به نام خدا بنیاد علم و فناوری بهیار صنعت آمادگی دارد در ایام اعتکاف روایتی از جنگ اقتصادی و مسیر دانش بنیان در کشور را در جمع معتکفین ارائه دهد. جهت هماهنگی شماره ی 09108871580 معرف حضور می باشد. @behyaarstf_ir

🔹پنجمین شماره از نشریه ی بهیار انتشار به زودی... آنچه که در این شماره خواهیم خواند: 🔹نفش فناوری های بالا در آینده ی اقتصاد ایران 🔹چرا تولید درکشور راه نمی افتد؟ 🔹سیاست انبساط ارزی و انقباض ریالی 🔹افق پیشروی اقتصاد ایران 🔹خاستگاه مسئله ی خصوصی سازی 🔹نمونه ای موفق از خصوصی سازی 🔹دانش بنیان قرین و همزاد عدالت 🔹معرفی کتاب مدیریت جریان @behyaarstf_ir

سخن سردبیر باسمه تعالی 🔹مجله های پیشین مجموعه ی بهیار صنعت عموما بر روایت حوزه فناوری متمرکز بود و سعی داشت تا تبیینی بر ابعاد مختلف فکری، اقتصادی و دانشی فناوری های ساخته شده توسط مجموعه ی بهیار صنعت ارائه دهد. در شماره های قبل این مجله به بررسی دستگاه ایکسری کانتینری به عنوان بخش مهمی از راه حل برون رفت کشور از شرایط وخیم قاچاق کالا و شتاب دهنده خطی پزشکی به عنوان راه حلی در حوزه درمان سرطان پرداخته شده بود. 🔹در این مجله اما سعی داریم تا با نگاهی وسیع تر به حوزه علم وفناوری و اقتصاد دانش بنیان در کشور بپردازیم. هم اکنون در کشور با شرایطی مواجهیم که حوزه فناوری با همه توفیقاتی که در این سال ها داشته اما آنچنان که باید نتوانسته جای خود را باز کند. براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درباره شاخص‌های تولید و صادرات محصولات فناوری متوسط و پیشرفته، درصد کمی از صادرات صنعتی ایران متعلق به محصولاتی با فناوری‌های پیشرفته است. بررسی‌های این نهاد نشان می‌دهد ساختار تولید ایران در سالیان گذشته از نظر فناوری بهبود قابل‌توجهی نیافته؛ چرا که سهم ارزش‌ افزوده تولیدات با فناوری متوسط و پیشرفته چندان تغییری نکرده است. 🔹در این میان اما مجموعه بهیار صنعت در سالیان گذشته مسیری را در علم و فناوری کشور طی کرده است که اکنون نگاه های بسیاری از مردم، فعالین حوزه دانش بنیان و مسئولین را متوجه نگاهی نو به این عرصه کرده است. مسیر پیموده شده توسط این مجموعه به نحوی بود که همواره گلوگاه های مسائل علم و فناوری را در حوزه فناوری بالا نشانه گرفته و به سمت حل آن حرکت کرده است. گرچه این مسیر شاید با نگاه های رایج بنگاه های بخش خصوصی در تضاد باشد اما توانسته تا سیاستی را در حوزه علم و فناوری بنا کند به طوری که طی کردن این راه، مجموعه بهیارصنعت و مسئله دانش بنیان را به نحوی مورد تخاطب دولت قرار داد، طوری که برای پیمودن مسیر توسعه کشور نمیشود و نمیتوان به دانش بنیان اعتنا نکرد. 🔹در حالی که اغلب سیاست گذاری را فرایندی نظری تلقی میکنیم و تلاش میکنیم تا در موردی به خصوص با بررسی عقلایی موضوع خط مشی منسجم و مناسب که همه ابعادش ریز به ریز مشخص شده باشد، تدوین کنیم ولی باید گفت تنظیم خط مشی یک مسئله کاملا "عملی" بوده و این وجهی است که کشورهای توسعه نیافته کمتر به آن توجه دارند. سیاست گذاری به معنای گذاشتن و نهادینه کردن یک تصمیم سیاسی است ولی باید پرسید و اندیشید که این سیاست چگونه نهادینه میشود و چگونه از سودای رایج که در این صحنه بر ما غلبه میکند فائق آییم؟ 🔹مجموعه بهیارصنعت هیچگاه سودای قدرت و سیاست را نداشته بلکه باز شدن راه توسعه کشور را در درکی نسبت به علم وفناوری و در بستر و امکانی که جمهوری اسلامی برای ایران فراهم کرده فهم میکند. گرچه توسعه کشور مسئله ای همیشگی برای بهیار بوده ولی در سالیان اخیر نمود بیشتری یافته و ما در پی زبانی هستیم تا به مدد آن بتوانیم دانش بنیان و امکانی که مقابل ما قرار دارد را نشان دهیم و این مجله تلاشی است در مسئله مذکور و باز کردن زبانی برای توسعه ایران. @behyaarstf_ir

