🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۵۹: 🔸... خدا می‌‏دانست که از دل پهلوان‌صفدر چه می‌‏گذشت. او چه آرزوهايى برايم داشت! در دورانى كه فنون كشتى را به من ياد می‌‏داد، هر روز می‌‏گفت: «شيرخدا! تو بايد پهلوان مشهور این منطقه بشوى.»؛ ولی اکنون داشت می‌‏ديد که برنامۀ آیندۀ من كلاًً عِوض شده است؛ چون می‌دید که هم من ديگر به كشتى رَغبت ندارم و هم پدرم نظر حاج‌‏آخوندآقا را دنبال می‌کند و زمينۀ رفتن من به حوزه را فراهم می‌نماید؛ برای همین، چيزى نمی‌‏گفت. 🔸عموسيّدقاسم هم حرفى نداشت بزند و فقط می‌‏گفت: «من برای خدمت، آماده‌‏ام و هر کاری را که مطابق مصلحت است، انجام می‌دهیم.» 🔸حاج‌‏آخوندآقا کمی دربارۀ اوضاع حوزه‌های علمیّۀ قم و نجف اشرف و مشکلات طلبگی صحبت كرد؛ ولى پس از هر جمله‌اش می‌‏گفت: «البتّه بايد بدانيم كه خدا يار و ياور اهل علم و روحانيّت است و ۱۴ معصوم ـ عليهم ‏السّلام. ـ پشتوانۀ محكمى براى آنان هستند؛ پس نبايد به سبب مشکلات، از روانه‌کردن شيرخدا به حوزه منصرف شويم؛ بلکه بايد او را به حوزه‌رفتن تشويق کنیم و هرچقدر می‌توانیم، برای این کار به او خدمت نماییم.» 🔸باباعلى گفت: «حاج‌‏آخوندآقا! ببخشيد. شما طورى حرف می‌‏زنيد كه انگار ما نمی‌‏دانيم رفتن شيرخدا به حوزه، مصلحت است يا نرفتن او.» حاج‌آخوندآقا فرمود: «من بايد هر چه در اين‌باره می‌‏دانم، یعنی: هم مشکلات طلبگی و هم خوبی‌هایش را بگويم تا بعداً شماها يا شيرخدا نگوييد كه حاج‌‏آخوندآقا خوب راهنمايى نكرد.»؛ سپس فرمود: «می‌‏دانيد که من پسر ندارم و چون اسدالله هم‌‏نام من است ـ البتّه ما اصطلاحاً به او شيرخدا می‌‏گوييم. ـ‌ ، آرزو دارم که او به حوزه برود تا من مدّتى از يادها نروم؛ ولى این را بر طبق مصلحت می‌دانم که صبر كنيم تا او به سنّ تكليف برَسد؛ بعد، او را روانۀ حوزه كنيم.» 🔸آن‌گاه، در حالى كه به من نگاه می‌‏كرد و زير لب می‌‏خنديد، فرمود: «تازه! من ديروز فهميده‌ام كه شيرخدا سَبق لِسان می‌‏شود و بعضی از كلمه‌‏ها را اشتباه می‌‏گويد؛ چون وقتی که به خانۀ ما آمد، گفت: "پدرم می‌‏فرمايد شب به منزل ما ترشيف بياوريد." و من به او گفتم كه ترشيف نگو؛ بلکه بگو تشريف بیاورید.» همه خنديدند؛ ولى من خجالت كَشيدم و انگار صورتم سرخ شد. حاج‌‏آخوندآقا فوراً متوجّه شد و فرمود: «شيرخدا! من دارم شوخى می‌‏كنم؛ پس مبادا به دل بگيرى و ناراحت شوى. تو خيلى‌خوب درس می‌‏خوانى و نسبت به هم‏‌سال‌هایت خيلى پيشرفت كرده‌‏اى. من به تو قول می‌‏دهم كه از فردا مقدارى از كتاب "جامِعُ‌المُقَدَّمات" را به تو درس بدهم تا دست‌کم، دانش‌های صَرف و نَحو را ياد بگيرى و هنگامی که به حوزه رفتى، ان‌شاءالله خوب پيشرفت كنى.» همگى گفتيم: «ان‌‏شاءالله.» 🔸ديگر حرف‌‏های آنان تمام شده بود. مادرم تَقّه‌‏اى به در زد و هَديح را که در سینی ریخته بود، به داخل اتاق هُل داد. پدرم سینی را برداشت و جلو مهمان‌‏ها گذاشت؛ بعد هم چاى دادیم و همه خوردند و هر کسی به خانۀ خودش رفت. 🔸پس از رفتن آنان، پدرم همۀ سخنان را به مادرم نقل کرد و در پایان گفت: «ان‌‏شاءالله پس از يكى ـ دو سال، شيرخدا را به حوزه می‌فرستیم.» مادرم هم گفت: «ان‌‏شاءالله.» ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۰۶ ـ ۲۰۸. @benisiha_ir

