#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #وسایل_ضروری #نکات_کلیدی #سختیهای_سفر خاطرات اربعین سرشار از سختی هاییه که هرچقدر بعدش بهشون فکر میکنی، دلت برای تحمل اون سختی ها غنج میره، دلت میخواد اربعین کربلا بری حتی اگه سختی های زیادی بکشی، اصلا دلت برای سختی ها تنگ میشه، اربعین تنها سفریه که به سختی ها واقفی ولی دلت پر میکشه برای اون سختی ها و خب مشخصه که اربعین کربلا رفتن با بچه سختی هاش چندین برابره... الان همه مامانا از گرما میترسن برای بچه هاشون، میشه تدابیری کرد، ولی شرط اول پذیرفتن سختیه است. تجربه اولی که میتونم خدمتتون عرض کنم اینه که یه جوری برنامه بریزید، مسیر شهرتون تا مرز رو تو روز حرکت کنید چون اینجا هوا بهتره و کولرم موجوده، شب مرز خلوتره، خنکتره و اون سمت راحتر ماشین پیدا میکنید. قبل سوار شدن به وَن، با راننده طی کنید که کولر روشن کنه تجربه دوم اینکه تو شهر نجف زیاد نمونید زیارت کنید و وارد مسیر بشید، امکانات مسیر بهتر از خود شهره، البته ایام اربعینه خواهشا تو کربلا هم موکب هارو زیادی اشغال نکنید و به فکر زوار دیگه هم باشید. فقط از آب های بسته بندی شده استفاده کنید، آبلیمو با خودتون ببرید و تو بطری آب چند قطره آبلیمو بچکونید که طعم آب هم زیاد تغییر نکنه که بچه ها بخورن، هم عطشون رو میندازه، هم از گرما زدگی جلوگیری میکنه، نبات و عرق نعنا میتونه مفید باشه وسیله زیاد برندارید چون تو گرما حمل وسایل سخته، ما همیشه یه دست لباس تنمون میکنیم، یه دستم اضافه میذارم تو کوله، فقط برای کوچولومون دو دست میذارم، هر وقت کثیف شد، میشورم در عرض نیم ساعت خشک میشه چفیه خیلی کاربرد داره، هم خیس میکردیم مینداختیم رو سرمون هم به عنوان حوله، هم زیر انداز، هم سفره😂 هوا خیلی گرمه لطفا کفش برندارید، هم خودتون هم بچه هاتون دمپایی که تو پا راحته بپوشید، هم باهاش میشه حمام رفت، هم میشه راحت پاهای بچه ها رو شست خنکشون بشه نه شلوار بیرونی بردارین نه شلوارای بچه ها رو خیلی خونگی گل منگولی، یه شلوار ساده راحت و نخی که عرق سوز نشند. لباس مشکیاشونو بردارین و اگه لباس های دیگشون مشکی نیست، خواهشا لباس های تیرشونو بردارین، لباس قرمز برندارین عراقی ها حتی تن نوزادهاشون مشکی می پوشونند. اگه براتون مقدوره هدیه های کوچولو با خودتون بردارین به بچه های تو مسیر یا موکب ها هدیه بدید لطفا غذایی رو بگیرید که میخورید، خیلی بده غذایی رو بگیرید جلوتر بندازید. کنار غذاهای عربی خیلی ادویه دارند سعی کنید غذاهای کم ادویه به بچه ها بدین که حساسیت نکنند. خیلی تو مسیر خوراکی های مختلف به بچه ها ندین رودل کنند خیلی از عرب ها فارسی بلدن، لطفا از گفتن این دست جملات که ما ایرانیا تمیزیم و اینجا اینطور نیست و از این صحبتها انجام ندین و باعث کدورت و ناراحتی نشید دارو زیاد برندارید چون وقتی کوله هارو به باربند ماشین میبندن همه داروها جوش میاد😂 اگه قصد تشرف به کاظمین و سامرا دارید شب برید و برگردید در حد یه زیارت فقط . بلافاصله بعد نماز صبح، قبل طلوع آفتاب تو گاراژ کربلا باشید که راحتر سوار کامیونها بشید. کامیونها تا وسط جاده ستونهای ششصد و خورده ای میارن، که اونجا ون به سمت مرزها موجوده بخاطر بچه ها مدت زمان سفر رو کوتاه کنید. بچه هامون زائر کوچولوهای امام حسین هستند، سعی کنیم اونجا خیلی احترامشون کنیم. به نیت ظهور آقا سرباز کوچولوهامون رو ببریم. الهی که به حق پاکی این زائرها، آقا نظری هم به ما بکنند هر جا خیلی خسته بودین روضه گوش بدین بسیار حال خوبی داره برای ظهور آقا، برای آرامش و امنیت کشورمون، برای رهبر عزیزمون خیلی دعا کنید. در پایان از همه زائرین عزیز التماس دعا دارم. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #نکات_کاربردی #قسمت_اول ما پارسال برای اولین بار عازم پیاده روی اربعین شدیم البته همسرم بار ها رفته بودند و تجربیاتشون واقعا راه گشا بود من یه بچه شش ساله و چهار ساله داشتم. اینو بگم که انگار امام حسین ع یه نیروی خاص بهتون میده، من با اینکه گاهی زود آمپر میچسبونم و عصبی میشم، توی این دوازده روز واقعا سعه صدر پیدا کرده بودم، ۶ روز فقط پیاده روی مون طول کشید، شاید به نظر زیاد بیاد اما مدام استراحت میکردیم، عصر دم غروب میرفتیم و شب ها تا جایی که خسته بشیم و صبح زود ها راه میفتادیم و قبل گرم شدن هوا یه موکب خوب پیدا میکردیم. اکثر ایرانی ها دنبال موکب های ایرانی هستن که به نظر من اشتباهه، موکب های کوچیک عراقی هم خلوته، هم خنکه، غذاشونم اکثر خوبه، من این تجربه رو بعد از چند مرتبه اشتباه به دست آوردم،که رفتیم تو موکب های اسم و رسم دار ایرانی و چقدر شلوغ بود با بچه صد بار مجبور شدم جا به جا بشم،کولرا جواب نمیداد و... از اون به بعد تو موکب های کوچیک عراقی میرفتیم و با بچه کوچیک واقعا راحت بودم. این نکته رو تو خود کربلا هم مد نظر داشته باشید من اولش رفتم یه موکب عراقی نزدیک حرم و کوچیک زرق و برق آنچنانی نداشت، غذاشونم ساده بود اما راحت بودم، ولی چون همه اصرار داشتن که بریم موکب شهرمون رفتیم. اونجا، موکب بزرگ و معروفی هم بود اما شلوغ، آب کم بود، کولرا جواب نمیداد و... گفتم کاش تو همون موکب کوچولو خنک مونده بودم 😥 یه نکته دیگه سعی کنید تو خونه هایی که دعوت میشید برید که خستگی به جونتون نمونه و حسابی دوش بگیرید و تجدید قوا کنید، خوابیدن در موکب هم خوبه ها اما خونه عالیه، در ضمن لباساتونو میشورن، کمکتون بچه ها رو سرگرم میکنن تا شما یکم به کارهاتون برسید و این عالیه... ما چون پسرم دیگه بزرگ بود کالسکه نبردیم و ویلچر قرض کردیم و چقدر به کارمون اومد، بچه رو مینشوندیم و وسائل رو به پشتش میزدیم، البته حمل و نقلش دردسر داره اما خب چاره ای نیست. فکر اینکه بچه ها راه بیاند رو از سرتون بیرون کنید بچه ها خیلی همت کنند یکی دو تا عمود، بعدش دیگه رسما راه نمیان 😄 ما تو مسیر مدام شعر میخوندیم و قصه میگفتیم، شعار میدادیم 🤣 تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر کربلا کربلا ما داریم میاییم و خلاصه بچه ها رو سرگرم میکردیم تو طریق العلما که بودیم همه چیز برا بچه ها جالب بود، نخل از نزدیک میدیدن، رود خونه، ماهیگیری، قایقا، گاو و گوسفند و اینجور چیزا براشون جالب بود. حتما با همسفرتون حالا هر کی که هست تیکه به تیکه راه، جایی رو وعده بذارید اینکه انقدر تاکید میکنم چون بارها دیدم کسایی که همسفریاشونو گم کرده بودند و ناراحت و مستاصل مونده بودند، مثلا عمود فلان، یا تو خود نجف یا کربلا سر فلان شارع یا کنار فلان موکب ... من خودم چند باری تو جمعیت شوهرمو گم کردم که سر قرارمون همو یافتیم. من خیلی وسیله کم بردم (تا میتونید وسیله کم ببرید به این فکر کنید که کل راه قراره اونا رو با خودتون بکشید)،با اینکه من وسیله کم بردم اما الان که فکرشو میکنم میبینم خیلی کم تر هم میشد ببرم، من سه دست لباس خنک و راحت برا بچه ها بردم که چون زود عرق میکردن و خوراکی هم میخوردن زود زود عوض میکردم، آب و مایع میزدم سریع خشک میشد. حوله هم نبردم و دو تا چفیه خوب، یکی پدر پسری، یکی مادر دختری بردم. چون حوله واقعا جا میگیره، یه چادر رنگی بردم که نقش ملافه و هر چی فکرشو کنید رو داشت که البته اگه باز قسمتم بشه همینم نمیبرم، پتو حتی مسافرتی هم اصلا نبرید اصلا لازم نمیشه. نون برشته و گردو و بادوم از مهم ترین هاست، به خصوص اگه زود دارید میرید شاید موکب نباشه یا کم باشه، البته همه جا همه چیز برا خوردن هست اما ما پارسال زود رفتیم سه روز اول واقعا خیلی برا خوراکی های بچه ها هزینه کردیم کیک و بیسکوییت و اینا در صورتی که من تا پارک بغل خونه مون برم، همه چیز میبرم اما تمام خوراکی ها رو لب مرز گذاشتم تو ماشین که بار کشی نکنم که بد شد برامون 🙃. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #نکات_کاربردی #قسمت_دوم من چند تا لیوان پلاستیکی برده بودم و قاشق و اینا که به نظرم واقعا اضافه بود و همشون رو وقف یه موکب کردیم (🤣🤣ریا نشه) یه لیوان پلاستیکی کوچیک و یه قاشق برا یه خانواده کافیه شاید شاااید یه بار به کارتون بیاد. عسل بردم که برای گلو درد و الودگی هوا میدادم به بچه ها آب رو آتیش بود، روغن گل سرخ بردم برا زخم یا عرق سوز شدن که اونم خیلییییی به کارمون اومد سه چهارتایی ببرید (کلا روغن گل سرخ برا عرق سوز شدن آدم بزرگا🙈 و پای بچه که تو پوشک میسوزه عالیه عالی، سریع پوستو آروم میکنه، عطاریا دارند)، دارو امام کاظم علیه السلام بردم که شوهرم مجبورمون میکرد بخوریم😄 که شکر خدا اصلا مریض نشدیم. دیگه چی 🤔🤔 آهان تاید و اینا نبرید اونجا هست، فقط مایع ببرید، یه بطری نوشابه کوچیک به کارتون میاد، شامپو ببرید. من کفشامو دم مرز گذاشتم تو ماشین چون واقعا گرما نمیذاشت کفش بپوشم و تازه هی بند ببند باز کن، همه جا تا آخر با دمپایی های نرم و پلاستیکی بودم 😂اولش شوهرم و بقیه خیلی با کلاس با کفش اسپرت بودند، بعد همه دیدند من چقدر راحتم، راهکار منو در پیش گرفتند 😁 برا بچه ها یه جفت دمپایی زاپاس بردم که همون اول راه لازم شد چون دمپاییش پاره شد😃 البته اونجا هست که بخرید، نبردید هم اگه لازم شد میخرید. دفتر نقاشی و چند تا کتاب خیلی به کار من اومد به خصوص که من تا پام به موکب میرسید بیهوش میشدم😴😴 و بچه ها که تمام مسیر رو ویلچر سواری کرده بودن پر انرژی برا خودشون نقاشی میکردن. حتما به گردن یا دست بچه ها اسم و فامیل، شماره و آدرس و شهر و شماره تلفن دو نفر داخل ایران(داخل ایران رو حتما بنویسید) رو هم بنویسید بذارید، ما رو کاغذ نوشتیم گذاشتیم داخل این گردنبندا که برا دعاست. جوری برنامه ریزی و حساب کتاب کنید که شب و نصف شب برسید مرز اگه همون اول کاری تو اوج گرما و ظهر برسید لب مرز و کلی معطل بشید انرژی تون صفر صفر میشه ما اذان مغرب رسیدیم مهران و برا نماز صبح نجف امیرالمؤمنین علیه السلام جانم بودیم 🥺😭 یه نکته خیلی مهم اگه میخواید خودتون و بچه هاتون اذیت نشند یه ده روزی برید رو فاز بیخیالی، بیخیال باشید، به این دست نزن، اونو برندار، اینو نخور، اونو بخور و... نکنید. آروم و پیوسته برید، زیاد استراحت کنید، حرص و جوش نخورید، شیرین ترین خاطره رو برا خودتون و بچه ها رقم بزنید. سفر ما قسمت اولش از طریق العلما بود، وای که یادم میاد حالم قابل توصیف نیست 😭😭😭 اصلا حال معنوی طریق العلما یه چیز ناب و خاصیه که تو راه اصلی اون حس و حال نبود، نخلستان های بزرگ 😭 صبح های دل انگیزش، عظمت رود فرات و اینکه مدام تو ذهنت بیاد حضرت علی اصغر علیه السلام فقط یک قطره از این دریای بی نهایت میخواست.😭 البته طریق العلما برا خانم های تنها و اونایی که بچه کوچیک دارند خیلی توصیه نمیشه، چون موکب هم محدود و کم هست، خوراکی و آب هم زیاد نیست و بچه ها اذیت میشن، اما اگه کسی بدون بچه است یا بچه هاش بزرگند خیلی خوبه در کل این مسیر طریق العلما هم خوبی داره هم سختی، خوبی هاشو که گفتم، سختی هاشم برین ببینید😄 امیدوارم نکاتم به کارتون بیاد ❤️ التماس دعا دارم خیلی خیلی.... "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #نکات_کلیدی منم چند تا تجربه از سفر اربعین با چندتا بچه بهتون بگم. اولا که حتما قبل از سفر با بچه ها در مورد زیبایی های مسیر در کنار سختی ها صحبت کنید، بذارید آماده برن اونجا، به بچه های بزرگتر توضیح بدید که چرا ما این همه سختی رو به جون میخریم به شوق اینکه امام زمانمون از لابه لای جمعیت ما رو ببینن و دلشون گرم بشه به بودن ما پای رکاب اهل بیت علیهم السلام در طول مسیر هم نذاریم توجه بچه ها همش به خوراکی های رنگارنگ و شربت ها و نوشمک و اینا باشه، گاهی عمدا یه کمی از موکبها فاصله بگیریم و با بچه ها صحبت کنیم که تو همین جایی که قدم میذاری خانواده و فرزندان امام حسین رو با لب تشنه و ضرب تازیانه😭 