🔹ارائه ی حجت الاسلام و المسلمین امیر نجات بخش در جمعی از پژوهشگران مرکز پژوهش های مجلس 🔹در این ارائه از نقش فناوری های بالا در تحول اساسی اقتصادی کشور گفته می شود. جایگاه و نقش علم و فناوری در توسعه و پیشرفت کشور بررسی می شود و سپس به اقتصادی نبودن خطوط تولید وارداتی و تصور های رایج از تولیدی که به رانت های ارزی و ریالی می انجامد می پردازیم و در نهایت به سیاست گذاری و ریل گذاری دولت در این زمینه پرداخته می شود. بخشی از ارائه: 🔹اتفاقاتی که در چین افتاده(تولید انبوه) باعث شده است که ما نتوانیم مسئله ی اقتصاد خودمان را به درستی درک کنیم و آن مدل (تولید انبوه) در ذهن ما شاید خیلی پررنگ است. اصل مسئله و درک ما از اقتصاد آن است که جهت را از تولید انبوه و کمیت به سمت عمق فناوری باید برد. 🔹در کشور نیاز به یک تحول و یک بازسازی اساسی در اقتصاد کشور داریم. چرا تولید کننده ی ما دنبال رانت های ارزی و ریالی است؟ چرا که هیچکدام از کار های تولیدی ما اقتصادی نیست. خط تولید از خارج وارد می شود و تا زمانی که می خواهد به نقطه ای برسد آن فناوری از دور باید خارج شود. امروز با شرکت خارجی قرارداد می بندید و یک سال، دو سال بعد کارخانه راه می افتد. و بعد شما آنجا با یک عدم مهارت، کارگر می گذارید و بعد باید سال ها تلاش کنید تا هزینه ی خط تولید وارداتی را صفر کنید و هزینه ی خط تولید را در آورید و این کار اقتصادی نیست و هر کنشگری باشد نمی تواند این مسیر را طی کند. و بعد تازه نسل های جدید این فناوری می آید. @behyaarstf_ir

🔹پنجمین شماره از نشریه ی بهیار نسخه ی pdf آنچه که در این شماره خواهیم خواند: 🔹نفش فناوری های بالا در آینده ی اقتصاد ایران 🔹چرا تولید درکشور راه نمی افتد؟ 🔹سیاست انبساط ارزی و انقباض ریالی 🔹افق پیشروی اقتصاد ایران 🔹خاستگاه مسئله ی خصوصی سازی 🔹نمونه ای موفق از خصوصی سازی 🔹دانش بنیان قرین و همزاد عدالت 🔹معرفی کتاب مدیریت جریان @behyaarstf_ir

