سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه اول 📆 یک شنبه ۱۴ مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه دوم 📆 دوشنبه ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه سوم 📆 سه شنبه ۱۶مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه چهارم 📆 شنبه ۲۰مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

‌ سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه پنجم 📆 یک شنبه ۲۱ مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

‌ سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... (گفتگوبا مهندس جهانی رئیس هیئت مدیره شرکت آهار) 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه ششم 📆 دوشنبه ۲۲مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه هفتم 📆 سه شنبه ۲۳مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه هشتم 📆 چهارشنبه ۲۴مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه نهم 📆 شنبه ۲۷مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

سلسله جلسات: 🎙تاملی در مسائل کشور... 🔹 فصل اول: انرژی 🔸جلسه دهم 📆 یکشنبه ۲۸مرداد ماه ۱۴۰۳ #سرای_هنر_و_اندیشه @soha_sima

بسم الله الرحمن الرحیم ☘به مناسبت حضور بنیاد علم و فناوری بهیار صنعت در نمایشگاه فن نما مستقر در محل نمایشگاه بین المللی اصفهان. 🗓 بازدید از سه شنبه تا جمعه همه روزه از ساعت ۱۰ لغایت ۱۹ 🍀تاملی در جایگاه تحقیق و توسعه ی مجموعه های دانش بنیان «دانش‌بنیان» به این معناست که آجرهایتان را بر اساس دانش روی هم می‌گذارید. آجرها را یکی یکی می‌گذارید و آجر بعدی هم روی دانش قرار می‌گیرد. دانش آن چیزی است که با من عجین شده‌ است. دانش آن برگه‌ی کاغذ یا آن اسناد در پوشه نیست بلکه آن توانایی است که از آنِ من است. بر این اساس آجرها را یکی یکی می‌گذارید و پیش می‌روید. این‌جا چیزی مقدم بر دانش نیست، این‌گونه نیست که چیزی قبل از دانش وجود داشته باشد. یک وقت هست که کسی می‌گوید دارم با تخصصم پول درمی‌آورم یا مثلاً کسی می‌گوید چون این کار را بلد نیستی، این مقدار هزینه برمی‌دارد! این‌جا شخص باید یک گام عقب بیاید و آن جایی را پیدا کند که خودش معنی‌دار است. بهیار صنعت از ترانسپورتر شروع کرده و پیوسته دانش خود را گسترش داده ‌است. بر اساس دانش خود رفته و زمانی هم رسیده که شتاب‌دهنده را ساخته‌ است. اگر به این توانا شدن و به این وسعت دانش فکر نمی‌کرد، باید خلأهای کار خود را با سرمایه پر می‌کرد. دانش‌بنیان چنین حالتی دارد که از نظر مالی، یک اکوسیستم به ‌ظاهر معمولی هم می‌تواند آن را رشد ‌دهد. آن اکوسیستم ممکن است تنها ده میلیون پول باشد و همین ده میلیون می‌تواند کار دانش او را راه بیندازد. ولی در شرایط کنونی معمولا کارهایی را شروع می‌کنیم که اصطلاحاً سرمایه‌بر است. آن‌جایی که سرمایه یک‌دفعه جلوی چشم شما ظاهر می‌شود و می‌گوید اگر من را نداشته‌ باشی، نمی‌شود! آن‌جا باید یک قدم به عقب بروید و بگویید من الان در «دانش»، کجای ماجرا ایستاده‌ام؟ باید همان را شروع کنم. این را که شروع می‌کنید، وسعت پیدا می‌کنید. بعد در آن وسعت می‌توان قدم بعدی را هم برداشت. در شرکت دانش‌بنیان همه بر اساس دانش کنار هم قرار می‌گیرند و هرکس خودش است و دانش که می‌آید، حرکتی را در این مسیر انجام می‌دهد. آن وقت است که آن سرمایه‌های محدودِ در دست ما، این راه را می‌تواند تقویت ‌کند و برای به نتیجه رسیدن، کفایت ‌کند. در کشاورزی گاه می‌گویید در این منطقه با این بنیه‌ی زمین و این کود طبیعی سالی یک تُن سیب‌زمینی برمی‌دارم. ولی یک‌دفعه کسی می‌آید و می‌گوید بیا سرمایه‌گذاری کنیم! می‌گوید مثلاً من کود شیمیایی می‌دهم. در عرض چند سال حجم زیادی سرمایه‌گذاری می‌کند تا محصول بیشتری بردارد. بعد از چند سال می‌بیند که خود آن خاک دیگر به درد نمی‌خورد؛ یعنی آن اساس کارش را هم از دست می‌دهد! دانش‌بنیان کمی شبیه کشاورزی با کود طبیعی است. یک چرخه‌ی طبیعی کنار آدم‌ها وجود دارد که اگر این‌ها با نگرش دانشی حرکت کنند، یعنی به نحو دانش‌بنیان حرکت کنند، به نتیجه می‌رسند و ورشکستگی به آن معنای سنگین ندارد. اگر امروز به یک نفر بگوییم که برو و در دانش‌بنیان تخت بساز، تعجب می‌کند و می‌گوید چرا تخت بسازم؟ می‌گوییم فعلاً با این شروع کن، می‌گوید من باید پیشرفته‌ترین وسیله را جلوی خودم بگذارم. می‌گوییم برو و مثلاً رادیوی خانه‌ات را درست کن. می‌گوید از من خیلی کارها برمی‌آید و آرزوهای خیلی بزرگی دارم. می‌گوییم این‌ها آرزوست! و باید بتوانی از این‌جا شروع کنی. اگر از این‌جا شروع کنیم، توانایی‌ای ایجاد می‌شود که این توانایی دیگر شکست‌ناپذیر است. به نحوی‌ست که اگر خود ما از آن منصرف نشویم، شکست‌ناپذیر است. اگر خودمان منصرف شویم، شکست می‌خوریم. هرجایی همین‌طور است. اگر خودت را ببازی و بگویی دیگر توان ندارم، این‌جا همان جایی است که کار تمام می‌شود. ولی اگر خود را نبازی، هیچ‌وقت کسی نمی‌تواند این عزم را از تو بگیرد؛ چون با تو عجین شده ‌است. دانش‌بنیان هم چنین چیزی است که آجری را که گذاشتی، کاملاً مطمئن گذاشته‌ای و درنمی‌آید. @behyaarstf_ir

