رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ دو دریای مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند؛ بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‌کند (و به هم نمی‌آمیزند)! سوره الرحمن آیات ۱۷ تا ۲۰ https://eitaa.com/moejezeyepeyambar

یااباصالح مددی🌺 https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/u2tT7 داستان جالب مردی که پیکر شهدا را تفحص می‌کند - حجت الاسلام مومنی https://eitaa.com/besharat_ir

[Forwarded from بشارت -- مناسبت‌های مذهبی] دعای هفتم صحیفه سجادیه وَ کانَ مِنْ دُعائِهِ عَلَیهِ السَّلامُ إذا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أوْ نَزَلَتْ بِهِ مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْکَرْبِ: از دعای حضرت زین العابدین (علیه‌السّلام) است آنگاه که امر مهمی بر ایشان پیش می‌آمد یا کار دشواری حادث می‌شد و هنگام سختی: 1- یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَ یا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدائِدِ، وَ یا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ای آنکه گرهِ کارهای فرو بسته به سر انگشت تو گشوده می‌شود، و ای آن که سختی دشواری‌ها با تو آسان می‌گردد، و ای آن که راه گریز به سوی رهایی و آسودگی را از تو باید خواست. 2- ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأسْبابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إرادَتِکَ الْأشْیاءُ. سختی‌ها به قدرت تو به نرمی گرایند و به لطف تو اسباب کارها فراهم آیند. فرمانِ الاهی به نیروی تو به انجام رسد، و چیزها، به اراده‌ی تو موجود شوند، 3- فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. و خواستِ تو را، بی آن که بگویی، فرمان برند، و از آنچه خواستِ تو نیست، بی آن که بگویی، رو بگردانند. 4- أنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ أنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمّاتِ، لا یَنْدَفِعُ مِنْها إلّا ما دَفَعْتَ، وَ لا یَنْکَشِفُ مِنْها إلّا ما کَشَفْتَ. تویی آن که در کارهای مهم بخوانندش، و در ناگواری‌ها بدو پناه برند. هیچ بلایی از ما برنگردد مگر تو آن بلا را بگردانی، و هیچ اندوهی بر طرف نشود مگر تو آن را از دل برانی. 5- وَ قَدْ نَزَلَ بِی یا رَبِّ ما قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ ألَمَّ بِی ما قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. ای پروردگار من، اینک بلایی بر سرم فرود آمده که سنگینی‌اش مرا به زانو درآورده است، و به دردی گرفتار آمده‌ام که با آن مدارا نتوانم کرد. 6- وَ بِقُدْرَتِکَ أوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ إلَیَّ. این همه را تو به نیروی خویش بر من وارد آورده‌ای و به سوی من روان کرده‌ای. 7- فَلا مُصْدِرَ لِما أوْرَدْتَ، وَ لا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَ لا فاتِحَ لِما أغْلَقْتَ، وَ لا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَ لا مُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، وَ لا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. آنچه تو بر من وارد آورده‌ای، هیچ کس باز نَبَرد، و آنچه تو به سوی من روان کرده‌ای، هیچ کس برنگرداند. دری را که تو بسته باشی. کَس نگشاید، و دری را که تو گشوده باشی، کَس نتواند بست. آن کار را که تو دشوار کنی، هیچ کس آسان نکند، و آن کس را که تو خوار گردانی، کسی مدد نرساند. 8- فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیما شَکَوْتُ، وَ أذِقْنِی حَلاوَةَ الصُّنْعِ فِیما سَألْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. پس بر محمد و خاندانش درود فرست. ای پروردگار من، به احسانِ خویش دَرِ آسایش به روی من بگشا، و به نیروی خود، سختی اندوهم را درهم شکن، و در آنچه زبان شکایت بدان گشوده‌ام، به نیکی بنگر، و مرا در آنچه از تو خواسته‌ام، شیرینی استجابت بچشان، و از پیشِ خود، رحمت و گشایشی دلخواه به من ده، و راه بیرون شدن از این گرفتاری را پیش پایم نِه. 9- وَ لا تَشْغَلْنِی بِالْاِهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ. و مرا به سبب گرفتاری، از انجام دادنِ واجبات و پیروی آیین خود بازمدار. 10- فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بِی یا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أنْتَ الْقادِرُ عَلَى کَشْفِ ما مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ ما وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إنْ لَمْ أسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمِ. ای پروردگارِ من، از آنچه بر سرم آمده، دلتنگ و بی‌طاقتم، و جانم از آن اندوه که نصیب من گردیده، آکنده است؛ و این در حالی است که تنها تو می‌توانی آن اندوه را از میان برداری و آنچه را بدان گرفتار آمده‌ام دور کنی. پس با من چنین کن، اگر چه شایسته‌ی آن نباشم، ای صاحب عرش بزرگ. https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/lITmt دعای هفتم صحیفه سجادیه - علی فانی https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/jtTfP سبحان الله♥️ https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/JSvYC?playlist=385962 شعرخوانی فوق العاده زیبای رائفی پور برای امام زمان https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/qLONu چه کار کنیم که جزء خائنین به امام زمان(عج) نباشیم https://eitaa.com/besharat_ir