🔹مطالب زیر صحبت‌های جناب آقای مهندس نوید نجات‌بخش پس از دیدار رهبر انقلاب با تولیدکنندگان فعالان اقتصادی در بهمن‌ماه سال 1400 می‌باشد. ایشان در این صحبت سعی در تبیین علت‌های راه نیفتادن تولید در کشور دارند و جایگاه اقتصاد دانش‌بنیان در کشور را روشن می‌کنند. 🔹قسمتی از این مصاحبه آمده است، متن کامل مصاحبه در پنجمین شماره از نشریه ی بهیار 🔹ویژگی‌های تولید دانش‌بنیان چرا در کشور ما تولید راه نمی‌افتد؟ 🔹جنگ اقتصادی رهبر انقلاب در دیدار اخیرشان با تولیدکنندگان چندین بار بحث دانش‌بنيان و لزوم دانش‌بنیان شدن صنایع را مطرح کردند. چيزي که ما از دانش‌بنيان مي‌فهميم، حوزه فناوري بالا است. يعني هرقدر به سمت حوزه‌هاي فناورانه‌تر برويم نقش دانش در آن‌ها پررنگ‌تر مي‌شود به‌اصطلاح دانش‌بنيان‌تر مي‌شويم. درباره بحث توليد انبوه هم نکته ظريفي در صحبت‌هاي رهبر انقلاب بود. ایشان فرمودند وقتی‌که به سمت توليد انبوه به‌معنای توليد صنعتي رايج امروز مي‌رويم نقش انسان و دانش در آن کم‌رنگ مي‌شود و به سمت يک سيستم ماشيني حرکت می‌کند که بتواند توليد انبوه را انجام بدهد. وقتی‌که اين‌گونه به سمت توليد انبوه حرکت می‌کنیم مسئله رقابت به وجود می‌آید و اينجا نقطه‌اي است که به اين نکته مي‌رسيم که اصلاً نمي‌توانيم رقابت کنيم مگر اینکه کيفيت را پايين آوریم. يعني در چرخه‌اي مي‌افتيم که اين چرخه کاملاً معیوب است. اينکه چرا نمي‌توانيم رقابت کنيم بحث مفصلی دارد که به آن خواهیم پرداخت. اگر به مسئله توليد کمي عميق نگاه کنيم و بپرسیم چرا در کشور توليد راه نمي‌افتد و با همه توفيقاتي که در کشور داشتیم آن‌طور که باید مسئله تولید جلو نمي‌رود، متوجه مطالب مهمی مي‌شويم. هرکسي ممکن است از زاويه‌اي چيزي بگويد. مثلاً عده‌ای میگویند فساد و رانت هست. مثلاً درباره صنعت خودرو با هرکسي حرف مي‌زنيم مي‌گويد رانت هست. ولي وقتی‌که مقداري بررسی کنید مي‌بينيد که از اين خبرها هم نيست. عده‌ای میگویند دانش و فناوري‌اش را نداريم. يا عده‌ای میگویند سرمایه‌اش را نداريم. ولي واقعيت به نظر ما در جاي ديگري است.... ... متن کامل در نشریه ی بهیار @behyaarstf_ir