میبردن (بچه های بزرگتر که درک میکنن) برای کوچکترا هم هربار آب خنک یا شربتی نوش جان کردن، بگیم به فدای لب عطشان اباعبدالله، به فدای بچه های کوچولویی که لب تشنه و خسته و زخمی این مسیرو رفتن به دیدار قبر پدرشون😢 خلاصه حواسمون باشه هدف اصلی پیاده روی که اتصال قلبی عمیق‌تر با اهل بیت علیهم السلام هست، وسط نعمتهای فراوون و شلوغی های زیبای مسیر گم‌نشه اسپری آب پاش خیلی عالی هستن، مخصوصا که بچه ها قدشون کوتاه تره و تو شلوغی ها وسط جمعیت خیلی بیشتر عرق میریزن و گرمشون میشه اون پایینا هم با آب خنک میشن، هم بازی میکنن سرگرم ‌میشن. پسرای من پارسال روی بچه های دیگه هم آب میریختن و میگفتن ماهم مثل خادما میخوایم مردمو خنک کنیم. حتما یه مقدار مغزیجات بدون پوست با خودتون ببرید، برای شلوغی و معطلی دم مرز و تو مسیر اگه احیانا نیاز شد و داخل حرمها که ضعف نکنید. بادام، مویز، نخودچی، پسته، گردو و ... طبق تجربه چند ساله من بیشتر مریضی ها سه تا علت اصلی داره: ۱- مداااام آب و شربت یخخخخ خوردن و با عرق جلوی کولر رفتن ۲- نشستن دستها قبل از خوردن غذا و خوراکی ۳- درهم و برهم‌خوری و زیاده روی تو مصرف غذاهای مختلف باهم حتما حواستون باشه نوشیدنی های خیلی تگری نخورید، اگه خیلی عرق کردید یا آبپاشی شدید و خیسید جلوی کولر نرید، قبل از خوردن حتما دستهاتون رو بشورید حتی شده با آب خالی (بار میکروبی رو کم میکنه)، دستکش یکبار مصرف با خودتون ببرید اگه امکان شستن نبود با دستکش خوراکی رو بخورید. تو گرمای شدید هوا هاضمه ضعیف میشه، حتما رعایت فاصله زمانی بین خوردن غذاهای مختلف رو داشته باشید و هرجایی و هر ساعتی غذا میدادن نخورید. ترجیحا غذاهایی رو بخورید که هنوز داغه و تازه کشیدن تو ظرف. برای بچه ها جوراب اضافه بردارید و روزی دو سه بار جورابشون رو عوض کنید و پاهاشون رو بشورید، جوراب تمیز بپوشن، چون خیلی جورابشون خاکی و شربتی و گلی میشه و همینا ممکنه باعث تاول بشه داروهای گیاهی که تو خونه خودتون هم جزو عادات مصرفتون هست رو با خودتون ببرید، مثلا من همیشه پودر زنجبیل میبرم برای تهوع و سرماخوردگی تو چایی بریزیم، چهارتخم میبرم برای گلودرد، نبات سوخته و برگ‌مورد هم برای اسهال، عرق نعنایی که توش نبات حل کردم هم برای دلدرد. (همه رو تو خونه هم استفاده داریم). تو مسیر هم دمنوش زیاد میدن(آویشن و به لیمو و اینا) گاهی بخورید برای تقویت ایمنی یه بطری عسل به همراه کمی آب لیموترش تازه با خودتون ببرید، صبح ناشتا نفری یه قاشق بخورید. نمک تو اکثر موکبها هست. روزی یکی دو بار آب نمک قرقره کنید برای بچه های کوچولو قطره بینی نرمال سالین ببرید و روزی دوبار بچکونید تو بینی تا محیط برای رشد باکتری ها نامساعد بشه به امید خدا☺️ پودر بچه ببرید برای پیشگیری از عرق سوز ناحیه پوشک بچه ها یا حتی کشاله ران بزرگترا خیلی کمک میکنه، پماد سوختگی که نی نی تو خونه هم استفاده میکنه و براش کارسازه رو حتما ببرید. من خودم روغن شترمرغ برای پسر کوچولوم عالی اثر میکنه، یه ظرف کوچک میبرم همیشه. صابون خمیری از داروخانه ها بگیرید خیلی خوبه و استفاده ازش راحته، بعد از سرویس بهداشتی حتما حتما صابون بزنید مخصوصا برای بچه ها که خیلی به شلنگ‌ و شیر دست میمالن وسایل سرگرمی سبک برای بچه ها بردارید که اگه تو موکب خوابشون نبرد سرگرم بشن. (من خودم یه خودکار شش رنگ میبرم با یه دفترچه کوچولو، دو تا هم ماشین کوچولو، بازی فکری تنگرام که مقوایی و سبک و خیلی سرگرم کننده ست) چندتا ماسک هم بردارید برای جاهای خیلی خاکی مخصوصا لب مرز، چفیه نخی هم که به تعداد افراد خانواده از واجباته واقعا حتی یه چوب کبریت هم وسیله اضافی بر ندارید اونجا تو پیاده روی طولانی وزن وسایل چندین برابر فشار میاره به آدم کیف پاسپورتی گردنی برای نگهداری از کارتها و پول نقد خیلی خوبه نیت کنید هر چند تا عمود رو به اسم یکی از اعضای خانواده، دوستان، ملتمسین دعا، رهبر