🔴 #پند_پیران_بر_پوران مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «پند پیران بر پوران» (پندنامۀ ایشان به فرزندشان): 🌷 #پسرم! بِدان که تو مثل دیگران نیستی. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/235/ @benisiha_ir

🔴 #ابیات_مهدوی 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ زمانۀ ظهور آن حضرت: 🔶 خواهد آمد پادشاه مهربان 🔶 مهربانی تا کند با مردمان 📖 امید آینده، ص ۱۹۴. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ #امام_زمان (علیه السّلام)، #ظهور @benisiha_ir

🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۶۰: 🔸... روزها، چون تندباد می‌‏گذشتند. من، هم به مكتب حاج‌‏آخوندآقا می‌‏رفتم و هم با برادرم، يدالله، درس‌‏هايى را كه در مدرسۀ روستایمان فرامی‌گرفت، می‌‏خواندم و هم روزى چند ساعت در كارخانۀ سفال‌سازی به پدرم كمک می‌‏كردم. 🔸وضع مالى ما داشت كم‌‏كم خوب می‌‏شد؛ ولى مشکلات ديگرى پيش می‌‏آمد؛ همچون: درگذشتِ مادربزرگم، نه‌‏نه‌‏فاطمه، بیمارشدن باباحسن و سكته‌‏كردن پهلوان‌‏صفدر و مهم‌‏تر از همه، این بود که چشم‌‏هاى حاج‌‏آخوندآقا به‌شدّت درد گرفت و درمان‌های پزشکان اثر نکرد و او بینایی‌اش را از دست داد. آخ! آخ! چه بی‌‏وفا است دنيا! / پر از جفا است دنيا. 🔸چرا او بايد نابينا می‌‏شد؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ اين چراها پایان ندارد. كار دنيا همين است و هر فرازی نشيب به دنبال دارد و هر سربالايى، سرپايينى و هر آسایش، رنجی و هر جوانی‌، پیری و هر دارایی، نداری و و هر تندرستی، بیماری‌ و همۀ افراد روی زمین، دچار این مسائل می‌شوند؛ پس انسان بايد هميشه خود را آمادۀ مشكلات كند؛ وگرنه، دِق‌‏مرگ می‌‏شود. 🔸در آن ۲ ـ ۳ سال، زندگى ما كاملاً عِوض شد و همۀ نقشه‌‏ها نقش‌‏برآب شدند و من فقط کار می‌کردم؛ چون باباحسن، بیمار شد و دیگر نمی‌توانست کار کند و هر یک از عموهايم، مشغول کار مستقلّی شد و در نتیجه، پدرم تنها ماند و من و يدالله باید همراهش كار می‌‏كرديم تا او بتواند زندگى‌مان را بچرخاند. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۰۸ و ۲۰۹. @benisiha_ir

🔴 #پرسش‌‌_اندیشه‌‌‌برانگیز یک پرسش مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «یکصد سؤال» از خوانندگان برای برانگیختن اندیشۀ آنان: ❓گرم‌‏ترين عضو انسان و سردترین عضو او چیستند؟ #بدن @benisiha_ir

🔴 #ابیات_مهدوی 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ آن حضرت: 🔶 نام او نام رسول آخِر است 🔶 نام او ثبت است اَندَر آسمان (اندر: در.) 📖 امید آینده، ص ۱۹۴. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ #امام_زمان (علیه السّلام) @benisiha_ir

🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۶۱: 🔸... در همان روزها اهل روستای ما، در مسجد جامِع جمع شدند و می‌‏خواستند که موتور برق بخرند و خانه‌های را برق‌‏كَشى كنند؛ برای این کار، ۲۰۰ سهم مقرّر كردند ـ به نظرم هر سهم ۲۰۰ تومان بود. ـ و ۱۶۰ سهم آن را فروختند؛ امّا براى ۴۰ سهم، خريداری پيدا نشد. 🔸پدرم به پدرش گفت: «نذر كن كه اگر خوب بشوی، پول ۴۰ سهم را بپردازيم تا برق‌‏كشى انجام شود.» باباحسن گفت: «از کجا؟! من كه ۸۰۰۰ تومان پول ندارم.» پدرم گفت: «هر طور شده، فراهم می‌کنیم و اگر لازم شد، قانا (۱) را می‌‏فروشيم.» و پدرش را راضى كرد. حال پدربزرگم كمى خوب شد و ما، هم زياد کار كرديم ـ آن روزها در شبانه‌روز، بيش‌‏تر از ۳ ـ ۴ ساعت نمی‌‏خوابيديم! ـ و هم مقداری قرض كرديم و آن سهم‌ها را خريديم. 🔸خدايا! کودکی و نوجوانى چه حالاتى دارد! آن شب كه براى نُخستین بار در روستا برق روشن شد، من، برادرم و همۀ کودکان و جوانان، براى تماشاى لامپ‌‏هاى رنگارنگ، جلو كارخانۀ برق جمع شديم. چه شادی و نَشاطى بود! بیش‌تر مردم، زن و مرد، براى تماشا آمده بودند و شيرينى، شكلات و بيسكويت، بین همه پخش می‌شد. 🔸آقاى مهندس، برق را براى آزمايش، چند بار، روشن و خاموش كرد. هر بار که لامپ‌ها روشن می‌‏شد، صداى صلوات (اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد) به سمت آسمان صاف بِنيس، بالا می‌‏رفت؛ آسمانى كه پر از ستاره‌‏هاى ريز و درشت بود و آن‌ها به مردم زمين چشمک می‌‏زدند؛ آسمان و ستارگانى كه از هزاران سال پیش، بیننده و شاهد كارهاى اهل زمين بودند و هستند و چه چيزهایی که دیده‌اند! كاش آن «هميشه‌‏درصحنه‌»ها دهان باز می‌‏كردند و ناگفتنی‌‏ها را می‌‏گفتند و بیان می‌کردند که زمينی‌ها از آغاز آفرینش چه کارهایی کرده و نکرده‌اند؛ خوب‌‏ها و بدها، زيباها و زشت‌‏ها، سفيدها و سياه‌‏ها، شهری‌‏ها و روستایی‌ها، كوچک‌‏ها و بزرگ‌‏ها، و خلاصه: آن‌‏همه آدم كه به دنيا آمده و از دنیا رفته‌‏اند!؛ البتّه هيچ ذهنی نمی‌تواند همۀ آن‌ها را در خود بگنجاند و هیچ زبان و قلمى نمی‌‏تواند یکایک آن‌ها را بیان کند[؛ مگر ذهن و زبان اهل بیت. سلام الله تعالی علیهم]. 🔸آن شب از شب‌‏هاى خوب اهل روستا بود و همه خوشحال بوديم. ... (۱) باغ کوچکی در پایین‌دست روستایمان که پدربزرگم آن را از مادرش ارث برده بود. 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۱۰ ـ ۲۱۲. @benisiha_ir

🔴 #حرفهای_طلایی 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «حرف‌های طِلایی» (پندنامۀ ایشان به دخترشان): 🌷#دخترم! نور چشم شوهرت باش؛ نه باعث خشم او. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/149/ #شوهرداری @benisiha_ir

#نظر یکی از اعضای کانال نوشته است: می‌خواستم از مطالب عالی‌‌تان که صبح روز سه‌شنبه، ۲۴ / ۵ / ۱۴۰۲، در هیأت پیام‌آوران عاشورا بیان فرمودید، تشکّر کنم. واقعاً عالی بود و خیلی‌خیلی استفاده کردیم. خدا خیرتان دهد که دانسته‌هایتان را با بیان روان و بی‌منّت در اختیار ما می‌گذارید. @benisiha_ir

🔴 #ابیات_مهدوی 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ آن حضرت: 🔶 خوش است آن دَم که مهدی باز آید 🔶 شود هر کار سختْ آن‌گاه آسان (ـ دَم: لحظه. آن‌گاه: آن زمان.) 📖 امید آینده، ص ۱۹۸. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ #امام_زمان (علیه السّلام)،‌ #ظهور @benisiha_ir