🍀تاملی در جایگاه تحقیق و توسعه ی مجموعه های دانش بنیان(2) در مسیر دانش‌بنیان باید بتوانیم از محاسبات و امکان‌سنجی‌هایی که به‌ صورت عرف وجود دارد، عبور کنیم. مثلاً در فضای مرسوم حوزه‌ی اقتصاد، بسیار سرمایه‌محور عمل می‌کنیم. معمولا افراد برای تأسیس یک شرکت بر اساس میزان سرمایه، دور همدیگر جمع می‌شوند. در این فضا قاعدتاً سرمایه و فکر سرمایه‌ای در تصمیم‌گیری بسیار اثرگذار است. در مجموعه‌ی بهیار، ما به ‌سمت محوریت دانش رفتیم. به جای اینکه سرمایه بخواهد آینده را مشخص کند، این دانش است که افق آینده را روشن می‌کند. در عرفِ ساختِ هواپیما، وقتی می‌گویند می‌خواهیم هواپیما بسازیم! معمولا بررسی می‌کنند که چه کارخانه‌ای می‌خواهد، چه امکاناتی می‌خواهد، چقدر نقدینگی می‌خواهد و دنبال چنین مسائلی می‌روند و بعد شروع به گرفتن نیروی انسانی می‌کنند. ابتدا به شما گفته می‌شود ساخت این دستگاه، این تعداد نیروی انسانی با چنین تخصص‌هایی را می‌خواهد! و بعد شما می‌روید و نیروی انسانی متناسب را می‌آورید. اما ماجرای دانش‌بنیان این‌طور نیست. در بهیار وقتی که می‌خواست کار شروع شود، به جای اینکه فکر کند که چه دستگاه‌هایی می‌خواهد و چه سوله‌ و کارخانه‌ای نیاز است، گفته ‌است که چه آدمی ‌می‌خواهد. در واقع گفته است ما می‌خواهیم هواپیما بسازیم، چه ‌کسانی هستند و آماده‌اند که هواپیما بسازیم؟ یعنی سؤال اصلی شما و آن نقطه‌ای که روی آن می‌ایستید، پیداکردن آن افراد است. جایی می‌ایستید که آن فرد پیدا شود. معمولا در شرکت‌ها و کارخانه‌ها افراد فوق‌العاده‌ای هستند اما آن افراد اصلاً دیده نمی‌شوند. ساختاری وسط آمده که به هریک از آن‌ها گفته ‌است باید با این دستگاه کار کنی یا باید این کار را بکنی! او می‌گوید من می‌توانم کار بزرگتری انجام دهم! ولی ساختار می‌گوید جای تو در سیستم کارخانه‌ی من این‌جاست! این‌گونه نیروی انسانی، یک معضل می‌شود. درصورتی‌که او راه‌حل است و اگر این فرد بیاید، مسیر پیش می‌رود. این که چرا باید به ‌سمت دانش‌بنیان برویم؟ یک وجه از چرایی‌اش آزاد شدن از این معضلاتی است که اکنون با آن‌ها رو‌به‌رو هستیم. امروز هر کاری که می‌خواهید بکنید، اول مجبورید ببینید که چه امکاناتی می‌خواهد و چقدر سرمایه می‌خواهد. اگر رویکرد، دانش‌بنیان شد، دیگر در شروع کار دنبال امکانات نیستیم. ابتدا نگاه می‌کنیم که آن فرد چگونه می‌تواند این‌جا پیدا شود. آن وقت او یک‌دفعه گره‌ای باز می‌کند یا راه جدیدی می‌گشاید. مثلاً شتاب‌دهنده‌ی خطی پزشکی از جهاتی بسیار پیشرفته‌تر از هواپیما است. سطح تکنولوژی‌ آن بسیار بالاتر از هواپیما و جزء پیشرفته‌ترین تجهیزات پزشکی است. اگر بخواهید به ‌لحاظ عرفی و آنچه که در دنیا مشهور است به ‌سمت این محصول بروید، ارزش دانش فنی و امکاناتش شاید بالای بیست میلیارد دلار باشد. این بیست میلیارد دلار برای یک کشور هم محال است، چه برسد به یک شرکت. اگر به جای اینکه به این فکر کنید، گفتید می‌خواهیم راهی را با افراد طی کنیم، این آدم‌هایند که وسط می‌آیند و گره‌گشایی می‌کنند و راه را باز می‌کنند! این‌جا نه ‌تنها وارد کار سخت نمی‌شوید، اتفاقاً انگار راه‌ها آسان‌تر هم می‌شود. @behyaarstf_ir