راز و رمز حرکت و پیشرفت امروزه که به لطف خداوند به همت جوانان این کشور مجموعه ی بهیار به یک قوت و استحکامی در حرکت رسیده و کارهایی مافوق تصورات رایج در آن صورت گرفته و جوان های جویای میدان های خطیر که سَر پرخطر دارند را در آغوش خود جای داده و برای آنان سقف و پناهی شده تا پوچ و بی ثمر نشوند و امید پدران و مادرشان که سال ها برایشان زحمت کشیده اند را نا امید نکنند؛ بد نیست هر از چند گاهی باز از سر حیرت به این مسیر نگاهی بیاندازیم و بپرسیم که چه راز و رمزی از حرکت در میان است که بعد از آن جوانانِ حاضر در کتاب ها و رمان های دفاع مقدسی، باز عرصه ی ظهور و بروز جوانانی اینچنین پهلوان و سلحشور در صحنه ی کشور ایجاد شده است. برای من که از اول مسیر با بهیار نبوده ام، همیشه نقطه ی تولد بهیار پرسش انگیز بوده است هر چند این تولد برای من هم آشناست و گویی من نیز در آن ساعات و لحظات زیسته ام و نفس کشیده ام و شاهد این مولود عزیز بوده ام. امروزه اگر کسی پای در بهیار بگذارد، چنانچه با حسن ظن به آن خانه و اهالی اش بنگرد حرکت، زندگی و شورمندی وصف ناپذیری را شاهد است. انگار همه آنجا با آنکه آرام هستند، در حال دویدن نیز هستند و سرعت روی دور تند است. برای من که شل شل آنجا قدم می زنم این که در دورِ تند این آدم ها نیستم آزارم می دهد، پس سعی می کنم تند تر قدم بردارم و حتی زیاد آنجا نمانم! چرا که اگر کسی آنجا شل شل راه برود، برای خودش نمایان می شود که بیرون از آب بهیار است! مثل ماهی ای که جدا از آب است و آنقدر جدا بوده که دیگر تلظی هم نمی کند و دست و پایی هم نمی زند. با اینکه اسم منِ بازدید کننده ظاهرا در جمع مهندسان و کارکنان بهیار نیست، اما خودم را در آن جمع می دانم و همین بیرون بودن از آن شاید به حکم آن شعر که می گوید *ماهیان نادیده غیر از آب؛ پرس پرسان ز هم که آب کجاست،* مجال نوشتن درباره ی آن آب و ماهی هایش را دهد. به محض ورود به بهیار، آدم ها و شور و حرکتشان اولین چیزی است که به چشم می آید. از نوجوانی که یک گوشه در کنار با تجربه تر ها دارد روی شتابدهنده خطی درمان سرطان کار می کند تا پیرمردی که گوی سبقت را در کار کردن و انگیزه ی حرکت از جوانان می رباید.آری! با خود می گویم که دل او جوان است و گویا این جوانی دل، جسم پیرمرد با مو هایی که برف سفیدی بر آن نشسته است را با خود همراه کرده است. اما به راستی، آن پیرمرد را چه شده که دارد در کنار رفقای جوانش، هواپیما می سازد؟ اگر جوانان، جوانند و جویای نام، او به دنبال چیست؟ چگونه معنای دیگری به کار داده ای و آن را با زندگی ات در هم آمیختی؟ همین خود ساعت ها نگاه کردن دارد. قشنگ است. خیلی زیباست. او پیر است و گوشه ای از کارگاه دارد هواپیما می سازد. به صرافت طبع. از کسانی شنیدم او قبلا در سازمان هایی مرتبط با هواپیما فعالیت می کرده و حال بازنشسته شده است. اما گویی او باید کار ناتمامی را تمام کند. شاید او به خود می گوید که من باید کار را خلاص کنم و هواپیما را بسازم. ولی باز نمی دانم و از سر حیرت به او نگاه می کنم، اگر روزی چشم در چشم شویم شاید جسارت به خرج دهم و با او گپ و گفتی داشته باشم، بگذریم. نمی خواهم درباره ی هواپیمایی بنویسم که یک گوشه از این کشور، گوشه ی یک گارگاه دارد متولد می شود. خیلی ها انتظارش را نمی کشند، اما عزیزانش انتظار این تولد را دارند و همین بس است. آنان که پای ساختش ایستاده اند و از شیره ی جانشان به آن می نوشانند و وقتشان و قوت بازو و فکرشان را برای تولدش هدیه می کنند. از خودشان کم می کنند تا آن پرنده متولد شود و پرواز کند و تو گویی خود آن ها پرواز می کنند. آن ها برای آن هواپیما شاید مادری می کنند. اما ترسناک است. یکبار که وارد بهیار شده بودم و نگاهم به تکه های جدا از هم و در حال ساخت هواپیما افتاد راستش ترسیدم. انگار موجودی زنده در آشیانه اش در حال تولد است و دارد به من نگاه می کند! یک گوشه در حال شکل گرفتن است و روزی پرواز می کند. بگذریم، گفتم نمی خواهم درباره ی هواپیما بنویسم ولی قلمم همش به آن طرف کشیده می شود. اگر ما وارد بهیار شویم ممکن است زبان به تمجید بگشاییم و بگوییم دست مریزاد. من هم می گویم دست مریزاد، خدا قوت! اما بیایید بعد از این خداقوت و زیبایی هایی که دیدیم، باز نگاه کنیم. در جست و جوی راز و رمز حرکت باشیم. نشانه های راز و رمز حرکت را می توان در سرآغاز جست و جو کرد، آنجایی که جوانانی را دست تقدیر به هم می رساند تا یار روز های سخت و شیرین یکدیگر باشند و جلو تر از هر پول و امکاناتی بنای خانه ای را با دستان پر از مهر و صفا، بگذارند و در عالمی که خمینی عزیز ساخته است، حاضر شوند. ان شا الله ادامه دارد... 🖋مسعود اسدی @behyaarstf_ir

📦 فیلم کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در دیدار تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی. ۱۴۰۲/۱۱/۱۰ 💻 Farsi.Khamenei.ir