عزیزمون، شهدا و هرکسی که آرزو داشت تو این مسیر باشه و نیست، قدم بردارید کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #نکات_کاربردی #قسمت_اول ما پارسال برای اولین بار عازم پیاده روی اربعین شدیم البته همسرم بار ها رفته بودند و تجربیاتشون واقعا راه گشا بود من یه بچه شش ساله و چهار ساله داشتم. اینو بگم که انگار امام حسین ع یه نیروی خاص بهتون میده، من با اینکه گاهی زود آمپر میچسبونم و عصبی میشم، توی این دوازده روز واقعا سعه صدر پیدا کرده بودم، ۶ روز فقط پیاده روی مون طول کشید، شاید به نظر زیاد بیاد اما مدام استراحت میکردیم، عصر دم غروب میرفتیم و شب ها تا جایی که خسته بشیم و صبح زود ها راه میفتادیم و قبل گرم شدن هوا یه موکب خوب پیدا میکردیم. اکثر ایرانی ها دنبال موکب های ایرانی هستن که به نظر من اشتباهه، موکب های کوچیک عراقی هم خلوته، هم خنکه، غذاشونم اکثر خوبه، من این تجربه رو بعد از چند مرتبه اشتباه به دست آوردم،که رفتیم تو موکب های اسم و رسم دار ایرانی و چقدر شلوغ بود با بچه صد بار مجبور شدم جا به جا بشم،کولرا جواب نمیداد و... از اون به بعد تو موکب های کوچیک عراقی میرفتیم و با بچه کوچیک واقعا راحت بودم. این نکته رو تو خود کربلا هم مد نظر داشته باشید من اولش رفتم یه موکب عراقی نزدیک حرم و کوچیک زرق و برق آنچنانی نداشت، غذاشونم ساده بود اما راحت بودم، ولی چون همه اصرار داشتن که بریم موکب شهرمون رفتیم. اونجا، موکب بزرگ و معروفی هم بود اما شلوغ، آب کم بود، کولرا جواب نمیداد و... گفتم کاش تو همون موکب کوچولو خنک مونده بودم 😥 یه نکته دیگه سعی کنید تو خونه هایی که دعوت میشید برید که خستگی به جونتون نمونه و حسابی دوش بگیرید و تجدید قوا کنید، خوابیدن در موکب هم خوبه ها اما خونه عالیه، در ضمن لباساتونو میشورن، کمکتون بچه ها رو سرگرم میکنن تا شما یکم به کارهاتون برسید و این عالیه... ما چون پسرم دیگه بزرگ بود کالسکه نبردیم و ویلچر قرض کردیم و چقدر به کارمون اومد، بچه رو مینشوندیم و وسائل رو به پشتش میزدیم، البته حمل و نقلش دردسر داره اما خب چاره ای نیست. فکر اینکه بچه ها راه بیاند رو از سرتون بیرون کنید بچه ها خیلی همت کنند یکی دو تا عمود، بعدش دیگه رسما راه نمیان 😄 ما تو مسیر مدام شعر میخوندیم و قصه میگفتیم، شعار میدادیم 🤣 تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر کربلا کربلا ما داریم میاییم و خلاصه بچه ها رو سرگرم میکردیم تو طریق العلما که بودیم همه چیز برا بچه ها جالب بود، نخل از نزدیک میدیدن، رود خونه، ماهیگیری، قایقا، گاو و گوسفند و اینجور چیزا براشون جالب بود. حتما با همسفرتون حالا هر کی که هست تیکه به تیکه راه، جایی رو وعده بذارید اینکه انقدر تاکید میکنم چون بارها دیدم کسایی که همسفریاشونو گم کرده بودند و ناراحت و مستاصل مونده بودند، مثلا عمود فلان، یا تو خود نجف یا کربلا سر فلان شارع یا کنار فلان موکب ... من خودم چند باری تو جمعیت شوهرمو گم کردم که سر قرارمون همو یافتیم. من خیلی وسیله کم بردم (تا میتونید وسیله کم ببرید به این فکر کنید که کل راه قراره اونا رو با خودتون بکشید)،با اینکه من وسیله کم بردم اما الان که فکرشو میکنم میبینم خیلی کم تر هم میشد ببرم، من سه دست لباس خنک و راحت برا بچه ها بردم که چون زود عرق میکردن و خوراکی هم میخوردن زود زود عوض میکردم، آب و مایع میزدم سریع خشک میشد. حوله هم نبردم و دو تا چفیه خوب، یکی پدر پسری، یکی مادر دختری بردم. چون حوله واقعا جا میگیره، یه چادر رنگی بردم که نقش ملافه و هر چی فکرشو کنید رو داشت که البته اگه باز قسمتم بشه همینم نمیبرم، پتو حتی مسافرتی هم اصلا نبرید اصلا لازم نمیشه. نون برشته و گردو و بادوم از مهم ترین هاست، به خصوص اگه زود دارید میرید شاید موکب نباشه یا کم باشه، البته همه جا همه چیز برا خوردن هست اما ما پارسال زود رفتیم سه روز اول واقعا خیلی برا خوراکی های بچه ها هزینه کردیم کیک و بیسکوییت و اینا در صورتی که من تا پارک بغل خونه مون برم، همه چیز میبرم اما تمام خوراکی ها رو لب مرز گذاشتم تو ماشین که بار کشی نکنم که بد شد برامون 🙃. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #نکات_کاربردی #قسمت_دوم من چند تا لیوان پلاستیکی برده بودم و قاشق و اینا که به نظرم واقعا اضافه بود و همشون رو وقف یه موکب کردیم (🤣🤣ریا نشه) یه لیوان پلاستیکی کوچیک و یه قاشق برا یه خانواده کافیه شاید شاااید یه بار به کارتون بیاد. عسل بردم که برای گلو درد و الودگی هوا میدادم به بچه ها آب رو آتیش بود، روغن گل سرخ بردم برا زخم یا عرق سوز شدن که اونم خیلییییی به کارمون اومد سه چهارتایی ببرید (کلا روغن گل سرخ برا عرق سوز شدن آدم بزرگا🙈 و پای بچه که تو پوشک میسوزه عالیه عالی، سریع پوستو آروم میکنه، عطاریا دارند)، دارو امام کاظم علیه السلام بردم که شوهرم مجبورمون میکرد بخوریم😄 که شکر خدا اصلا مریض نشدیم. دیگه چی 🤔🤔 آهان تاید و اینا نبرید اونجا هست، فقط مایع ببرید، یه بطری نوشابه کوچیک به کارتون میاد، شامپو ببرید. من کفشامو دم مرز گذاشتم تو ماشین چون واقعا گرما نمیذاشت کفش بپوشم و تازه هی بند ببند باز کن، همه جا تا آخر با دمپایی های نرم و پلاستیکی بودم 😂اولش شوهرم و بقیه خیلی با کلاس با کفش اسپرت بودند، بعد همه دیدند من چقدر راحتم، راهکار منو در پیش گرفتند 😁 برا بچه ها یه جفت دمپایی زاپاس بردم که همون اول راه لازم شد چون دمپاییش پاره شد😃 البته اونجا هست که بخرید، نبردید هم اگه لازم شد میخرید. دفتر نقاشی و چند تا کتاب خیلی به کار من اومد به خصوص که من تا پام به موکب میرسید بیهوش میشدم😴😴 و بچه ها که تمام مسیر رو ویلچر سواری کرده بودن پر انرژی برا خودشون نقاشی میکردن. حتما به گردن یا دست بچه ها اسم و فامیل، شماره و آدرس و شهر و شماره تلفن دو نفر داخل ایران(داخل ایران رو حتما بنویسید) رو هم بنویسید بذارید، ما رو کاغذ نوشتیم گذاشتیم داخل این گردنبندا که برا دعاست. جوری برنامه ریزی و حساب کتاب کنید که شب و نصف شب برسید مرز اگه همون اول کاری تو اوج گرما و ظهر برسید لب مرز و کلی معطل بشید انرژی تون صفر صفر میشه ما اذان مغرب رسیدیم مهران و برا نماز صبح نجف امیرالمؤمنین علیه السلام جانم بودیم 🥺😭 یه نکته خیلی مهم اگه میخواید خودتون و بچه هاتون اذیت نشند یه ده روزی برید رو فاز بیخیالی، بیخیال باشید، به این دست نزن، اونو برندار، اینو نخور، اونو بخور و... نکنید. آروم و پیوسته برید، زیاد استراحت کنید، حرص و جوش نخورید، شیرین ترین خاطره رو برا خودتون و بچه ها رقم بزنید. سفر ما قسمت اولش از طریق العلما بود، وای که یادم میاد حالم قابل توصیف نیست 😭😭😭 اصلا حال معنوی طریق العلما یه چیز ناب و خاصیه که تو راه اصلی اون حس و حال نبود، نخلستان های بزرگ 😭 صبح های دل انگیزش، عظمت رود فرات و اینکه مدام تو ذهنت بیاد حضرت علی اصغر علیه السلام فقط یک قطره از این دریای بی نهایت میخواست.😭 البته طریق العلما برا خانم های تنها و اونایی که بچه کوچیک دارند خیلی توصیه نمیشه، چون موکب هم محدود و کم هست، خوراکی و آب هم زیاد نیست و بچه ها اذیت میشن، اما اگه کسی بدون بچه است یا بچه هاش بزرگند خیلی خوبه در کل این مسیر طریق العلما هم خوبی داره هم سختی، خوبی هاشو که گفتم، سختی هاشم برین ببینید😄 امیدوارم نکاتم به کارتون بیاد ❤️ التماس دعا دارم خیلی خیلی.... "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۱۸۵ #سفر_اربعین_با_فرزندان #بارداری_و_سفر_اربعین تجربه من مربوط میشه به اربعین سال ۱۴۰۲، تابستان سال قبلش همسرم به همراه پدرشان و عموهاشون رفتند و قسم خوردند سال بعد می‌برمت. سال بعد من باردار بودم و بد عهدی نکردن، هرچی اطرافیان از گرما و سختی این سفر گفتند، گفتن من قسم خوردم، اگر خودش منصرف بشه نمیبرمش و الا میریم. خدا خواست و من با سه