📹 نماهنگ | یک کار انقلابی 🔺 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «فعّالیّتهایی که در مورد فضای سبز و درخت و گیاه و محیط ‌زیست و جنگل و بقیّه‌ی[این امور] انجام میگیرد، فعّالیّتهای دینی است، فعّالیّتهای انقلابی است؛ و جوانهای عزیز ما نباید گمان کنند که مسئله‌ی محیط‌ زیست یک مسئله‌ی تزئینی و تجمّلاتی و زیادی است؛ نه، یک مسئله‌ی اساسی و مهمّی است که در شرع و قانون آمده.» ۱۳۹۹/۱۲/۱۵ 📥 سایر کیفیتها: https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=47451

https://www.aparat.com/v/sbBQL معنای اضطرار در دعا https://eitaa.com/besharat_ir

«أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَليلاً ما تَذَكَّرُونَ»؛ (آيا آن شريكان بهترند) يا كسى كه دعاى مضطرّ را اجابت مى ‏كند و گرفتارى را برطرف مى‏ سازد، و شما را خلفاى زمين قرار مى‌‏دهد؛ آيا معبودى با خداست؟! كمتر متذكّر مى‌‏شويد.(1) «مضطر» به معنای اجبار، ناچار و... است. در دعای ندبه می‌خوانیم: «أَيْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِي‏ يُجَابُ‏ إِذَا دَعَا»؛ کجاست آن مضطری که چون دعا کند، خواست او به اجابت می‌رسد.(2) در روایات متعددی نیز حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه) به عنوان مضطر معرفی شده اند؛ از جمله: از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: اين آيه در مورد مهدى از آل محمد (علیهم السلام) نازل شده، به‌خداسوگند مضطر او است، هنگامى‌كه در مقام ابراهيم دو ركعت نماز به‌جامى‌ آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمى‌ دارد دعاى او را اجابت مى‌‏كند، ناراحتى‌ ها را برطرف مى‌‏سازد، و او را خليفه روى زمين قرارمى‌‏دهد.(3) 1. نمل: 27/ 62. 2. مفاتیح الجنان، دعای ندبه. 3. حویزی، تفسير نور الثقلين https://eitaa.com/besharat_ir

