تخریب قبور مطهر ائمه بقیع علیهم السلام در قبرستان بقیع تسلیت #جنة_البقيع #يوم_الهدم

به تربت امام حسین علیه‌السلام زیاد سجده کردن اخلاق را عوض می‌کند . - حاج‌اسماعیل‌دولابی #نماز_اول_وقت

تولدت مبارک حضرت آقا♥️😍 🔹طبق فرمايش رهبر انقلاب، تاریخ صحیح تولد ایشان ۲۹ فروردین ۱۳۱۸ است. #حضرت_آقا

تصاویر جدید از محل اصابت م و - ش ک ها، که اس قا -طیل منتشر کرده 😂😂😂😂😂

#حسین_جان دق کردم کربلا ، دوست دارم یه بار دیگه برگردم کربلا...

#پوستر فکر کردن ما بیل نداریم …😂🤦🏻‍♂️

پشت درهای بسته چندتا نو عروس نشسته! شاید کمتر کسی جز خدا خبر دارد که یک جین(شش نفر) نوعروس در منطقه‌ای از جنوب شهر تهران هیئت دخترانه دارند. نوعروس‌ها به صورت عادی هم درگیر خرید جهاز و کارهای قبل عروسی و... هستند، اما این جماعت فوق‌الذکر کنار مسائل بالا، سرشان برای فعالیت‌های فرهنگی دخترانه هم درد می‌کند. هر دختری از کنارشان توی خیابان می‌گذرد دل‌نگرانند که نکند، کم کاری ما طعم شیرین امام‌رضایی شدن را از او بگیرد. برای همین هر هفته چند ساعتی دور نامزد‌بازی و شیرینی مرسوم زندگی خط می‌کشند و دور هم می‌نشینند و خودشان اردو و کار فرهنگی برای دختران نوجوان منطقه می‌تراشند. امروز یکی از همین جلسه‌ها را دور هم گرفته بودند. از ظهر تا بعد از نماز مغرب دور هم ابعاد مختلف فعالیت‌شان را بررسی کرده بودند و از اتفاق عجیبی که تا ساعتی دیگر برایشان می‌افتاد بی‌خبر بودند. این بی‌خبری از آن اتفاق عجیب باعث شد، در اتاقی مشرف به ریل‌های قطار جنوب شهر ساعت‌ها به فکر جلو رفتن قطار هیئت روی ریل پیشرفت باشند. با رویای دخترهایی که قرار است به زودی توی همین قطار سوار کنند و ببرند مشهدالرضا و دلشان را گره بزنند به پنجره‌فولاد، نفس کشیدند و نفس تازه کردند. نم باران روی ریل‌ها نشسته بود که صدای اذان مغرب پیچید توی فرهنگسرا. فرهنگسرا دلگیرتر از همیشه بود. کارها کمی پیچ خورده بود و جلسه گنجایش بیشتر از این را نداشت. نماز مغرب خواندند و یکی از عروس‌ها که برای اولین بار آش رشته پخته بود، دیگ آش خوش طعم و دلپذیرش را با فلاکس چای و بطری‌های آب‌معدنی زد زیر بغل و عروس خانم‌ها به قصد بیرون رفتن از فرهنگسرای چهار طبقه از آسانسور پایین آمدند. به در ورودی که رسیدند، راه خروجی از این مسیر پیدا نکردند. چون که شاعر می‌فرمایید؛ این راه پایان ندارد... درهای ورودی فرهنگسرا قفل شده بود. ساعت کاری فرهنگسرا تمام شده بود و مسئول مربوطه بدون اینکه بداند که هنوز نوعروس‌های دغدغمند جلسه‌شان ادامه دارد، در را با دوتا قفل ورودی و دوتا قفل کتابی محکم کرده بود و از جنوب تهران به خانه‌اش در شرق رسیده بود. نوعروس‌ها پشت درب‌های بسته مانده بودند و درب فرهنگسرا بسته بود و اهل فرهنگ مانده بودند با یک دیگ آش نصفه خورده و ملزومات نشستن چند ساعته توی جلسه. زنگ پشت زنگ که برادر مسئول فرهنگی چرا در فرهنگ جنوب شهر را بستی و رفتی؟ مگر فرهنگ تعطیل‌بردار است؟ و چاره‌ای نبود که نوعروس‌ها بمانند منتظر با چاشنی بگو و بخند که وقت لطیف‌تر عبور کند. فکرهای خنده‌دار خستگی جلسه را برده بود. پریدن از پنجره روی قطار تهران مشهد عبوری یا شکستن در آهنی و گرفتن عکس با قفل و قابلمه. باید راهی برای خروج پیدا می‌شد. صدای ورزش و سوت باشگاه، نظر نوعروس‌ها را جلب کرد. درب کناری فرهنگسرا، باشگاه ورزشی بود که آن هم ساعت‌های آخرش را سپری می‌کرد. با هر جان کندنی بود از لای سر و صداها به گوش باشگاه‌نشینان رساندند که پشت درهای بسته چندتا نوعروس‌ با قابلمه و با دغدغه نشسته. و خدا رحمت‌ش را بار دیگر نشان داد. دری از باشگاه به فرهنگسرا راه داشت. چند پسر بچه‌ کوچولو و موچولوی شلوارک‌پوش وسط بالا و پایین پریدن، یک دفعه مردمک چشم‌شان گرد شد. چند خانم چادری قابلمه به دست از روی تاتمی باشگاه عبور کردند و از در باشگاه بیرون زدند. درست می‌دیدند؟! و فرهنگی که با دستور و بخش‌نامه نهادها به جایی نمی‌رسد با دلسوزی نوعروس‌های آتش‌به‌اختیار حتما روزهای روشنی خواهد داشت اگر به در بسته نخورد. 🆔 @beheshtesamen

لا نَحتاجُ الفرح بقدر ما نحتاج السَكينة انقدر که به آرامش احتیاج داریم به شادی احتیاج نداریم..