پسر و یه تو راهی عازم کرب و بلا شدم. از مشهد تا مرز ۲۴ ساعت راه بود که طبق پرس و جوی ما، مرز خسروی خنک‌تر و خلوت تر بود، پس ما مستقیم به کرمانشاه رفتیم. جوری برنامه چیدیم که شب مرز باشیم تا گرما اذیت نکنه، الحمدالله هم ازدحام کم بود و هم گرما. به لطف آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ما در کمتر از نیم ساعت وارد کشور عراق شدیم، در خروجی هم همسرم گفتند بشینید جمعیت کمی که بره اتوبوس ها میان جلو و راحتتره، صرف نظر از اینکه چه شد و چه کردیم بالاخره بعد از چند روز نماز مغرب وارد طریق شدیم. تمام مدت سفر از ساعت پنج صبح به بعد حرکت می‌کرديم و ساعتای ۹تا ۱۰صبح به داخل مواکب می‌رفتیم و استراحت میکردیم تا نه خودم و نه بچه ها گرما زده نشویم. با خودتون لباس زیاد برندارید که لازم نیست زیارت امام حسین علیه السلام تنها زیارتی است که مستحبه با گرد راه مشرف بشوید. ما از ۵ بعداز ظهر دوباره پیاده روی میکردیم تا ساعتهای یازده دوازده شب، دوباره به موکب ها می‌رفتیم تا بخوابیم. برنامه حرکتی مون رو، ساعت پنج صبح بسته بودیم و اصلا گرما زده نشدیم.. با آرامش در راهی که امام زمان عجل الله تعالی قدم برداشته بودند حرکت کردیم و با این ترتیب بچه ها ۱۲۰۰ عمود پیاده رفتند. در کل مسیر دائما به همسرم میگفتم که ما خدمتگزار زوار امام حسینیم و خدا لیاقت داده که چهارتا از زیارت اولی‌ها و کودکانش رو همراه ببریم، پس با آرامش بیشتری با بچه‌ها و منه باردار کنار می اومد. شب اربعین ۲۰۰ عمود دیگه مانده بود که ماشین گرفتیم و به کربلا رفتیم. شب رو در ورودی کربلا گذراندیم و صبح پیاده راه افتادیم به طرف حرم دقیقا اذان ظهر بین‌الحرمین بودیم و زیارت اربعین خواندیم به یک موکب رفتیم تا شب بمانیم اما از آنجایی که برق زیاد می‌رفت و گفته بودند زیاد نمانید همسرم گفتند تا اینجا آمدیم داخل حرمین شریفین نشو من نگرانم و من از بیرون سلام دادم. لازم به ذکره که من فرزند قبلیم رو از دست داده بودم و همسرم نگران سقط بچه بودند، پس من هم به حرف ایشان عمل کرده و داخل نشدم. عصر اربعین راهی یک میدان شدیم که میگفتند تریلی های حشدالشعبی می‌ایستند و زوار رو به مرز می‌برند رایگان. با اصرار سوار شدیم و پشت دیواره نشستم بچه‌ها رو خواباندم البته قبلش سرویس رفتند و نگذاشتم آب یا نوشیدنی بخورند چون ماشین ها تا مرز توقف نمیکنه حتی برا نماز و ما نماز رو در مرز خواندیم و هنوز زمان بود. مرز مهران شلوغ تر بود اما چون صبح زود بود اذیت نشدیم. بعد از مرز تا ترمینال که باید پیاده بیای خیلی مسیر بود و به نظرم مرز خسروی خنکتر و نزدیکتر بود. من از غذاهای عراقی خوردم و در خانه های عراقی ساکن شدم، جز احترام هیچی ندیدم. با خودم به نیت حضرت رقیه سلام الله علیها یک کوله گلسر و دستبند و گیره روسری و.... برده بودم و به دخترهای کوچک هدیه دادم و این شد که به قول پسرهام، بعد از سه پسر، خداوند حلمای حسین را به ما هم بخشید و دخترم را به ما هدیه داد. الان هم اسم دخترم حلماست. سفر عجیبی است اربعین التماس دعا که من هم لایق باشم و امسال هم مشرف بشم. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #سفر_اربعین_با_فرزندان #بارداری_و_سفر_اربعین #نکات_کاربردی #قسمت_اول من تجربه دو سفر با بچه هشت ماهه، دو ساله، پنج ساله و همچنین بارداری خودم را دارم‌. باور کنین ما هرچی میگیم فقط برای آمادگی شماست، اونی که مراقب اصلی هست، حضرت ارباب هستند. جوری دست گیرن و کمک حال که تا نرید و نبینید باور نمیکنین. سعی کنین مرزهای خلوت تر و ساعات مناسب تر رو انتخاب کنین. ما از خسروی و شلمچه رفتیم و به تجربه میگم جنوب خیلی بهتر بود. ما از تهران رفتیم بعد مسیر از خونه تا مرز بودش ولی هم مرز روان تر بود، هم قطار تا دم مرز از سمت ایران بود، هم مثل خسروی طرف عراقی وسایل داخل کوله را نمیگشت و ما معطل نشدیم اصلا. همچنین شبانه روزی هست بار