فرضیه تطبیق انطباق حدیث امام کاظم(علیه السلام) بر نهضت امام خمینی، ازسوی برخی‌فقیهان معاصر صورت‌گرفته‌است. محمد محمدی ری شهری، دربحث ازاین‌روایت می‌نویسد: روایتی از امام کاظم(علیه السلام) نقل‌شده که وقتی در کنار سایر روایاتی که در رابطه ‌با پیش‌ینی انقلاب اسلامی ایران است قرار ی‌گیرد، بطور روشن دلالت می‌کند براین‌که جرقه این ‌نقلاب ازقم زده‌می‌شود و این ‌نقلاب از سوی ابر مردی که از قم برخاسته ‌ست، رهبری می‌گردد.. این روایت کاملاً با انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی منطبق است (محمدی ری شهری، 1361، ص 61 -62). 📚پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه #يا_باب_الحوائج @besharat_ir واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

امام کاظم (علیه السلام) می‌فرماید: لَو کانَ فیکُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائِمُنا. اگر به تعداد اهل بدر [مؤمن کامل]در میان شما بود، قائم ما قیام می ‌کرد. (مشکاة الأنوار فی غرر الاخبار ص ۶۳) https://eitaa.com/besharat_ir

‍ ❓باب الحوائج کیست؟ ❓ ✔️ باب الحوائج ؛‌امام كاظم (ع). باب الحوائج به معنای درگاه نیازها است و مجازاً به معنی درگاهی است که در آن نیازها برآورده می‌شود. ❗️ این اصطلاح در احادیث رسیده از امامان شیعه به کار نرفته است؛ ❗️ولی در فرهنگ عمومی شیعیان برای برخی از خاندان اهل بیت به کار می‌رود. فرهنگ سخن و لغت‌نامه دهخدا این لقب را برای دو نفر به کار برده‌اند: امام موسی کاظم (ع) امام هفتم شیعیان، و ✔️ حضرت عباس (ع) فرزند امام علی (ع) و پرچمدار یاران امام حسین در واقعه عاشورا جواد محدثی در کتاب فرهنگ عاشورا نام ✔️ علی اصغر(ع)‌ را نیز با این لقب معرفی کرده است. او کوچک‌ترین فرزند امام حسین بود و در واقعه عاشورا به شهادت رسید. https://eitaa.com/besharat_ir

امام كاظم علیه السّلام فرمودند: أوْشَكُ دَعْوَةً‌ وَ أسْرَعُ إجابَةُ دُعاءُ الْمَرْءِ لاِخیهِ‌ بِظَهْرِ الْغَیبِ. دعایی كه بیش‌تر امید اجابت آن می‌رود و زودتر به اجابت می‌رسد،‌ دعا برای برادر دینی است در پشت‌سر او. اصول كافی،ج۱ ،ص۵۲ #امام_كاظم https://eitaa.com/besharat_ir http://eitaa.com/joinchat/3912564749Ce45dda9373

https://www.aparat.com/v/fJtqd نماهنگ یا موسی بن الجعفر حاج محمود کریمی https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/GHbQ3 شهادت امام موسی کاظم علیه السلام تسلیت باد https://eitaa.com/besharat_ir

موسی بن جعفر ملقب به کاظم هفتمین امام شیعیان است. وی در سال ۱۲۸ قمری، هم‌زمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد و در سال ۱۴۸ق پس از شهادت پدرش، امام صادق(ع)، به امامت رسید. دوران ۳۵ ساله امامت او با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی هم‌زمان بود. او چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در سال ۱۸۳ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسید. با شهادت او، امامت به فرزندش علی بن موسی(ع) منتقل شد. دوره امامت امام کاظم(ع) با اوج قدرت خلافت عباسی هم‌زمان بود و او در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش ‌می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیام‌های علوی مانند قیام شهید فخ گزارش نشده‌است. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند. امام کاظم(ع) برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم(ع) هم‌زمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های اسماعیلیه، فطحیه و ناووسیه با آغاز امامت او و فرقه واقفیه پس از شهادت او شکل گرفت. حرم امام کاظم(ع) و حرم نوه‌اش امام جواد(ع) در منطقه کاظمین در شمال بغداد، به حرم کاظمین شهرت دارد و زیارتگاه مسلمانان به‌ویژه شیعیان است. 📚ویکی شیعه با تلخیص #امام_كاظم https://eitaa.com/besharat_ir

https://www.aparat.com/v/0kPba سخن زیبای امام کاظم (علیه السلام) در مورد گناه #امام_كاظم https://eitaa.com/besharat_ir http://eitaa.com/joinchat/3912564749Ce45dda9373

