📹 شعارهایی که امام حسین(ع) در روز عاشورا سر می داد #شهید_مطهری #محرم ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅

تا کی مهار ناقه زینبـ به دست شمــر با اشک چشــم و موی پریشــان؟ بیا بیــا سلام صاحبــ عزا، ◼️ آجرک الله مولا ....

♨️ #ویژه 🎥 #کلیپ 🔴 زنده نگه داشتن #عاشورا یک مسئله بسیار مهم سیاسی عبادی است... ➕ #امام_خمینی: «ما ملتی هستیم که با همین اشک‌ها سیل جریان می‌دهیم و خرد می‌کنیم سدهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است...»

#حدیث_روز #امام_علی_علیه_السلام خداوند برای ما، شیعیان و پیروانی برگزیده است که ما را یاری می کنند، با خوشحالی ما خوشحال می شوند و در اندوه و غم ما، محزون می گردند. 📚 غرر الحکم ، جلد ۱ ، صفحه ۲۳۵

‍ ⚫️ حقیقت راز #نعل_اسب و نماد خوش شانسی! مگر حضرت #اباعبدالله‌الحسین (علیه‌السلام) در #گودال به شهادت نرسیدند؟ پس باید محل دفن حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) هم گودال باشد؛ اما اینطور نیست؛ قبر مطهر حضرت نسبت به گودال شهادت کمی آن طرفت‌تر است؛ کسانیکه به کربلا رفته باشند دیده‌اند که بین قتلگاه و ضریح فاصله است؛ #چرا؟ [چون] عده‌ای آمدند و گفتند بر این پیکر #باید اسب تاخته شود! اما این #باید را چه کسی [یا چه کسانی] تعیین کردند؟ #چرا_فکر_نمیکنیم؟ چون داخل گودال نمیتوان اسب تاخت! از این جهت پیکر مطهر را از گودال خارج کردند و در جای صاف قرار دادند و #نعل_تازه به سم اسبان زدند و بر پیکر مطهر حضرت ارباب تاختند! بعدها همین افراد [کسانیکه دستور اسب تاختن بر پیکر حضرت را دادند؛ #یهودیان]؛ در دوره #گائونی مهاجرت کردند و در #بغداد ساکن شدند؛ در این دوره بغداد مرکز اصلی #یهودیان دنیا میشود! اینها #نعل اسبانی که بر پیکر حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) تاختند؛ جدا کرده بودند و با افتخار بر درب خانه هایشان زدند!؛ که ما فرزندان همان افرادی هستیم که بر پیکر حسین اسب تاختند! اینها بعدها کوچ کردند و به سمت اسپانیا، شبه جزیره هیبری رفتند و در آنجا نعل اسب را نماد #خوشبختی کردند! و امروز عده‌ای #بی‌خبر و #ناآگاه؛ در کشور اسلامی و شیعه ایران!؛ نعل اسبی که بر پیکر امام مظلومشان تاخته شده را نماد خوشبختی تلقی میکنند و بر درب خانه و دکان میزنند و یا به ماشین خود آویزان میکنند! ● #استاد_رائفی_پور

⚫️اگر بعضی از واجبات به سبب شرکت شخص در مجالس عزاداری از او فوت شود (مثلاً نماز صبح قضا شود)، وظیفه او نسبت به شرکت و یا عدم شرکت در اینگونه مجالس چیست؟ •┈┈••✾❀✿🖤✿❀✾••┈┈• 📣ما را در نشر احکام الهی یاری کنید.

🥀🏴🕊🌹🕊🏴🥀 #السلام_علیک #یا_سید_الساجدین #یا_زین_العابدین_ع #سلام بر آقایی که #آب می دید به #فکر فرو می رفت ، #نوزاد می دید #اشک می ریخت ، #طفلان و #کودکان را می دید #ناله می کرد . #شهادت جانسوز چهارمین اختر تابناک ولایت و امامت ، حضرت امام سجاد (ع) تسلیت باد .

#دخترانه #فرزند_شهید #مهدی_نعیمانی کفن را باز نکردند. ریحانه پرسید« اگر دوست باباست پس چرا عکس بابا مهدیِ من روی اونه؟» آرام در گوشش گفتم«ریحانه جان اگر راستش را بگویم من را می‌بخشی؟ این پیکر بابامهدی است.» یکهو دلش ترکید و داد ‌زد «نه، این بابای منه؟ این بابا مهدی منه؟ این بابا مهدی خوب منه؟» برادرم خواست بغلش کند و ببرد. سفت تابوت را چسبیده بود و جدا نمی‌شد. از صدای گریه‌های ریحانه مردم به هق هق افتادند. دوباره در گوشش گفتم«ریحانه جان یک کار برای من می‌کنی؟» با همان حال گریه گفت«چه کار؟» بوسیدمش و گفتم «پاهای بابا را ببوس.» پرسید «چرا خودت نمی‎بوسی؟» گفتم «همه دارند نگاهمان می‎کنند. فیلم می‎گیرند. خجالت می‎کشم.» گفت «من هم نمی‎بوسم.» گفتم «باشه. اگر دوست نداری نکن ولی اگر خواستی یکی هم از طرف من ببوس.» یک نگاهی توی صورتم کرد. انگار دلش سوخته باشد. خم شد و پاهای مهدی را بوسید. سرش را بلند کرد و دوباره بوسید. آمد توی بغلم و گفت «مامان از طرف تو هم بوسیدم. حالا چرا پاهایش؟» گفتم «چون آن پاها همیشه خسته بود. همیشه درد می‌کرد. چون برای دفاع از حرم حضرت زینب(س)و حضرت رقیه(س) قدم برمی‌داشت.» یکهو ساکت شد و شروع کرد به لرزیدن. بدنش یخ یخ بود. احساس کردم ریحانه دارد جان می‌دهد. به برادرم التماس کردم ببردش. گفتم اگر سر بابایش را بخواهد من چه کار کنم؟ اگر بخواهد صورت بابا مهدی را ببیند چه طور نشانش بدهیم؟ اگر می‌دید طاقت می‎آورد؟ نه، به خدا که بچه‌ام دق می‌کرد. همه حواسم به ریحانه بود و از مهرانه غافل بودم که بالا سرمان ایستاده بود و نگاهمان می کرد.

🔴 پاسخ امام سجاد به ابوحمزه ثمالی برای گریه های طولانی... 🌕 ابو حمزۀ ثمالى آورده است كه: روزى از دليل گريۀ بسيار امام سجاد علیه‌السلام در سوگ پدر گرانمايه‌اش پرسيدم كه فرمود: ابا حمزه! پيامبر خدا، يعقوب علیه‌السلام ۱۲ پسر داشت كه يكى از آنان از برابر ديدگانش ناپديد شد و سرنوشت‌اش بر او نامعلوم گرديد و او به گونه‌اى بر فرزندش گريست كه ديدگانش سپيد و نابينا گرديد، و اين در حالى بود كه فرزندش زنده بود و هرگز باور نمى‌داشت كه او جهان را بدرود گفته است؛ اما من چه كنم در برابر ديدگانم، پدر گرانقدر و ۱۷ تن از خاندانم را در يك ساعت، قتل عام كردند! آيا اندوه اين فاجعۀ سهمگين از ياد رفتنى است‌؟ 📗مثیر الأحزان ج ۱، ص۱۱۵