اضافه نبرید اینقدر هوا گرم هست که لباس رو بشورید تنتون کنین هم به سرعت تو تن خشک میشه نگران کثیف شدن لباس نباشید. به نظرم سه دست برای بچها کفایت میکنه. تا حد امکان لباس راحتی نخی و آستین بلند و شلوار بردارید تا از آفتاب و گزیدگی احتمالی در امان تر باشند. کلاه خیلی کاربرد نداره چون خودش گرمه ولی دستمال نخی مثل خشک کن بچه ها ببرید و نم دار کنین و روی سر و گردنشون بذارید یا همونو خشک رو سرشون بندازین. کالسکه اگر دارید حتما برای جلوش که حایل آفتاب باشه یه پارچه لطیف نازک بردارید. اگر امکانش براتون فراهمه مخصوصا در شهرهای نجف و کربلا جایی رو قبل از رفتن در نظر بگیرین و رزرو کنین. که کلللیییی همین کمکتون میکنه. اگر هم نه، حتما بگردید و موکبهای بهتر رو از قبل انتخاب کنین و بدون هدف با بچه تو خیابون دنبال جا نگردین.حتما ملحفه یا حتی اگر جای مشخصی ندارید پتو مسافرتی سبک بردارین. درسته هوا گرمه ولی کولر گازی ها موقع استراحت خیلی سردن و احتمال مریضی هست. به تجربه شخصی یک کوله بزرگ نبرید. مخصوصا چند بچه ها، اولا درآوردن و گذاشتن بار به شددت سخته ثانیا سنگینه و بیچاره پدر خانواده😁😉 تجربه ما یا چند کوله است یا چند ساک کوچک با اسکلت چرخهای خرید که ساکهارو روش بذارین و با طناب ببندین حتما هم دوتا ساک جدا شده داشته باشین یعنی یکی برا مامان، یکی برا بابا با حداقل وسایل هر بچه. یهو یه جا از هم دور میشین و ارتباط سخته بچه ها تقسیمن بین تون و یکی لنگ یه تکه لباس میشه. خواهشا مراقب کالسکتونم باشید، همراه بچه، بار هم سوارش نکنین. زمینهاشون بعضی جاها سنگلاخی هست و چرخ کالسکه میشکنه🥴و شدیدا گیر میفتین. اگر هم بچه ای دارید که نه در سن کالسکس و نه در حد توان آدم بزرگ، مثلا چهار پنج شش ساله، یه صندلی تاشو براش بردارید. نمیدونین چقققدددر کمکشه و خستگی پاهای کوچولوشو میگیره. همه جا صندلی خوب خالی نیست. پوشک و شیر خشک هست ولی گرووووون. پس هرچی از بارتون کم کنین و جاش اینا رو بردارید بهتره. اگر کوچولوی زیر یک سال یا یک و نیم سال دارین از غذاهایی شبیه سرلاک غافل نشین. یکمم از الان به چنین غذاهایی عادتشون بدین که اونجا راحت بخورن. منظورم غذاهای پودری خشک و زود آماده شو و سالم و سبکه سفر با بچه یعنی پدر مادر خادم شدن نه زائر. پس به توان بچه هاتون سفر کنین. این طفلکا نه طاقت گرمای روزو دارن نه خستگی و بی خوابی شب. پس اصرار به پیاده روی کل مسیر و طولانی نداشته باشین. چندتا موکبم با وسیله برید. در نظر هم بگیرین از ورودی هر شهر تا حرم یا محل اسکانتون گاهی خودش چننندیییین ساعت طول میکشه و اونجا عموما بخاطر ازدحام شهر نه وسیله نقلیه راحت پیدا میشه و نه ساعت حضور تو اون موقعیت دستتونه. پس حواستون به توان بچه ها باشه. بمیرم برای بچهای امام حسین😭😭 برای هر بچه تون یه قمقمه در دار داشته باشین همه جا آب بسته بندی نیست مخصوصا اطراف حرم امام حسین. آب بسته بندی نیست. از قبل براشون بردارید. یکی دو تام ظرف دردار کوچولو داشته باشین دم دستتون اگر نذری مناسبی داشتن برای بچه ها، بردارین که در مواقعی به کارتون میاد البته سعی کنین غذاهایی باشه که خراب نشن و باب میل بچها باشه. و در نظر بگیرید تو اون فضا و هوا طبع بچها گاهی تغییر میکنه. مثلا پسر کوچولوی من عاشق تخم مرغ پخته بود ماهم همش براش بر میداشتیم ولی یدونم نخورد اونجا‌. شرایط اسراف غذا اونجا بسیااااار فراهمه لطفا دقت کنین و تا حد امکان رعایت کنین. خوراک و آشامیدنی عموما هممه جا در دسترسه و کاهش بیشتر مربوط به زمانیه که در وسیله نقلیه هستین، به فکر اون موقع بچه ها باشین. ساعتها در ماشینن و ممکنه هر لحظه گشنه یا تشنه باشن. تدابیرتون رو برای اون موقع حتما داشته باشین. مغازه و خوراکی که در شهرها به وفور هست ولی قیمتها گاهی خیلی گرونتر از ایرانه پس از ایران ببرید به نفع تره. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075