ما دانشگاه‌تهرانی‌ها ، #امیرحسین_ثابتی رو قبل از فعالیت‌رسانه‌ای و اجرای #جهان_آرا ، می‌شناختیم... اون‌روزها -که چه زود گذشت!!- #وبلاگ داشتیم و هرکدام میخواستیم #افسرجوان_جنگ_نرم ِ گفته‌ی رهبری باشیم و هنوز مفهوم #آتش_به_اختیار گفته نشده بود و ما با پادکست‌صوتی #این_عمار ، زار زار گریه می‌کردیم و .... ...اون‌روزها که تا اواخر تیر، پیامک هم قطع شده بوو، نه تلگرام بود، نه گوشی‌ها لمسی! نت‌مون دایال‌آپ و با قیژقیژژژ بالا میومد و یه "بالاترین" و "توییتر" بود که فقط خفن‌های نفوذی‌مون اهل فیلترشکن بودن و توش میرفتن و چقدر .... این جنگِ‌نرم ناشناخته و غریب بود واسمون!!... تازه ماها، اهل‌وبلاگ‌نویسی بودیم که این اتفاقات افتاد... ولی برخی کلا بیگانه بودن با این فضاها... و چقدر سخت شد براشون که به شبهاتِ کلیپ‌های #بولوتوث شده تو مترو و اتوبوس رو بخوان جواب بدن... و یاد باد تلاش‌های استاد #میثم_محمدحسنی و سایت #دوئل و بعدتر ، #تا_قاف ِ مرحوم #حسین_سخا ... ...چه زود گذشت؛ واقعا عین برق! ... شاید من هنوزم رگه‌های جوانی رو دارم اما... حقیقتا هنوز با این شوک کنار نیومدم که 《"بزرگترا" میگفتن زود میگذره!... اما فکر نمیکردم تا این‌حد، زود بگذره!!》 ....و گرچه آهنگ‌رومخی داره...اما الان دلم خواسته این آهنگ رو بزارم و دل‌سیر گریه کنم تا سبک شم: #سلام_فرمانده @BehrouzTeam 🌤