دوران امامت موسی بن جعفر، پس از شهادت امام صادق(علیه السلام) در سال ۱۴۸ قمری. در ۲۰ سالگی به امامت رسید. دوران امامت او با خلافت چهار تن از خلفای عباسی هم‌‌زمان بود: حدود ۱۰ سال از امامت او در خلافت منصور (حکومت۱۳۶-۱۵۸ق)، ۱۱ سال در خلافت مهدی عباسی (حکومت۱۵۸-۱۶۹ق)، یک سال در خلافت هادی عباسی (حکومت۱۶۹-۱۷۰ق) و ۱۳ سال در خلافت هارون (حکومت۱۷۰-۱۹۳ق) سپری شد. مدت امامت موسی بن جعفر ۳۵ سال بود و با شهادت او در سال ۱۸۳ق امامت به فرزندش، امام رضا(علیه السلام) منتقل شد. 📚ویکی شیعه https://eitaa.com/besharat_ir

وصیت امام صادق و سرگردانی برخی شیعیان در منابع آمده‌است امام صادق(علیه السلام) با توجه به سخت‌گیری‌های عباسیان و برای حفظ جان امام کاظم(علیه السلام)، پنج نفر ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد. هرچند امام صادق، بارها امامِ پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده‌بود، اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان ابهام‌آلود کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق مانند مؤمن طاق و هشام بن سالم نیز دچار تردید شده‌بودند. آنان ابتدا به سراغ عبدالله افطح، که ادعای امامت کرده‌بود، رفتند و از او درباره زکات پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن‌دو سپس با موسی بن جعفر(علیه السلام) ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع‌ شدند و امامت او را پذیرفتند. 📚ویکی شیعه https://eitaa.com/besharat_ir

مناظر‌ه‌ها و گفتگوها مناظرات و گفتگوهایی از امام کاظم(علیه السلام) با برخی از خلفای عباسی، دانشمندان یهودی و مسیحی،ابوحنیفه و دیگران گزارش شده‌است. باقر شریف قرشی هشت گفتگو از امام کاظم(علیه السلام)، تحت عنوان مناظرات آن حضرت گردآورده‌‌است. امام کاظم(ع) با مهدی عباسی مناظره‌هایی درباره فدک و نیز حرمت خمر در قرآن انجام‌داده‌است. با هارون عباسی نیز مناظراتی داشته است. ازآن‌جا که هارون می‌خواست خویشاوندی پیامبر(صلی الله علیه و آله) با خود را نزدیک‌تر از نسبت او با موسی بن جعفر نشان دهد، امام کاظم(علیه السلام) در حضور هارون به نزدیک‌تر بودنِ انتساب خویش به پیامبر تصریح کرد. گفتگوهای موسی بن جعفر با عالمان ادیان دیگر نیز معمولا در پاسخ به پرسش‌های آنان صورت گرفته که در پایان به گرویدن آنان به اسلام انجامیده‌است. 📚ویکی شیعه https://eitaa.com/besharat_ir

سیره عبادی بر اساس منابع شیعه و سنی، امام کاظم(ع) بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل، برای او از لقب عبد صالح استفاده می‌شود. برپایه برخی گزارش‌ها امام کاظم(ع) آن‌قدر عبادت می‌کرد که زندان‌بانان او نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفتند. شیخ مفید موسی بن جعفر را عابدترین مردم زمان خود دانسته و گزارش کرده‌است که آن حضرت چنان از ترس خدا گریه می‌کرد که محاسنش از اشک‌ خیس می‌شد. او دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» را تکرار می‌کرد و دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» را در سجده می‌خواند. حتی هنگامی‌که به دستور هارون به زندان منتقل شد، خدا را سپاس می‌گفت که فرصتی برای عبادت یافته است: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب می‌کردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس می‌گویم» نقش انگشتری امام کاظم(ع) «حَسْبِيَ اللَّهُ حَافِظِي»‏ و ِ «الْمُلْكُ لِلَّهِ وَحْدَهُ بوده‌است. 📚ویکی شیعه https://eitaa.com/besharat_ir

سیره اخلاقی در منابع شیعه و سنی، گزارش‌های مختلفی درباره بردباری و سخاوت امام کاظم(ع) وجود دارد. شیخ مفید او را بخشنده‌ترین مردم زمان خودش دانسته که شب‌ها برای فقیران مدینه آذوقه می‌برد. ابن عنبه درباره سخاوت موسی بن جعفر گفته‌است: او شب‌ها از خانه بیرون می‌رفت و کیسه‌هایی از درهم هم‌راه داشت و به هرکس می‌رسید یا به کسانی که به احسان او چشم داشتند، می‌بخشید تا بدانجا که کیسه‌های پول او ضرب‌المثل شده بود. هم‌چنین گفته‌شده موسی بن جعفر به کسانی که به او آزار می‌رساندند نیز بخشش می‌کرد و وقتی به او خبر می‌دادند فردی در صدد اذیت او بوده، برایش هدیه‌ می‌فرستاد. همچنین شیخ مفید امام کاظم(ع) را کوشاترین فرد در صله رحم با خانواده و دیگر بستگان دانسته‌است. دلیل ملقب شدن امام هفتم شیعیان به کاظم، این بود که خشم خود را کنترل می‌کرد. 📚ویکی شیعه https://eitaa.com/besharat_ir

سیره سیاسی برخی منابع گفته‌اند امام کاظم به شیوه‌های مختلفی از جمله مناظره و عدم همکاری، بر عدم مشروعیت خلفای عباسی تأکید می‌کرد و می‌کوشید اعتماد مردم را نسبت به آنان سست کند. موارد زیر را می‌توان از نمونه‌های تلاش او برای بی‌اعتبار کردن عباسیان برشمرد: او در مواردی که خلفای عباسی با انتساب خود به پیامبر(ص) در صدد مشروعیت‌بخشی به حکومت خود بودند، نسب خود را مطرح می‌کرد و نشان می‌داد که او از عباسیان به پیامبر(ص) نزدیک‌تر است. از جمله در گفت‌وگویی که میان او و هارون عباسی رخ داد، امام کاظم(ع) با تکیه بر آیاتی از قرآن از جمله آیه مباهله، انتساب خود به پیامبر را از طریق مادرش حضرت زهرا(س) اثبات کرد. هنگامی‌که مهدی عباسی رد مظالم می‌کرد، امام کاظم(ع) فدک را از او مطالبه کرد. مهدی از او خواست تا حدود فدک را مشخص کند و امام مرزهایی را تعیین کرد که با قلمرو حکومت عباسیان برابری می‌کرد. امام هفتم شیعیان اصحاب خود را به عدم همکاری با عباسیان سفارش می‌کرد، از جمله صفوان جمال را از کرایه دادن شتران خود به هارون منع کرد. درعین‌حال از علی بن یقطین که در حکومت هارون الرشید، عهده‌دار وزارت بود، خواست تا در دربار بماند و به شیعیان خدمت کند. با این وجود، از موسی بن جعفر(ع) مخالفت علنی در برابر حکومت وقت گزارش نشده‌است. او اهل تقیه بود و شیعیان را نیز به رعایت آن سفارش می‌کرد. به عنوان مثال، در نامه‌ای به خیزران مادر هادی عباسی، مرگ او را تسلیت گفت. بر پایه روایتی هنگامی که هارون او را احضار کرد، فرمود: «چون تقیه در برابر حاکم واجب است، پیش هارون می‌روم». https://eitaa.com/besharat_ir